Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Η ΑΥΤΟΠΑΓΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ γνώριζε καλύτερα από καθένα εξ ημών ποια ήταν η πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τί θα αντιμετώπιζε αν κέρδιζε τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009. Είχε πλήρη ενημέρωση από τον Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλο, αλλά και από τον σοσιαλιστή Ισπανό Επίτροπο, υπεύθυνο για τα οικονομικά θέματα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (ΕΕ) κ. Χοακίμ Αλμούνια. Την ζοφερή οικονομική κατάσταση της χώραςείχε περιγράψει στον κ. Γιώργο Παπανδρέου, πολύ ευγενικά, και ο επίσης σοσιαλιστής επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) κ. Ντομινίκ Στρως-Καν.

Ο σημερινός πρωθυπουργός αγνόησε όλες αυτές τις απόψεις, γιατί ο ίδιος επιθυμούσε διακαώς να διαδεχθεί τον κ. Κώστα Καραμανλή στην εξουσία. Και μπροστά σε αυτή την ύπατη επιδίωξη, η οικονομική πραγματικότητα της χώρας ευρίσκετο σε δεύτερη, αν όχι κα σε τρίτη, μοίρα.

Από την άλλη πλευρά, ο κ. Γ.Α.Παπανδρέου αγνοούσε –ή προσποιείτο πως αγνοεί– τους τρόπους λειτουργίας των παγκόσμιων χρηματαγορών και κάποιοι σύμβουλοί του τού έλεγαν «μην φοβάσαι, πρόεδρε, θα βρούμε όσα λεφτά θέλουμε από τις χρηματαγορές». Γι αυτό ο νυν πρωθυπουργός έλεγε προεκλογικώς ότι «λεφτά υπάρχουν» –χωρίς «ευφυώς» να προσδιορίζει ότι επρόκειτο για «δανεικά λεφτά» που ο ίδιος νόμιζε ότι υπάρχουν!

Στην βάση αυτής της λογικής, όταν το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές και ο κ. Γιώργος Α. Παπανδρέου ανελάμβανε τα ηνία της χώρας, εντελώς ανεύθυνα δήλωνε προς κάθε κατεύθυνση ότι τα οικονομικά στοιχεία που είχε παραλάβει ήσαν νοθευμένα και άρα ο ίδιος δεν είχε καμμιάν ευθύνη για την κατάσταση αυτή, την οποία εκαλείτο να διαχειριστεί. Οι δηλώσεις αυτές προκαλούσαν έκρηξη στην παγκόσμια αγορά χρήματος και προσέφεραν μέλι στις εταιρίες αξιολογήσεως. Με άλλα λόγια, πέρα από το ότι η Ελλάδα είχε υπονομεύσει την, έστω και ατελή, ευρωζώνη με τρόπο ανεύθυνο, ο πρωθυπουργός άνοιγε και την Κερκόπορτα για την πιθανή καταστροφή της. Την ίδια στιγμή, έδινε στους εκβιαστές δήθεν συνδικαλιστές του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς περί τα 85 εκατ. ευρώ, ήτοι 300.000 ευρώ ανά «συνδικαλιστή», γεγονός που πυροδοτούσε πρόσθετους εκβιασμούς και από τις υπόλοιπες κρατικοδίαιτες συντεχνίες στην Ελλάδα.

Και αυτό ήταν αναμενόμενο –δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται. Η πασοκική νομενκλατούρα κα οι περί αυτή χρυσοδάκτυλοι του δημοσίου χρήματος, μιμούμενοι τους συναδέλφους τους της Νέας Δημοκρατίας, εφορμούσαν κατά του υπό χρεοκοπία κράτους, με την λογική «όσο πιο γρήγορα αρπάζουμε, τόσο καλύτερα».

Η λογική αυτή παγίδευσε τον κ. Γ.Α.Παπανδρέου σε μία αλλοπρόσαλλη κατάσταση αδράνειας, την οποία συμπλήρωναν οι ύβρεις κατά των διεθνών αγορών και των «κερδοσκόπων», από τους οποίους μία παγκοσμίως γελοιοποιημένη Ελλάδα εξακολουθούσε να ζητά δανεικά με απαγορευτικά επιτόκια. Όταν ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης απετόλμησε να υπαινιχθεί ότι η ανεύθυνη αυτή πολιτική –προέκταση των προκατόχων του νυν πρωθυπουργού– οδηγούσε κατ’ ευθείαν στο ΔΝΤ, εδέχθη και αυτός καταιγισμό ύβρεων, φαινόμενο σύνηθες σε τριτοκοσμικής καταγωγής πολιτικούς σχηματισμούς.

Όμως, σε δεύτερη φάση, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου εσκέφθη ότι ο «μπαμπούλας» του ΔΝΤ μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εκβιαστικά στο επίπεδο των εταίρων μας στην ευρωζώνη, ώστε καθ’ υπέρβασιν των συμφωνιών που έχει υπογράψει η Ελλάδα για να εισέλθει στον ενιαίο νομισματικό χώρο, να τούς υποχρεώσει να τής δώσουν δανεικά. Στο καταστροφικό για την ευρωζώνη παιχνίδι του, ο πρωθυπουργός βρήκε και άλλους συμμάχους, που ήσαν οι επίσης χρεωμένες χώρες τςη ευρωζώνης οι οποίες επεδίωκαν να μεταβάλουν τους όρους λειτουργίας της Συμφωνίας για την ΟΝΕ. Στο σχέδιο αυτό, για λόγους που θα αναλύσουμε με ξεχωριστή αρθρογραφία μας, αντιστάθηκε έως έναν βαθμό η Γερμανία, η οποία, για να ενδώσει, προτείνει σήμερα, μαζί με την Γαλλία, μία αυστηρή αναθεώρηση της Συμφωνίας για την ΟΝΕ.

Ωστόσο, αν υπάρξει παρόμοια αναθεώρηση, η Ελλάδα –χρεοκοπημένη όπως είναι– θα αναγκασθεί εκ των πραγμάτων να αποχωρήσει από την ευρωζώνη. Εξάλλου, αυτό θα πρέπει ήδη να θεωρείται βέβαιον, γιατί η κυβέρνηση ανήγγειλε μέτρα με ταμειακό και όχι με αναπτυξιακό χαρακτήρα. Ενδιαφέρεται δηλαδή για το σήμερα και θεωρεί ότι αύριο άλλοι θα βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά. Για τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, ο στόχος επετεύχθη: έγινε και αυτός πρωθυπουργός. Τα υπόλοιπα, ας τα βρουν οι γενεές που μάλλον θα τελούν υπό την κηδεμονία αυτών που εξευτελίζουν την Ακρόπολη…

Δεν υπάρχουν σχόλια: