Πέρα από τις όποιες συνομωτικές ερμηνείες της άρνησης του ΔΣ της Alpha Bank να συγχωνευθεί με την Εθνική Τράπεζα, υπάρχει και η φιλοσοφική πλευρά του όλου θέματος…
του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Αν και από πλευρά μετοχικής συνθέσεως η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (ΕΤΕ) δεν υπάγεται σε κρατικό έλεγχο, εντούτοις το κράτος είναι αυτό που ελέγχει την διοίκησή της. Εξάλλου, παρά τις προσπάθειες του αείμνηστου διοικητή της Θεόδωρου Καρατζά και εν συνεχεία του αντικαταστάτη του κ. Τάκη Αράπογλου, η γενική νοοτροπία στην ΕΤΕ έχει αρκετά κοινά σημεία με την αντίστοιχη σε κρατικές επιχειρήσεις. Συνεπώς, σε επίπεδο αντιλήψεων και γενικότερων θεωρήσεων, υπάρχει μία αισθητή διαφορά μεταξύ των ανθρώπων της ΕΤΕ και των συναδέλφων τους σε όλα τα επίπεδα στην αμιγώς ιδιωτική τράπεζα Alpha.
Αυτή δε η διαφορά δεν καλύπτεται εύκολα με τεχνικές διατάξεις και διαπραγματευτικές συνομιλίες. Ακόμα περισσότερο, θα λέγαμε ότι αυτή η διαφορά νοοτροπίας –που πάει από πάνω προς τα κάτω– κάνει ευκολότερη την συγχώνευση της Alpha με μία άλλη ιδιωτική τράπεζα, όπως η Eurobank για παράδειγμα, παρά με τραπεζικά ιδρύματα κρατικής νοοτροπίας και αντιλήψεων.
Αυτές τις απόψεις επιβεβαιώνει στο τελευταίο εβδομαδιαίο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων η ίδια η Alpha Bank, αναλύοντας με ξεκάθαρο τρόπο γιατί δεν ανταποκρίθηκε στην αυτόκλητη, όπως αναφέρει, πρόταση της ΕΤΕ για συγχώνευση. Μία πρόταση που κρίθηκε ασύμφορη από τους μετόχους και την διοίκηση της Alpha για λόγους που περιγράφονται στην συνέχεια.
Κατά την Alpha Bank, εκφράστηκαν αμφιβολίες στην πρόταση της ΕΤΕ γιατί, παρά το ότι θα δημιουργούσε μία μεγάλη ελληνική τράπεζα, αυτή θα αντιμετώπιζε αντίξοες συνθήκες και μεγάλες αβεβαιότητες λόγω της κρίσης δημοσίου χρέους και της στενότητας ρευστότητας που παρατηρείται. Πέραν αυτού, όμως, τυχόν συγχώνευση της Alpha Bank με μία τράπεζα όπως η ΕΤΕ της οποίας η διοίκηση διορίζεται από την κυβέρνηση, κάτι που συμβαίνει σχεδόν ανελλιπώς μετά από εθνικές εκλογές, εκτιμάται ότι θα οδηγούσε σε οιονεί κρατικοποίηση μιας από τις χρηματοοικονομικά ισχυρότερες τράπεζες του ιδιωτικού τομέα και, συνεπώς, σε απώλεια ενός ανεκτίμητης αξίας συγκριτικού πλεονεκτήματος, δηλαδή της διαχρονικής σταθερότητας μιας διοίκησης που απολαμβάνει της εμπιστοσύνης των μετόχων, των πελατών και του προσωπικού της.
Συνεχίζοντας την φιλοσοφική της πλέον ανάλυση, η Alpha αναπτύσσει μία συλλογιστική που θα πρέπει να διαβαστεί πίσω από τις γραμμές. Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι ο συνεχιζόμενος κρατικός έλεγχος τραπεζών μέσω ασφαλιστικών ταμείων δυσχεραίνει την ευόδωση επιχειρηματικών μετασχηματισμών στον βαθμό που οποιαδήποτε πρόταση για συγχώνευση της ΕΤΕ με κάποια άλλη τράπεζα εκλαμβάνεται ως οιονεί κρατικοποίηση της άλλης μονάδας. Κατά δεύτερο λόγο, με τον τρόπο αυτόν τα ταμεία υποχρεώνονται να διατηρούν την περιουσία τους σε μετοχές υπό κρατικό έλεγχο τραπεζών, ανεξαρτήτως πορείας των μετοχών και των εν γένει προοπτικών τους. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να προχωρήσει σε ρυθμίσεις που θα εξασφάλιζαν την ανεξάρτητη διαχείριση των διαθεσίμων των ασφαλιστικών ταμείων και άλλων οργανισμών, έτσι ώστε να μην αποτελούν τα διαθέσιμα αυτά μηχανισμό ελέγχου μεγάλων τραπεζών από το κράτος. Μόνον έτσι θα μπορούσε να προκύψει η αναγκαία αναδιάρθρωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Προσθέτει επίσης η Alpha Bank ότι η ανάγκη να προχωρήσει αποφασιστικά η αναδιάρθρωση και εκλογίκευση των λειτουργιών των χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων, και ιδιαίτερα των κρατικών, κατά τέτοιον τρόπο ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά την κρίση, είναι δεδομένη. Μέχρι σήμερα, όμως, παρατηρούνται σημαντικές καθυστερήσεις, παρά την διαθεσιμότητα των 10 δισεκατ. ευρώ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Το τελευταίο έχει συσταθεί στο πλαίσιο του Μνημονίου, για να προστατευθεί η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών από τις επιπτώσεις της μεγάλης ύφεσης. Τυχόν συγχώνευση, λοιπόν, της Alpha Bank με την ΕΤΕ δεν θα μπορούσε να υποκαταστήσει την σκληρή δουλειά που πρέπει να γίνει για την εξυγίανση των κρατικών τραπεζών. Δεν υπάρχουν σύντομοι δρόμοι ούτε μαγικές λύσεις για να φθάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, που είναι η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, καταλήγει η σχετική ανάλυση της Alpha Bank, το τραπεζικό σύστημα ανταποκρίνεται σήμερα στις χρηματοδοτικές ανάγκες της οικονομίας με όσο το δυνατόν προσφορότερο τρόπο, δεδομένης της δυσμενούς κατάστασης που επικρατεί στον τομέα της ρευστότητας, εξαιτίας της δημοσιονομικής κρίσης που επηρεάζει την αγορά του ελληνική δημοσίου χρέους.
Από το σκεπτικό που αναπτύσσεται στο Δελτίο της Alpha Bank, μία υπόθεση που μπορεί να γίνει είναι αυτή που λέει ότι η ΕΤΕ προσπάθησε να διεισδύσει στον αμιγώς ιδιωτικό τραπεζικό τομέα της χώρας προφανώς για να προλάβει μία συγχώνευση ιδιωτικών τραπεζών –που θα τής δημιουργούσε ισχυρές ανταγωνιστικές πιέσεις. Στην προσπάθειά της αυτή η ΕΤΕ πιθανότατα «προδόθηκε» από την κυβέρνηση, η οποία εμμέσως πλην σαφώς θέλει να ισχυροποιήσει την παρουσία της σε ζωτικές αρθρώσεις της ελληνικής οικονομίας –δεδομένου ότι, υπό το βάρος του χρεοκοπημένου κράτους, στην ουσία έχει απωλέσει και το μεγαλύτερο μέρος της εξουσίας της, που είναι η σχέση του πελατειακού κομματικού κράτους με την οικονομία. Υπό αυτή την έννοια, το «όχι» της Alpha Bank ενέχει την θέση αντίστασης, την οποία μόνον ο πρόεδρος της Δράσης κ. Στ. Μάνος επεσήμανε με άρθρα και δηλώσεις του.
του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Αν και από πλευρά μετοχικής συνθέσεως η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (ΕΤΕ) δεν υπάγεται σε κρατικό έλεγχο, εντούτοις το κράτος είναι αυτό που ελέγχει την διοίκησή της. Εξάλλου, παρά τις προσπάθειες του αείμνηστου διοικητή της Θεόδωρου Καρατζά και εν συνεχεία του αντικαταστάτη του κ. Τάκη Αράπογλου, η γενική νοοτροπία στην ΕΤΕ έχει αρκετά κοινά σημεία με την αντίστοιχη σε κρατικές επιχειρήσεις. Συνεπώς, σε επίπεδο αντιλήψεων και γενικότερων θεωρήσεων, υπάρχει μία αισθητή διαφορά μεταξύ των ανθρώπων της ΕΤΕ και των συναδέλφων τους σε όλα τα επίπεδα στην αμιγώς ιδιωτική τράπεζα Alpha.
Αυτή δε η διαφορά δεν καλύπτεται εύκολα με τεχνικές διατάξεις και διαπραγματευτικές συνομιλίες. Ακόμα περισσότερο, θα λέγαμε ότι αυτή η διαφορά νοοτροπίας –που πάει από πάνω προς τα κάτω– κάνει ευκολότερη την συγχώνευση της Alpha με μία άλλη ιδιωτική τράπεζα, όπως η Eurobank για παράδειγμα, παρά με τραπεζικά ιδρύματα κρατικής νοοτροπίας και αντιλήψεων.
Αυτές τις απόψεις επιβεβαιώνει στο τελευταίο εβδομαδιαίο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων η ίδια η Alpha Bank, αναλύοντας με ξεκάθαρο τρόπο γιατί δεν ανταποκρίθηκε στην αυτόκλητη, όπως αναφέρει, πρόταση της ΕΤΕ για συγχώνευση. Μία πρόταση που κρίθηκε ασύμφορη από τους μετόχους και την διοίκηση της Alpha για λόγους που περιγράφονται στην συνέχεια.
Κατά την Alpha Bank, εκφράστηκαν αμφιβολίες στην πρόταση της ΕΤΕ γιατί, παρά το ότι θα δημιουργούσε μία μεγάλη ελληνική τράπεζα, αυτή θα αντιμετώπιζε αντίξοες συνθήκες και μεγάλες αβεβαιότητες λόγω της κρίσης δημοσίου χρέους και της στενότητας ρευστότητας που παρατηρείται. Πέραν αυτού, όμως, τυχόν συγχώνευση της Alpha Bank με μία τράπεζα όπως η ΕΤΕ της οποίας η διοίκηση διορίζεται από την κυβέρνηση, κάτι που συμβαίνει σχεδόν ανελλιπώς μετά από εθνικές εκλογές, εκτιμάται ότι θα οδηγούσε σε οιονεί κρατικοποίηση μιας από τις χρηματοοικονομικά ισχυρότερες τράπεζες του ιδιωτικού τομέα και, συνεπώς, σε απώλεια ενός ανεκτίμητης αξίας συγκριτικού πλεονεκτήματος, δηλαδή της διαχρονικής σταθερότητας μιας διοίκησης που απολαμβάνει της εμπιστοσύνης των μετόχων, των πελατών και του προσωπικού της.
Συνεχίζοντας την φιλοσοφική της πλέον ανάλυση, η Alpha αναπτύσσει μία συλλογιστική που θα πρέπει να διαβαστεί πίσω από τις γραμμές. Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι ο συνεχιζόμενος κρατικός έλεγχος τραπεζών μέσω ασφαλιστικών ταμείων δυσχεραίνει την ευόδωση επιχειρηματικών μετασχηματισμών στον βαθμό που οποιαδήποτε πρόταση για συγχώνευση της ΕΤΕ με κάποια άλλη τράπεζα εκλαμβάνεται ως οιονεί κρατικοποίηση της άλλης μονάδας. Κατά δεύτερο λόγο, με τον τρόπο αυτόν τα ταμεία υποχρεώνονται να διατηρούν την περιουσία τους σε μετοχές υπό κρατικό έλεγχο τραπεζών, ανεξαρτήτως πορείας των μετοχών και των εν γένει προοπτικών τους. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να προχωρήσει σε ρυθμίσεις που θα εξασφάλιζαν την ανεξάρτητη διαχείριση των διαθεσίμων των ασφαλιστικών ταμείων και άλλων οργανισμών, έτσι ώστε να μην αποτελούν τα διαθέσιμα αυτά μηχανισμό ελέγχου μεγάλων τραπεζών από το κράτος. Μόνον έτσι θα μπορούσε να προκύψει η αναγκαία αναδιάρθρωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Προσθέτει επίσης η Alpha Bank ότι η ανάγκη να προχωρήσει αποφασιστικά η αναδιάρθρωση και εκλογίκευση των λειτουργιών των χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων, και ιδιαίτερα των κρατικών, κατά τέτοιον τρόπο ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά την κρίση, είναι δεδομένη. Μέχρι σήμερα, όμως, παρατηρούνται σημαντικές καθυστερήσεις, παρά την διαθεσιμότητα των 10 δισεκατ. ευρώ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Το τελευταίο έχει συσταθεί στο πλαίσιο του Μνημονίου, για να προστατευθεί η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών από τις επιπτώσεις της μεγάλης ύφεσης. Τυχόν συγχώνευση, λοιπόν, της Alpha Bank με την ΕΤΕ δεν θα μπορούσε να υποκαταστήσει την σκληρή δουλειά που πρέπει να γίνει για την εξυγίανση των κρατικών τραπεζών. Δεν υπάρχουν σύντομοι δρόμοι ούτε μαγικές λύσεις για να φθάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, που είναι η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, καταλήγει η σχετική ανάλυση της Alpha Bank, το τραπεζικό σύστημα ανταποκρίνεται σήμερα στις χρηματοδοτικές ανάγκες της οικονομίας με όσο το δυνατόν προσφορότερο τρόπο, δεδομένης της δυσμενούς κατάστασης που επικρατεί στον τομέα της ρευστότητας, εξαιτίας της δημοσιονομικής κρίσης που επηρεάζει την αγορά του ελληνική δημοσίου χρέους.
Από το σκεπτικό που αναπτύσσεται στο Δελτίο της Alpha Bank, μία υπόθεση που μπορεί να γίνει είναι αυτή που λέει ότι η ΕΤΕ προσπάθησε να διεισδύσει στον αμιγώς ιδιωτικό τραπεζικό τομέα της χώρας προφανώς για να προλάβει μία συγχώνευση ιδιωτικών τραπεζών –που θα τής δημιουργούσε ισχυρές ανταγωνιστικές πιέσεις. Στην προσπάθειά της αυτή η ΕΤΕ πιθανότατα «προδόθηκε» από την κυβέρνηση, η οποία εμμέσως πλην σαφώς θέλει να ισχυροποιήσει την παρουσία της σε ζωτικές αρθρώσεις της ελληνικής οικονομίας –δεδομένου ότι, υπό το βάρος του χρεοκοπημένου κράτους, στην ουσία έχει απωλέσει και το μεγαλύτερο μέρος της εξουσίας της, που είναι η σχέση του πελατειακού κομματικού κράτους με την οικονομία. Υπό αυτή την έννοια, το «όχι» της Alpha Bank ενέχει την θέση αντίστασης, την οποία μόνον ο πρόεδρος της Δράσης κ. Στ. Μάνος επεσήμανε με άρθρα και δηλώσεις του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου