του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων (ΣΕΒΤ) εξηγεί γιατί αυτός ο δυναμικός κλάδος της μεταποίησης μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για μία νέα βιομηχανική αναγέννηση στην χώρα μας.
Ο κλάδος της βιομηχανικής παραγωγής ειδών διατροφής συνδέεται τόσο με την ελληνική γεωργία και την διαχρονική πορεία της, όσο και με τον ελληνικό πολιτισμό –αν δεχθούμε ότι ο τρόπος διατροφής είναι και αυτός πολιτιστικό στοιχείο. Όμως, στις σημερινές συνθήκες κρίσης και ύφεσης, η βιομηχανία τροφίμων μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο μιας νέας αναπτυξιακής πορείας που θα στηρίζεται στην εξωστρέφεια, στην καινοτομία, στην έρευνα και ανάπτυξη, αλλά και στην υψηλού επιπέδου εταιρική κοινωνική ευθύνη σε όλα τα επίπεδα. Τις δυνατότητες του σημαντικού αυτού κλάδου αναλύει και παρουσιάζει ο πρόεδρος του ΣΕΒΤ κ. Ευάγγελος Καλούσης, πολύπειρο στέλεχος και σύμβουλος διεθνών επιχειρήσεων.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε πρόεδρε, είναι γεγονός ότι η χώρα, πέρα από τα οξύτατα δημοσιονομικά της προβλήματα, αντιμετωπίζει και βαθειά ύφεση, από την οποία πολλοί λένε ότι δύσκολα θα βγει. Η βιομηχανία τροφίμων, στον μεταποιητικό τομέα, θα μπορούσε να βοηθήσει ώστε να αρχίσει η έξοδος από τον υφεσιακό κύκλο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι γεγονός ότι βιώνουμε μία εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση, την οποία πρέπει να ξεπεράσουμε. Και στο επίπεδο αυτό τίθεται το ερώτημα πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτός ο απαραίτητος για το μέλλον της χώρας στόχος. Κάθε έξοδος από μία κρίση, για να επιτευχθεί, πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις. Κατ’ αρχήν, στην παρούσα φάση της μη αναστρέψιμης παγκοσμιοποίησης, πρέπει να μάθουμε επιτέλους να στηριζόμαστε στην παραγωγή και προώθηση ανταγωνιστικών υπηρεσιών και προϊόντων και να μην αρκούμαστε απλώς στην κατανάλωση και στον δανεισμό. Πρέπει να ενισχυθεί η εξωστρέφειά μας. Τα τελευταία δύο χρόνια, η λειτουργία του επιχειρηματικού περιβάλλοντος επηρεάζεται έντονα και καθορίζεται ουσιαστικά από τις επιπτώσεις της κρίσης και τις προβλέψεις για ανάκαμψη. Αυτό που κυρίως έχουμε ανάγκη είναι η εξυγίανση της πολιτειακής και κοινωνικής μας λειτουργίας για να αποκτήσουμε ξανά πνεύμα αισιοδοξίας, δημιουργίας και καινοτομίας. Είναι ξεκάθαρο ότι, για να ξαναβρούμε τον δρόμο της ανάπτυξης, δεν φθάνουν μόνον τα δημοσιονομικά μέτρα που περιορίζουν τα έξοδα και αυξάνουν τα έσοδα του δημόσιου τομέα. Πρέπει οπωσδήποτε να κινηθεί και η πραγματική οικονομία, να παραχθούν προϊόντα και υπηρεσίες, να γίνουν επενδύσεις, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Είναι ζωτική ανάγκη να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητά μας –κάτι που δεν επιτυγχάνεται με ευχές.
Για να επιτύχουν οι προσπάθειες εθνικής ανόρθωσης, επιβάλλουν κοινή προσπάθεια, ενιαία βούληση και συλλογική δέσμευση όλων των κοινωνικών εταίρων, των δυνάμεων της πολιτείας, της επιχειρηματικότητας, της αγοράς, της εργασίας. Πυξίδα όλων μας πρέπει να είναι η πρωτοβουλία για συλλογική συμμετοχή στην αντιμετώπιση της κρίσης με συγκεκριμένες προτάσεις και δράσεις για την οικονομία και την διαμόρφωση των εθνικών μας προτεραιοτήτων. Ο στόχος είναι κοινός: να αλλάξουμε πορεία και να χτίσουμε την Ελλάδα της ανάπτυξης, της αξιοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής. Σε αυτή την αλλαγή, καθοριστικό ρόλο έχουν τα μέτρα και οι λύσεις που θα επιφέρουν θεσμικές μεταρρυθμίσεις και θα στηρίξουν τις δυνάμεις επένδυσης και παραγωγής της πραγματικής οικονομίας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Άρα, δεν είναι απαραίτητη, πέρα από την δημοσιονομική διαχείριση, και μία άλλη πολιτική απέναντι στις επιχειρήσεις; Με άλλα λόγια, δεν πρέπει να αλλάξουν οι αντιλήψεις για το επιχειρείν και τον αναπτυξιακό του ρόλο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτό είναι ταυτοχρόνως ζητούμενο, αλλά και βασική προϋπόθεση. Σήμερα, οι σύγχρονες και προοδευτικές κοινωνίες αναγνωρίζουν ότι οι οργανωμένες επιχειρήσεις αποτελούν τον κύριο και αποτελεσματικό μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας, δημιουργώντας και προωθώντας καινούργια προϊόντα και υπηρεσίες, καινούργιες επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας, αποδίδουν φόρους και παράγουν πολλαπλό κοινωνικό μέρισμα. Αυτή είναι η πραγματική τους ευθύνη απέναντι στην οικονομία και την κοινωνία. Και ενώ όλες οι αναπτυγμένες χώρες εντάσσουν την επιχειρηματική δράση σε περίοπτη θέση για την διέξοδο από τα μεγάλα και κρίσιμα θέματα, εδώ και χρόνια στην χώρα μας δαιμονοποιούμε και στοχοποιούμε την επιχειρηματικότητα, ταυτίζοντας το επιχειρηματικό κέρδος με την αισχροκέρδεια και προκαλώντας έτσι αίσθημα εχθρότητας στην κοινωνία για τον επιχειρηματικό κόσμο συνολικά. Αυτές οι καταστάσεις είναι αδιέξοδες και, όσοι τις συντηρούν για ποικίλους ιδιοτελείς λόγους, θα πρέπει να καταλάβουν ότι προκαλούν οικονομικές και κοινωνικές ζημιές.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Η βιομηχανία τροφίμων μπορεί να ανατρέψει αυτό το κλίμα; Ποιες είναι οι αντικειμενικές δυνατότητές της στις σημερινές συνθήκες;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η ελληνική βιομηχανία τροφίμων κατέχει σήμερα εξέχουσα θέση στην ελληνική οικονομία και αποτελεί τον κλάδο με την υψηλότερη συμβολή σε όλα τα βασικά μεγέθη της μεταποίησης –όπως πωλήσεις, προστιθέμενη αξία, αριθμός επιχειρήσεων και απασχόληση. Οι επιχειρήσεις της βιομηχανίας τροφίμων χαρακτηρίζονται από εξωστρέφεια και έντονη επενδυτική και εμπορική δραστηριότητα και έτσι έχουν καταφέρει να αποτελούν τον κύριο μοχλό ανάπτυξης στην χώρα μας και να προσφέρουν χιλιάδες θέσεις εργασίας. Είμαστε επίσης από τους κλάδους που προωθούμε την έρευνα και ανάπτυξη, συμβάλλοντας έτσι στην επιστημονική και τεχνολογική άνοδο της χώρας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Η κρίση δεν επηρεάζει την ζήτηση; Δεν δημιουργεί προβλήματα στις εξαγωγικές σας δραστηριότητες;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βεβαίως και η κρίση επηρεάζει την δραστηριότητά μας. Ωστόσο, μέσα από την πορεία του κλάδου το 2008 καταφέραμε να δημιουργήσουμε ευνοϊκές συνθήκες και να αναπτύξουμε τους κατάλληλους μηχανισμούς για την αντιμετώπιση της κρίσης. Θα αναφέρω χαρακτηριστικά ότι, το 2008, η εγχώρια παραγωγή τροφίμων παρουσίασε αύξηση 1,2%, όταν το σύνολο της μεταποίησης παρουσίασε πτώση της τάξης του 4,2%, γεγονός που αποδεικνύει την ανθεκτικότητα των ελληνικών βιομηχανιών τροφίμων. Το 2009 παρατηρήσαμε ήπια υποχώρηση της παραγωγικής διαδικασίας, ενώ η ελληνική βιομηχανία τροφίμων συνεχίζει να αποτελεί τον κινητήριο μοχλό της ελληνικής μεταποίησης, συνεισφέροντας το 2,8% στο σύνολο της οικονομίας. Στόχος μας για το 2010 είναι να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την θετική μας πορεία, στον βαθμό που θα μάς επιτρέψουν οι οικονομικές συνθήκες. Υπό τις παρούσες συνθήκες, η συνεχής προσπάθεια για την ασφάλεια και την ποιότητα των προϊόντων μας, η προσεκτική διαχείριση στα κόστη, ώστε τα προϊόντα μας να φθάνουν στον καταναλωτή στην καλύτερη δυνατή τιμή, και η συνεχής ενίσχυση της καινοτομίας και της εξωστρέφειας, είναι απαραίτητες ενέργειες για την συνέχιση όσων έχουμε επιτύχει την τελευταία δεκαετία.
Σε έναν εξόχως ανταγωνιστικό κλάδο, όπως είναι αυτός των τροφίμων, δεν έχουμε το περιθώριο να περιμένουμε τις εξελίξεις. Πρέπει να προλαμβάνουμε, παρά να θεραπεύουμε. Και αυτό το κάνουμε με αίσθημα υψηλής κοινωνικής ευθύνης. Συνεπώς, οφείλουμε να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια και να προωθήσουμε τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές για να μπορέσει η χώρα μας να αντιμετωπίσει την κρίση και εμείς να διατηρήσουμε τα επίπεδα παραγωγής, να συνεχίσουμε την προσφορά ασφαλών και ποιοτικών προϊόντων και να διασφαλίσουμε τις θέσεις εργασίας. Στην προσπάθεια αυτή, η συνεργασία της βιομηχανίας με το λιανεμπόριο πρέπει να παραμείνει βασικός κοινός στόχος και των δύο κλάδων, ώστε να φθάνουν τα τρόφιμα στον τελικό τους παραλήπτη στην καλύτερη ποιότητα και στην καλύτερη τιμή.
Για εμάς, η διατήρηση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στα προϊόντα και στο όνομά μας αποτελεί σήμερα πολύτιμο κεφάλαιό μας. Δίνουμε έτσι ιδιαίτερη προσοχή στην σταθερή και υψηλή ποιότητα των προϊόντων μας, αλλά και στην ασφάλειά τους. Όμως, αυτά επιτυγχάνοντα με σκληρή δουλειά στην έρευνα και ανάπτυξη, με παράλληλη ενημέρωση του καταναλωτή.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Στις προσπάθειές σας αυτές, ποια στήριξη έχετε από την δημόσια διοίκηση και από τις κατά περιοχή αρχές της τοπικής αυτοδιοίκησης;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στους τομείς αυτούς, η κατάσταση δεν είναι καλή. Ένα από τα κύρια ζητήματα που αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη είναι η γραφειοκρατία του κρατικού μηχανισμού, η πολυνομία και η έλλειψη ενός σταθερού κανονιστικού και φορολογικού πλαισίου. Εδώ ακριβώς χρειαζόμαστε και την συμβολή της πολιτείας. Τα τελευταία χρόνια, οι επιχειρήσεις μας είχαν να αντιμετωπίσουν συνεχώς καινούργιες επεμβάσεις στην αγορά με μία σειρά ρυθμίσεων και αγορανομικών διατάξεων, καθώς και φορολογικών αλλαγών. Ορισμένες κινήσεις μπορεί να είναι κατανοητές υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες, αλλά το ζητούμενο είναι να μην γίνονται με αιφνίδιο τρόπο, ανατρέποντας τα επιχειρηματικά πλάνα των επιχειρήσεων και αυξάνοντας το λειτουργικό τους κόστος. Έχουμε δηλαδή ανάγκη από ένα σταθερό και προβλέψιμο περιβάλλον, το οποίο θα διέπεται από ρυθμίσεις που ενισχύουν την ιδιωτική πρωτοβουλία και παρέχουν κίνητρα για την διεύρυνση των επιχειρηματικών δράσεων.
Είναι πλέον καιρός να αναγνωρισθεί ο ρόλος της επιχειρηματικής κοινότητας στην οικονομική και κοινωνική ανέλιξη και να βοηθηθεί η επανακινητοποίησή της για έξοδο από την κρίση. Σε καμμία άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι επιχειρήσεις δεν τυγχάνουν της μεταχειρίσεως που παρατηρείται στην Ελλάδα. Πώς θα υπάρξουν νέες επενδύσεις σε νέους τομείς, χωρίς ανθρώπους που θα θελήσουν να αναλάβουν επιχειρηματικούς κινδύνους; Ο ΣΕΒΤ πιστεύει ότι, στην Ελλάδα, η έξοδος από την κρίση μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την αυτοδέσμευση, την ενιαία βούληση και την κοινωνική συναίνεση των κοινωνικών δυνάμεων για την διατύπωση μιας νέας στρατηγικής πρότασης προόδου. Και από την άποψη αυτή, το πολιτικό σύστημα πρέπει να συμβάλει στην εφαρμογή των κατάλληλων μέτρων.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Και μία τελευταία ερώτηση, κύριε πρόεδρε. Η πολιτεία συζητά με τον κλάδο σας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ακόμα και σήμερα, που η οικονομία βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση, εμείς οι σύγχρονοι επιχειρηματίες του κλάδου των τροφίμων δεν συγκαταλεγόμαστε στις τάξεις που ζητούν κάτι ή ευνοούνται από το κράτος για την αντιμετώπιση της κρίσης. Παρά το γεγονός ότι επιδιώκουμε να επανέλθει η οικονομική σταθερότητα, για να συνεχίσουμε την εκσυγχρονιστική μας πορεία, προσφέροντας νέες επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου