Του Γιώργου Καισάριου
Πολλά ακούγονται για την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη αλλά λίγα γίνονται. Κατ΄ εμέ, το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις σε αυτή τη χώρα (πολιτικοί και λοιποί γραφειοκράτες) δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει να κάνεις μια επένδυση και να συντηρείς μια επιχείρηση. Ακόμα περισσότερο, τι σημαίνει να προσπαθείς να κάνεις μια επιχείρηση κερδοφόρα καθώς ξεκινάς από το μηδέν.
Aς υποθέσουμε, για χάρη της κουβέντας, ότι τρεις φίλοι έχουν μια καλή ιδέα για μια online υπηρεσία. Επίσης να υποθέσουμε ότι και οι τρεις δουλεύουν την ήμερα, αλλά έχουν σκοπό να παλέψουν να μετατρέψουν την ιδέα τους σε μια κερδοφόρα επιχείρηση δουλεύοντας το βράδυ μέχρι αργά.
Οι τρεις αυτοί φίλιοι δεν έχουν κεφάλαια παρά θα εισφέρουν την προσωπική τους εργασία. Έχουν υπολογίσει ότι χρειάζεται περίπου δυο χρόνια ανάπτυξης και από εκεί και πέρα ευελπιστούν ότι θα είναι έτοιμοι να προσφέρουν αυτή την υπηρεσία ελπίζοντας σε πωλήσεις και κέρδη.
Λόγω του ότι αυτοί οι τρεις φίλοι είναι σοβαροί, θεωρούν πρέπον να ιδρύσουν μια εταιρεία, παρ΄ όλο που δεν λογαριάζουν να έχουν έσοδα για τουλάχιστον δύο χρόνια. Το ερώτημα είναι, από τη στιγμή που έχουν ελάχιστα κεφάλαια, σε ποια δικαιοδοσία θα πρέπει να ιδρύσουν αυτή την εταιρεία;
Αν φτιάξουν μια ΑΕ στην Ελλάδα, πέραν των αρχικών εξόδων που θα έχουν (€60.000 για την σύσταση και ένα σωρό άλλα νταβατζηλίκια), θα πρέπει να υπολογίσουν και τα εξής:
Μερικές δημοσιεύσεις τον χρόνο στο ΦΕΚ (κόστος 1.000 ευρώ τουλάχιστον), δημοσιεύσεις ισολογισμού σε τρεις εφημερίδες (κόστος 800 ευρώ), λογιστή (κόστος 2.000), επιμελητήριο (κόστος 400 ευρώ) και βέβαια θα πρέπει να πληρώνουν και το ταμείο τους, άσχετα αν δεν προβλέπεται να έχουν ούτε ένα ευρώ έσοδα τα επόμενα δύο χρόνια (κόστος, περίπου 9.000 ετησίως για τους τρεις). Στην καλύτερη των περιπτώσεων, οι τρεις αυτοί συνέταιροι θα έχουν περίπου €13.000 πάγια νομικά έξοδα το χρόνο για να είναι νομικά καλυμμένοι απέναντι στην πολιτεία.
Αντί όμως να επιλέξουν την Ελλάδα, διαλέγουν την Κύπρο ή τις ΗΠΑ για να κάνουν την ίδρυση. Το αρχικό κόστος είναι περίπου €1.000 και πέρα από ελάχιστα νομικά έξοδα το χρόνο (περίπου €1.000 αν όχι λιγότερο), δεν έχουν κανένα άλλο έξοδο. Το αρχικό κεφάλαια μιας εταιρείας τύπου ΑΕ σε Αμερική και Κύπρο είναι μηδέν.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι περισσότεροι δεν επιλέγουν να φτιάξουν μια εταιρεία στην Κύπρο ή τις ΗΠΑ (μακάρι να το έκαναν), αλλά αποφασίζουν να μην κάνουν τίποτα. Όταν λογαριάσει κανείς τη γραφειοκρατία (πέραν των όσων ανέφερα) και το Γολγοθά που θα πρέπει κάποιος να τραβήξει προκειμένου να ρισκάρει να κάνει κάτι στην Ελλάδα, οι περισσότεροι προτιμούν απλά να μην κάνουν τίποτα.
Αν η Ελλάδα έχει κάτι που αξίζει περισσότερο από τον χρυσό, είναι ένα ανθρώπινο δυναμικό που έχει πολύ καλές γνώσεις των σύγχρονων τεχνολογιών. Αν δεν κάνω λάθος (και διορθώστε με αν κάνω λάθος), η Ελλάδα έχει τους περισσότερους διπλωματούχους Phd αναλογικά προς τον πληθυσμό σε όλη την Ε.Ε. Δυστυχώς όμως όλο αυτό το ανθρώπινο κεφάλαιο μένει ανεκμετάλλευτο διότι το σύστημα τους εμποδίζει να προσπαθήσουν και να αναλάβουν ρίσκο.
Αν αυτή η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα και κατ΄ επέκταση την ανάπτυξη, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνει είναι να μηδενίσει το κόστος ίδρυσης μιας εταιρείας τύπου ΑΕ. Επίσης θα πρέπει να φτιαχτεί μια ανεξάρτητη αρχή για αυτό τον σκοπό που να εξυπηρετεί όλη την Ελλάδα. Τα καραγκιοζλίκια με τις νομαρχίες πρέπει να σταματήσουν. Επίσης θα πρέπει να φτιαχτεί μια κεντρική ηλεκτρονική πύλη όπου ο κάθε ένας θα μπορεί να ιδρύσει μια εταιρεία σε μηδέν χρόνο και με μηδέν κόστος όπως σε άλλες χώρες.
Όσο αναφορά το ΦΕΚ, οι ανακοινώσεις θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς έξοδα μέσα από μια ειδική πύλη και βέβαια θα πρέπει να καταργηθούν οι δημοσιεύσεις στις εφημερίδες και η υποχρέωση να είσαι γραμμένος στο “οικείο επιμελητήριο” κτλ. Το σημαντικότερο από όλα όμως είναι τα έξοδα στο ταμείο ΟΑΕΕ. Αυτά επίσης θα πρέπει να καταργηθούν.
Σε άλλες χώρες, η συνεισφορά στα συνταξιοδοτικά ταμεία (των ιδιοκτητών όχι των εργαζόμενων - όπου να τονίσω δεν προσφέρουν ιατρική κάλυψη) πληρώνονται μόνο και εφόσον η επιχείρηση είναι κερδοφόρα. Αν δηλαδή δεν έχει κέρδος η επιχείρηση, συνεισφορά δεν υπάρχει. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνει και εδώ. Είναι αδιανόητο να πρέπει κάποιος να πληρώνει ΟΑΕΕ χωρίς να έχει ούτε έσοδα και ούτε κέρδος.
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ανοίγουν όλα τα κλειστά επαγγέλματα σήμερα, δεν θα σωθούμε. Ναι μεν το άνοιγμα ενδεχομένως να βελτιώσει την παροχή ορισμένων υπηρεσιών και ενδεχομένως να δούμε και μειώσεις τιμών, αλλά μην νομίζετε ότι θα δημιουργηθεί ανάπτυξη και εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Η κυβέρνηση πρόσφατα είπε ότι θα δημιουργήσει one stop shops, όπου όλες τις διαδικασίες ιδρύσεως μιας επιχειρήσεις θα την αναλάβουν φατούρα τα ΚΕΠ. Αυτό είναι άλλο ένα μεγάλο λάθος. Κάτι τέτοιο δεν θα μειώσει τη γραφειοκρατία, καθώς δεν καταργούνται οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για την ίδρυση μιας εταιρείας (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κτλ). Το μόνο που κάνει η κυβέρνηση είναι να αυξάνει τη γραφειοκρατία, καθώς τώρα θα υπάρχει ένα επιπλέον στρώμα ανθρώπων που ασχολούνται με τις διαδικασίες αυτές αντί οι ενδιαφερόμενοι.
Η Ελλάδα χρειάζεται να προσφέρει υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας για να επιβιώσει. Όσο και αν μειωθούν οι εργατικές αποδοχές, πάντα κάπου αλλού τα μεροκάματα θα είναι μικρότερα. Για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την αγορά να αναλάβει ρίσκο. Παράλληλα όμως, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις έτσι ώστε να μπορούν να αναλάβουν αυτό το ρίσκο τα νέα παιδιά με μηδενικό κόστος.
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν τα μυαλά στην Ελλάδα να δημιουργήσουν τη νέα Google, τα εμπόδια είναι τόσο πολλά που μάλλον δεν θα προσπαθήσουν καν και δεν θα την δούμε ποτέ. Διότι για να δούμε μια νέα Google, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι διαδικασίες για να μπορεί να ξεκινήσει από κάπου.
Πηγή: http://www.capital.gr/
Πολλά ακούγονται για την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη αλλά λίγα γίνονται. Κατ΄ εμέ, το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις σε αυτή τη χώρα (πολιτικοί και λοιποί γραφειοκράτες) δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει να κάνεις μια επένδυση και να συντηρείς μια επιχείρηση. Ακόμα περισσότερο, τι σημαίνει να προσπαθείς να κάνεις μια επιχείρηση κερδοφόρα καθώς ξεκινάς από το μηδέν.
Aς υποθέσουμε, για χάρη της κουβέντας, ότι τρεις φίλοι έχουν μια καλή ιδέα για μια online υπηρεσία. Επίσης να υποθέσουμε ότι και οι τρεις δουλεύουν την ήμερα, αλλά έχουν σκοπό να παλέψουν να μετατρέψουν την ιδέα τους σε μια κερδοφόρα επιχείρηση δουλεύοντας το βράδυ μέχρι αργά.
Οι τρεις αυτοί φίλιοι δεν έχουν κεφάλαια παρά θα εισφέρουν την προσωπική τους εργασία. Έχουν υπολογίσει ότι χρειάζεται περίπου δυο χρόνια ανάπτυξης και από εκεί και πέρα ευελπιστούν ότι θα είναι έτοιμοι να προσφέρουν αυτή την υπηρεσία ελπίζοντας σε πωλήσεις και κέρδη.
Λόγω του ότι αυτοί οι τρεις φίλοι είναι σοβαροί, θεωρούν πρέπον να ιδρύσουν μια εταιρεία, παρ΄ όλο που δεν λογαριάζουν να έχουν έσοδα για τουλάχιστον δύο χρόνια. Το ερώτημα είναι, από τη στιγμή που έχουν ελάχιστα κεφάλαια, σε ποια δικαιοδοσία θα πρέπει να ιδρύσουν αυτή την εταιρεία;
Αν φτιάξουν μια ΑΕ στην Ελλάδα, πέραν των αρχικών εξόδων που θα έχουν (€60.000 για την σύσταση και ένα σωρό άλλα νταβατζηλίκια), θα πρέπει να υπολογίσουν και τα εξής:
Μερικές δημοσιεύσεις τον χρόνο στο ΦΕΚ (κόστος 1.000 ευρώ τουλάχιστον), δημοσιεύσεις ισολογισμού σε τρεις εφημερίδες (κόστος 800 ευρώ), λογιστή (κόστος 2.000), επιμελητήριο (κόστος 400 ευρώ) και βέβαια θα πρέπει να πληρώνουν και το ταμείο τους, άσχετα αν δεν προβλέπεται να έχουν ούτε ένα ευρώ έσοδα τα επόμενα δύο χρόνια (κόστος, περίπου 9.000 ετησίως για τους τρεις). Στην καλύτερη των περιπτώσεων, οι τρεις αυτοί συνέταιροι θα έχουν περίπου €13.000 πάγια νομικά έξοδα το χρόνο για να είναι νομικά καλυμμένοι απέναντι στην πολιτεία.
Αντί όμως να επιλέξουν την Ελλάδα, διαλέγουν την Κύπρο ή τις ΗΠΑ για να κάνουν την ίδρυση. Το αρχικό κόστος είναι περίπου €1.000 και πέρα από ελάχιστα νομικά έξοδα το χρόνο (περίπου €1.000 αν όχι λιγότερο), δεν έχουν κανένα άλλο έξοδο. Το αρχικό κεφάλαια μιας εταιρείας τύπου ΑΕ σε Αμερική και Κύπρο είναι μηδέν.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι περισσότεροι δεν επιλέγουν να φτιάξουν μια εταιρεία στην Κύπρο ή τις ΗΠΑ (μακάρι να το έκαναν), αλλά αποφασίζουν να μην κάνουν τίποτα. Όταν λογαριάσει κανείς τη γραφειοκρατία (πέραν των όσων ανέφερα) και το Γολγοθά που θα πρέπει κάποιος να τραβήξει προκειμένου να ρισκάρει να κάνει κάτι στην Ελλάδα, οι περισσότεροι προτιμούν απλά να μην κάνουν τίποτα.
Αν η Ελλάδα έχει κάτι που αξίζει περισσότερο από τον χρυσό, είναι ένα ανθρώπινο δυναμικό που έχει πολύ καλές γνώσεις των σύγχρονων τεχνολογιών. Αν δεν κάνω λάθος (και διορθώστε με αν κάνω λάθος), η Ελλάδα έχει τους περισσότερους διπλωματούχους Phd αναλογικά προς τον πληθυσμό σε όλη την Ε.Ε. Δυστυχώς όμως όλο αυτό το ανθρώπινο κεφάλαιο μένει ανεκμετάλλευτο διότι το σύστημα τους εμποδίζει να προσπαθήσουν και να αναλάβουν ρίσκο.
Αν αυτή η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα και κατ΄ επέκταση την ανάπτυξη, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνει είναι να μηδενίσει το κόστος ίδρυσης μιας εταιρείας τύπου ΑΕ. Επίσης θα πρέπει να φτιαχτεί μια ανεξάρτητη αρχή για αυτό τον σκοπό που να εξυπηρετεί όλη την Ελλάδα. Τα καραγκιοζλίκια με τις νομαρχίες πρέπει να σταματήσουν. Επίσης θα πρέπει να φτιαχτεί μια κεντρική ηλεκτρονική πύλη όπου ο κάθε ένας θα μπορεί να ιδρύσει μια εταιρεία σε μηδέν χρόνο και με μηδέν κόστος όπως σε άλλες χώρες.
Όσο αναφορά το ΦΕΚ, οι ανακοινώσεις θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς έξοδα μέσα από μια ειδική πύλη και βέβαια θα πρέπει να καταργηθούν οι δημοσιεύσεις στις εφημερίδες και η υποχρέωση να είσαι γραμμένος στο “οικείο επιμελητήριο” κτλ. Το σημαντικότερο από όλα όμως είναι τα έξοδα στο ταμείο ΟΑΕΕ. Αυτά επίσης θα πρέπει να καταργηθούν.
Σε άλλες χώρες, η συνεισφορά στα συνταξιοδοτικά ταμεία (των ιδιοκτητών όχι των εργαζόμενων - όπου να τονίσω δεν προσφέρουν ιατρική κάλυψη) πληρώνονται μόνο και εφόσον η επιχείρηση είναι κερδοφόρα. Αν δηλαδή δεν έχει κέρδος η επιχείρηση, συνεισφορά δεν υπάρχει. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνει και εδώ. Είναι αδιανόητο να πρέπει κάποιος να πληρώνει ΟΑΕΕ χωρίς να έχει ούτε έσοδα και ούτε κέρδος.
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ανοίγουν όλα τα κλειστά επαγγέλματα σήμερα, δεν θα σωθούμε. Ναι μεν το άνοιγμα ενδεχομένως να βελτιώσει την παροχή ορισμένων υπηρεσιών και ενδεχομένως να δούμε και μειώσεις τιμών, αλλά μην νομίζετε ότι θα δημιουργηθεί ανάπτυξη και εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Η κυβέρνηση πρόσφατα είπε ότι θα δημιουργήσει one stop shops, όπου όλες τις διαδικασίες ιδρύσεως μιας επιχειρήσεις θα την αναλάβουν φατούρα τα ΚΕΠ. Αυτό είναι άλλο ένα μεγάλο λάθος. Κάτι τέτοιο δεν θα μειώσει τη γραφειοκρατία, καθώς δεν καταργούνται οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για την ίδρυση μιας εταιρείας (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κτλ). Το μόνο που κάνει η κυβέρνηση είναι να αυξάνει τη γραφειοκρατία, καθώς τώρα θα υπάρχει ένα επιπλέον στρώμα ανθρώπων που ασχολούνται με τις διαδικασίες αυτές αντί οι ενδιαφερόμενοι.
Η Ελλάδα χρειάζεται να προσφέρει υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας για να επιβιώσει. Όσο και αν μειωθούν οι εργατικές αποδοχές, πάντα κάπου αλλού τα μεροκάματα θα είναι μικρότερα. Για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την αγορά να αναλάβει ρίσκο. Παράλληλα όμως, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις έτσι ώστε να μπορούν να αναλάβουν αυτό το ρίσκο τα νέα παιδιά με μηδενικό κόστος.
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν τα μυαλά στην Ελλάδα να δημιουργήσουν τη νέα Google, τα εμπόδια είναι τόσο πολλά που μάλλον δεν θα προσπαθήσουν καν και δεν θα την δούμε ποτέ. Διότι για να δούμε μια νέα Google, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι διαδικασίες για να μπορεί να ξεκινήσει από κάπου.
Πηγή: http://www.capital.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου