«Ο αιώνας της Κίνας» δεν έφτασε ακόμη

Πηγή: Financial Times

Πολλοί πιστεύουν ότι η Κίνα αναδεικνύεται στη νέα υπερδύναμη του πλανήτη, η οποία θα υποσκελίσει πολύ σύντομα ακόμη και τις ΗΠΑ. Η Goldman Sachs προβλέπει ότι το κινεζικό ΑΕΠ θα ξεπεράσει το αμερικανικό έως το 2030, ενώ μερίδα Αμερικανών οικονομολόγων καλεί την Ουάσιγκτον να είναι προετοιμασμένη για μια «μάχη» παρόμοια με εκείνη ανάμεσα στη Γερμανία και στη Βρετανία πριν από έναν αιώνα.

Αλλοι, ωστόσο, θεωρούν τις προβλέψεις αυτές εξαιρετικά πρόωρες. «Ο αιώνας της Κίνας» δεν έφτασε ακόμη, επισημαίνει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος των «Financial Times» Τζόζεφ Νάι.

Ακόμη και εάν το κινεζικό ΑΕΠ ξεπεράσει το αμερικανικό, όπως εξηγούν οικονομικοί αναλυτές, οι δύο οικονομίες θα είναι παρόμοιες σε μέγεθος, όχι όμως και σε σύνθεση ή ποιότητα.

Πάνω απ' άλλα το βιοτικό επίπεδο των πολιτών των δύο οικονομιών θα διαφέρει αισθητά. Τεράστιες επαρχίες της Κίνας θα εξακολουθούν να είναι υπανάπτυκτες, ενώ θα αρχίσει πιθανότατα να αντιμετωπίζει σημαντικά δημογραφικά προβλήματα, καθώς θα γίνονται αισθητά τα αποτελέσματα της πολιτικής του «ενός παιδιού».

Η Κίνα έχει εστιάσει την πολιτική της στην οικονομική ανάπτυξη, με την έννοια της μεγέθυνσης του ΑΕΠ. Το «λενινιστικό μοντέλο της αγοράς», όπως χαρακτηρίζει ο Τζόζεφ Νάι, το κινεζικό οικονομικό μοντέλο, προσφέρει στο Πεκίνο επαρκή έλεγχο επί της οικονομίας και το βοηθά να πετύχει τους στόχους των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης.

Δεν βελτιώνει όμως με το ίδιο ταχείς ρυθμούς το κατά κεφαλήν εισόδημα. Μετά το 2030, καθώς η κινεζική οικονομία θα γιγαντωθεί, θα παρουσιάζει χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης σε σχέση με σήμερα.

Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι ο ασιατικός δράκος θα «τρέχει» τότε με ρυθμούς 6%, την ώρα που η αμερικανική οικονομία θα αναπτύσσεται με ρυθμούς της τάξης του 2%, θα χρειαστεί να περάσουν πιθανότατα έως και πενήντα χρόνια ακόμη έως ότου το κατά κεφαλήν εισόδημα των Κινέζων φτάσει εκείνο των Αμερικανών.

Ολα αυτά βεβαίως δεν σημαίνουν ότι η Κίνα δεν έχει να παρουσιάσει εντυπωσιακές επιτυχίες. Στο μέτωπο των εξαγωγών σε μία μόλις δεκαετία σκαρφάλωσε από την ένατη στην πρώτη θέση παγκοσμίως.

Καλείται όμως τώρα να αλλάξει τη στρατηγική της, καθώς στη μετά την κρίση εποχή, που έχει αφήσει αδύναμες πολλές από τις μεγάλες οικονομίες του πλανήτη, κανείς δεν μπορεί να στηρίζει σε τόσο μεγάλο βαθμό την ανάπτυξή του στις εξαγωγές.