Μεγάλη αναπτυξιακή διέξοδο με πολλαπλά οφέλη σε βάθος χρόνου για τον Ελληνικό τουρισμό αποτελεί η συντονισμένη προσπάθεια για την επανακαθιέρωση της χώρας μας ως σημαντικού προορισμού στην αγορά της Μεσογειακής κρουαζιέρας. Είναι γνωστό ότι πρόκειται για μορφή τουρισμού, που παράλληλα με τα προσδοκώμενα έσοδα, θα προσδώσει στη χώρα μας αίγλη και μια έμμεση, χωρίς κόστος, διαφημιστική προβολή, την οποία στην παρούσα εξαιρετικά δυσχερή συγκυρία έχουμε απόλυτη ανάγκη.
Είμαστε εκ των πραγμάτων υποχρεωμένοι, ως χώρα και ως κοινωνία, να καταστήσουμε τον τουρισμό τη βασική οικονομική και κοινωνική μας στόχευση. Δυστυχώς όμως, στην πράξη βλέπουμε ότι η στόχευση αυτή είναι προς τη λάθος κατεύθυνση. Αντί να καλωσορίζουμε τους συναλλαγματοφόρους επισκέπτες μας, τους αποπέμπουμε. Αντί να τους κάνουμε τη ζωή εύκολη, τους κρατάμε μεσοπέλαγα. Αντί να τους σεβόμαστε, τους χρησιμοποιούμε ως μοχλό πολιτικής πίεσης και μέσο επίτευξης μικροπολιτικών και συντεχνιακών επιδιώξεων.
Όταν δια στόματος του Πρωθυπουργού της χώρας, εξαγγέλλεται η άρση του cabotage έως τα τέλη Μαΐου, το αρμόδιο Υπουργείο Οικονομικών, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, υλοποιεί την Πρωθυπουργική απόφαση με νομοθετικούς όρους της δεκαετίας του ‘70.
Την ίδια στιγμή, το αρμόδιο Υπουργείο Πολιτισμού – Τουρισμού παρακολουθεί χωρίς να επεμβαίνει.
Οι επαγγελματίες του τουρισμού και οι έμποροι θρηνούν κάθε μέρα που περνά σημαντικές απώλειες, βλέποντας να αίρεται το cabotage…που μένει!
Το προς κατάθεση σχέδιο νόμου, θέτει προϋποθέσεις και όρους που καμία εταιρεία κρουαζιέρας δεν μπορεί να αποδεχθεί. Η τριετής(!!!) δέσμευση των εταιρειών είναι έξω από τη λογική της ίδιας της δραστηριότητάς τους, αλλά και έξω από κάθε λογική λειτουργίας μίας σύγχρονης και ταχύτατα μεταβαλλόμενης παγκόσμιας αγοράς. Η θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής παραμονής των επισκεπτών-επιβατών κρουαζιέρας στην χώρα μας για τουλάχιστον 72 ώρες, μας θυμίζει ρυθμίσεις άλλων εποχών και λογικές αναχρονιστικές. Ο κλάδος της κρουαζιέρας ήταν ο μόνο κλάδος του τουρισμού, που το 2009 παρουσίασε βελτίωση των επιδόσεών του. Αυτό είναι αποτέλεσμα της ευελιξίας που έχουν εξ ορισμού αυτές οι εταιρείες, αφού έχουν τη δυνατότητα σε περίπτωση αντιμετώπισης προβλημάτων σε κάποιους προορισμούς να αναπρογραμματίζουν τα δρομολόγιά τους, αποφεύγοντας τις κακοτοπιές, όπως δυστυχώς κατ’ επανάληψη έχει συμβεί φέτος στο λιμάνι του Πειραιά.
Συνοψίζοντας, η προωθούμενη άρση του cabotage, όπως επιχειρείται από το αρμόδιο Υπουργείο, μας εκθέτει. Η απελευθέρωση της οικονομικής δραστηριότητας παραμένει στην ουσία κενό γράμμα.
Το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο της Ελλάδος, απευθύνει έκκληση τόσο στον Πρωθυπουργό της χώρας για την υλοποίηση της εξαγγελίας του με όρους αναπτυξιακούς, όσο και σε όλους τους εμπλεκόμενους, συνδικαλιστές και φορείς, να σεβαστούν τον κλάδο, πριν είναι πολύ αργά.
Επιτέλους, πρέπει να στηρίξουμε την οικονομική ανάπτυξη αντί να την υποσκάπτουμε. Όλοι στα λόγια αναγνωρίζουμε την ανάγκη αναπτυξιακών τομών και εξορθολογισμού της οικονομίας μας, στην πράξη όμως εφαρμόζουμε σενάρια αυτοκαταστροφής. Θεωρούμε δεδομένο ότι οι επισκέπτες μας θα συνεχίσουν να μας προτιμούν παρά τις ταλαιπωρίες που υφίστανται. Κάνουμε μεγάλο λάθος. Οι ανταγωνίστριες χώρες καραδοκούν, προσφέροντάς τους δελεαστικές τιμές και υπηρεσίες. Ο κίνδυνος να βρεθεί η Ελλάδα για πολλά χρόνια έξω από την προσοδοφόρο αγορά της κρουαζιέρας είναι προ των πυλών και πρέπει όλοι τώρα να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου