Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΕΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Καλοπληρωμένα τραπεζικά στελέχη που δεν θέλουν να χάσουν και στις σχετικές τραπεζικές εξουσίες που διαθέτουν, φυσικόν είναι να αντιδρούν σε πιθανές τραπεζικές συγχωνεύσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με υπερχρεωμένους σε μικρομεσαίες τράπεζες επιχειρηματίες, κυρίως στον αγροτικό χώρο, όπου συνήθως, μέχρι προσφάτως, τα δάνεια χαρίζονταν ύστερα από εκβιαστικές πολιτικές πιέσεις.

Αναπτύσσουν έτσι την θεωρία ότι οι Έλληνες τραπεζίτες έχουν μετατρέψει την δική τους στρατηγική επιβίωσης στην κρίση σε πολιτική επιλογή της κυβέρνησης και της Τράπεζας της Ελλάδος να αποδεχθούν συγχωνεύσεις στην βάση της λογικής «too big to fall».

Κατά την άποψη που δια ψιθύρων και κάποιων δημοσιευμάτων κυκλοφορούν οι παραπάνω κύκλοι, η δημιουργία μεγάλων τραπεζικών ομίλων δεν λύνει τα προβλήματα του τραπεζικού συστήματος, αλλά μόνον αυτά των τραπεζιτών. Διότι, όσο μεγαλύτερο είναι ένα πιστωτικό ίδρυμα, τόσο δυσκολότερο γίνεται για μία κυβέρνηση και για τις εποπτικές αρχές να το οδηγήσουν σε εκκαθάριση αν κάτι δεν πάει καλά, τόσο μεγαλύτερη γίνεται και η πίεση στις αρχές να χρηματοδοτούν χωρίς πολλές ερωτήσεις μεγάλες και προβληματικές τράπεζες.

Με άλλα λόγια, στην ουσία, οι οπαδοί της θεωρίας αυτής μάς λένε ότι θα ήταν καλύτερο η σε κακή κατάσταση ευρισκόμενη Αγροτική Τράπεζα να οδηγηθεί σε πλήρες αδιέξοδο, παρά να συγχωνευθεί με την Τράπεζα Πειραιώς και να διανοίξει νέες προοπτικές. Δεν μάς λένε, ωστόσο, οι ανωτέρω «αναλυτές» ότι με την παρούσα κεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, οι τελευταίες αποτελούν πάμφθηνο ορεκτικό ακόμα και για μικρού μεγέθους επενδυτικά ταμεία, όπως για παράδειγμα τα τουρκικά.

Για την ιστορία σημειώνουμε ότι η κρατικά ελεγχόμενη ΑΤΕ έχει δανείσει τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα της χώρας με συνολικό ποσό 202 εκατ. ευρώ, την στιγμή που η τράπεζα παρουσιάζει ζημιές σχεδόν 400 εκατ. ευρώ. Είναι εύλογο, λοιπόν, το πελατειακό πολιτικό σύστημα να ανησυχεί για την ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ –διότι, από πού θα αντλεί δανεικά, σήμερα, που οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις πάσχουν από ρευστότητα και άρα δύσκολα μπορούν να χρηματοδοτούν πολιτικά κόμματα;

Δεν υπάρχουν σχόλια: