Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Υπάρχει το άβατον του ποδοσφαίρου; Ασφαλώς. Ενώ η κρίση μαίνεται, στον χώρο του ποδοσφαίρου λαμβάνει χώρα ένα απίστευτο πάρτυ εκατομμυρίων ευρώ με τα οποία ουδείς ασχολείται. Μόνον πέντε μετεγγραφές ποδοσφαιριστών ανέρχονται αισίως στα 50 εκατ. ευρώ (17 δισεκατ. δραχμές), τα οποία, όπως προκύπτει από την ειδησεογραφία, καταβάλλουν τέσσερις επικεφαλής ποδοσφαιρικών συλλόγων, με πρώτον τον κ. Μαρινάκη της ΠΑΕ Ολυμπιακός (20 εκατ. ευρώ για την απόκτηση του Α. Ριέρα).

Βέβαια κάποιοι «ειδήμονες» θα μάς πουν ότι τα ποσά αυτά είναι μία καλή επένδυση. Διότι, αν ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ ή ο ΠΑΟΚ προχωρήσουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, σε δύο-τρία χρόνια στα ταμεία τους θα εισρεύσουν συνολικά περί τα 60-70 εκατ. ευρώ.

Καμμία διαφωνία με την λογική αυτή. Και θα προσθέταμε ότι οι μεγάλες ΠΑΕ θα εισπράξουν και αυτές από πωλήσεις ποδοσφαιριστών. Εξάλλου, την εποχή της ποδοσφαιρικής παγκοσμιοποίησης, τα ελληνικά σωματεία καλά κάνουν και επενδύουν σε βεντέτες εκ του εξωτερικού. Ας μην ξεχνάμε ότι η περσινή πρωταθλήτρια Ευρώπης, η Ίντερ του Μιλάνου, στην ενδεκάδα που κατέκτησε το τρόπαιο είχε μόνον έναν Ιταλό ποδοσφαιριστή –που και αυτός αγωνίστηκε μόνον πέντε λεπτά στον τελικό εναντίον της Μπάγερν του Μονάχου.

Αυτό που μάςς απασχολεί είναι ότι ο χορός των εκατομμυρίων στο ποδόσφαιρο τελεί υπό καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας, η οποία ξεκινά από τις υψηλές επενδύσεις και καταλήγει σε κάποιες αστρονομικές αμοιβές ποδοσφαιριστών και ορισμένων παραγόντων –συμπεριλαμβανομένων και ανθρώπων των μέσων μαζικής επικοινωνίας. Επίσης, πέρα από το βρώμικο και καθαρό χρήμα που κυκλοφορεί στον ποδοσφαιρικό κόσμο, άφθονη είναι και η βία, η οποία όχι λίγες φορές θάλπεται από τους ίδους τους επικεφαλής των ΠΑΕ. Κάποιοι δε από τους τελευταίους προέρχονται από χώρους αμφιβόλου νομιμότητας. Όμως, λόγω του αβάτου, μπορούν να δρουν ανενόχλητοι και με το γνωστό θράσος του χώρου προέλευσής τους.

Ξαφνικά, χάρη σε μια θαυμάσια κίνηση του κ. Γιάννη Βαρδινογιάννη, ένας ανθρωπος της αριστεράς και με άφθονες περγαμηνές αγώνων για την δημοκρατία, ο νομικός και πολιτικός κ. Νίκος Κωνσταντόπουλος, βρέθηκε στο θεσμικό τιμόνι του Παναθηναϊκού και σε έναν ρόλο διόλου εύκολο. Γνωστός και καταξιωμένος για το ήθος του, την επαγγελματική του κατάρτιση και την πολιτική του εντιμότητα (ας μην ξεχνάμε την σύγκρουσή του με τον Ανδρέα Παπανδρέου λίγο μετά την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ), ο Νίκος Κωνσταντόπουλος σαφώς καλείται να δώσει μιαν άλλη διάσταση στα ποδοσφαιρικά πράγματα της χώρας μας. Καλείται να ξεκινήσει το καθάρισμα των σταύλων από την κόπρο του Αυγεία. Ο κ. Γιάννης Βαρδινογιάννης τον έρριξε σε πολύ βαθειά νερά, ίσως χειρότερα και από αυτά της πολιτικής.

Ύστερα από τριάντα χρόνια γνωριμίας μαζί του, ευχή μας είναι να πετύχει στο δύσκολο, ηράκλειο θα λέγαμε, έργο του. Ταυτόχρονα, η μεγάλη πρόκληση γι αυτόν είναι να δώσει μιαν άλλη εικόνα για το ποδόσφαιρο και να προφέρει έναν άλλο λόγο από τις συνηθισμένες μπουρδολογίες μεγαλόσχημων παραγόντων.