του Αθαν. Χ. ΠαπανδρόπουλουΣε μία εποχή παγκοσμιοποίησης και συγκέντρωσης, οι μικρές επιχειρήσεις μπορούν να επιβιώσουν υπό συγκεκριμένες συνθήκες, υποστηρίζει ο επικεφαλής του Ομίλου Metro.
Στο οργανωμένο λιανεμπόριο, οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί. Οι μεμονωμένες επιχειρήσεις λιανεμπορίου μειώνονται σταθερά τα τελευταία 20 χρόνια, ενώ τα καταστήματα σουπερμάρκετ αυξάνονται ραγδαία και εξαπλώνονται παντού (υπάρχουν περισσότερα από 2.600 σουπερμάρκετ, έναντι 1.500 προ δεκαετίας).
Τεράστια καταστήματα όπως το Carrefour, το Ikea, το Praktiker καλύπτουν «πακέτα» αναγκών και υποκαθιστούν την έννοια της παραδοσιακής αγοράς των πολλών μικρών καταστημάτων. Κάθε τέτοιο κατάστημα απαιτεί επενδύσεις μέχρι και 50 εκατ. ευρώ, ένα ύψος επένδυσης που δίνει σαφώς πρόσθετες δυνατότητες παρέμβασης στην χρήση γης, το νομικό πλαίσιο που καθορίζει το ωράριο, την άδεια λειτουργίας του καταστήματος, κλπ.
Είναι λοιπόν καταδικασμένη η μικρή επιχείρηση; Οι «μεγάλοι» έχουν τεχνογνωσία, αγοράζουν φθηνότερα, μπορούν να επενδύουν όσα χρειάζονται, αντέχουν και να χάνουν αν είναι ανάγκη. Πώς μπορεί να αντισταθεί η μικρή, οικογενειακή ή συνεταιρική επιχείρηση;
«Μπορεί», δηλώνει ο κ. Αρ. Παντελιάδης. «Όχι απλώς να επιβιώσει, αλλά να ευδοκιμήσει. Με μία βασική προϋπόθεση: ότι οι διαχειριστές της δεν θα επιτρέψουν στους εαυτούς τους κανενός είδους παρέκκλιση από το καλύτερο δυνατό. Τί σημαίνει αυτό; Θεωρώ ότι τις επιχειρήσεις δεν τις κλείνει ο ανταγωνισμός, αλλά ο εαυτός τους. Ο ανταγωνισμός απλώς μάς στερεί μερικές φορές την πολυτέλεια να μην κάνουμε την δουλειά μας καλά και μάς φέρνει αντιμέτωπους με τις αδυναμίες μας. Πιστεύω ότι όποιος κάνει την δουλειά του πραγματικά καλά, πρέπει να είναι εξαιρετικά άτυχος για να μην ευδοκιμήσει».
Ο επικεφαλής του ομίλου Metro υπογραμμίζει ότι οι βασικές προϋποθέσεις για την επιτυχία είναι οι εξής τέσσερις: α) ξεκάθαρη και τολμηρή κρίση και ευελιξία προσαρμογής στα νέα δεδομένα, β) χρήση βέλτιστων πηγών προμήθειας, γ)επαγγελματισμός, δ) σκληρή δουλειά.
«Ας συμφωνήσουμε κατ’ αρχήν μία πολύ βασική παραδοχή: η μικρή επιχείρηση παλεύει με το μυαλό, όχι με την ισχύ. Είναι αλεπού, όχι λιοντάρι. Πρέπει να ξέρει την τέχνη της υποχώρησης καλύτερα από την τέχνη της επίθεσης. Ίσως δεν ακούγεται πολύ ελκυστικό αυτό, αλλά υπάρχει ένα τίμημα για το προνόμιο του επιχειρείν. Πρώτα απ’ όλα, λοιπόν, χρειάζεται μία τολμηρή ματιά στις συνθήκες της αγοράς γύρω μας: Μπορώ να προχωρήσω στην ίδια πορεία ή χρειάζονται προσαρμογές; Αν λ.χ. έχω ένα μικρό μπακάλικο και δίπλα μου άνοιξε ένα σουπερμάρκετ μεγάλης αλυσσίδας, είναι μάλλον μάταιο να προσπαθήσω να ανταγωνιστώ στα ίσια. Εδώ, η τέχνη της αλεπούς απαιτεί να δω τις αδυναμίες του και να στραφώ προς αυτή την κατεύθυνση. Ο αντίπαλος κάπου υστερεί: στην εξυπηρέτηση, στην εικόνα του, στην καθαριότητα, στην επαφή με τον πελάτη, στην φρεσκάδα των προϊόντων του. Την αδυναμία του πρέπει να εκμεταλλευτώ. Όποιος θεωρεί τις αλυσσίδες ανίκητες, δεν ξέρει την αγορά αυτή. Στην εταιρεία μας έχουμε επιτυχημένους υπαλλήλους που άφησαν την θέση τους και ξεκίνησαν πετυχημένα δικά τους καταστήματα, ακριβώς γιατί είχαν πλέον καταλάβει πού δεν μπορεί ποτέ να τούς νικήσει η αλυσσίδα», λέει ο κ. Αρ. Παντελιάδης.
«Το μεγάλο πλεονέκτημα της μικρής επιχείρησης», προσθέτει, «είναι ο άνθρωπος. Η μεγάλη επιχείρηση εφαρμόζει περίτεχνα συστήματα επιλογής προσωπικού, αξιολόγησης, εκπαίδευσης, υποκίνησης, επενδύει τεράστια ποσά στους ανθρώπους της, και όμως… Ό,τι και να κάνει, από τα στελέχη της θα λείπει πάντα ένα πράγμα: η αίσθηση της ιδιοκτησίας. Και αυτή την έχει εξ ορισμού ο μικρός επιχειρηματίας. Η μετατροπή της σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα δεν είναι αυτόματη, χρειάζεται λίγη προσπάθεια. Αλλά δεν επιτρέπεται το μπακάλικο του παραδείγματός μας να έχει χειρότερη μαναβική από την αλυσσίδα, που την κουβαλάει από την Αθήνα, όπου την έχει αγοράσει σε τεράστιες ποσότητες τις οποίες φυσικά δεν είναι σε θέση να ελέγξει. Δεν επιτρέπεται να μπορεί η όποια ευσυνειδησία του αγοραστή της αλυσσίδας να ανταγωνιστεί το μεράκι του ιδιοκτήτη.
»Και μην δίνετε υπερβολικό βάρος στις τιμές, μην σάς πιάνει ηττοπάθεια από τις πιθανές διαφορές τους. Εμείς στην Metro έχουμε στην Αττική, εκτός από τα Cash & Carry, και μία αλυσσίδα με 36 σουπερμάρκετ. Σάς διαβεβαιώνω ότι, σε αρκετές περιπτώσεις, είμαστε ακριβότεροι από βασικούς ανταγωνιστές μας. Η εμπειρία μας και όλες οι σχετικές έρευνες λένε ότι, αν εξαιρέσουμε μία μικρή μερίδα καταναλωτών για τους οποίους η τιμή παίζει κυρίαρχο ρόλο, οι ελεγχόμενες διαφορές τιμών δεν αποτελούν γενικά σημαντικό κριτήριο επιλογής καταστήματος».
Αυτά, μεταξύ άλλων, πιστεύει ο κ. Αρ. Παντελιάδης, ο οποίος δίνει επίσης μεγάλη έμφαση στον επαγγελματικό, την σκληρή δουλειά και την άψογη συμπεριφορά απέναντι στον καταναλωτή. Τονίζει όμως, πολύ σωστά, ότι «επαγγελματισμός σημαίνει επίσης ότι κρατάμε τα μάτια μας ανοικτά σε ό,τι συμβαίνει γύρω μας στον χώρο της δουλειάς μας. Διαβάζουμε τον σχετικό Τύπο και επισκεπτόμαστε τον ανταγωνισμό. Παρακολουθούμε σεμινάρια και ημερίδες. Ερευνούμε με θετική σκέψη και αποβάλλουμε την νοοτροπία αυτά δεν είναι για μένα. Μαθαίνουμε να αντιγράφουμε έξυπνα και δημιουργικά».
Ιδού κάποιες απόψεις επίκαιρες και δημιουργικές, σήμερα που κρίση έχει χτυπήσει και την πόρτα του μικρού λιανεμπορίου και είναι, βεβαίως, ιδιαίτερα απειλητική για τους «μικρούς» του κλάδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου