Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

ΟΙ «ΑΠΙΣΤΟΙ ΘΩΜΑΔΕΣ» ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Παρά τις όντως πολύ φιλότιμες προσπάθειες των υπουργών Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να πείσουν τις αγορές ότι όλα μπήκαν σε καλό δρόμο στην ευρωζώνη, το φθινόπωρο, μετά την θερινή ραστώνη, θα είναι δύσκολο. Αυτό εξάλλου επισημαίνουν και έγκυρα διεθνή οικονομικά έντυπα όπως η Γουώλ Στρητ Τζέρναλ, η γαλλική Εκό και άλλα. Στις αναλύσεις τους, οι οποίες έως έναν βαθμό συμπίπτουν, αναφέρουν ότι, παρά τα υπεσχημένα δάνεια ύψους 110 δισεκατ. ευρώ για την Ελλάδα και 750 δισεκατ. ευρώ για την ευρωζώνη, οι αποδόσεις των ομολόγων για τις υπερχρεωμένες χώρες της ΕΕ κινήθηκαν ανοδικά το καλοκαίρι.

Σήμερα λοιπόν η δυσπιστία κυριαρχεί στις αγορές και διογκώνεται στο μέτρο που κάποιοι αρκούνται να τις βρίζουν! Έτσι, οι δύσπιστοι επενδυτές ζητούν τόκους αυξημένους κατά εννέα ποσοστιαίες μονάδες για να τοποθετήσουν σε δεκαετή ελληνικά κρατικά ομόλογα έναντι των αντίστοιχων γερμανικών, δηλαδή στο επίπεδο που βρίσκονταν τον Μάϊο, στο απόγειο της κρίσης.

Συνεπώς, παρά τις δεσμεύσεις για χορήγηση δανείων προς τα «μαύρα πρόβατα» της ευρωζώνης, οι επενδυτές ανησυχούν. Έγκυροι αναλυτές στο Λονδίνο και στις Βρυξέλλες, αν και βρίσκουν υπερβολικές αυτές τις ανησυχίες, επισημαίνουν ότι αυτή την στιγμή κανένας δεν γνωρίζει το μέγεθος των επισφαλών δανείων –και, στην ελληνική περίπτωση, τίθενται πολλά ερωτήματα ως προς το αξιόχρεο. Διότι, ενώ η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι βελτιώνει τα δημοσιονομικά της μεγέθη, στην ουσία αυτή η μείωση προέρχεται από μη πληρωμές χρεών του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα και λιγότερο από ουσιαστικές διαρθρωτικές αλλαγές. Εικάζεται έτσι ότι κάποια στιγμή η Ελλάδα μπορεί να σηκώσει τα χέρια ψηλά μπροστά σε μία, τραγική πλεόν, κρίση ρευστότητας.

Την ίδια στιγμή οι επενδυτές δεν έχουν πεισθεί ότι τα προβλήματα βρίσκονται υπό έλεγχο στο τραπεζικό σύστημα της Ιρλανδίας, δεδομένου ότι οι τράπεζες στερούνται κεφαλαίου. Το γεγονός αυτό πλήττει κάθε αναπτυξιακή προοπτική στην χώρα, στην οποία αυξάνεται και η ανεργία.

Η μεγάλη σπαζοκεφαλιά λοιπόν για τους υπουργούς Οικονομικών της ΕΕ είναι η χρηματοδότηση μιας, έστω κα ασθενούς, ανάπτυξης, που θα δημιουργούσε στοιχειώδεις συνθήκες αισιοδοξίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: