του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Στην Ελλάδα της συνολικής παρακμής υπάρχουν, ευτυχώς, και κάποιες οάσεις. Μία από αυτές, στον πνευματικό χώρο, είναι η μηνιαία επιθεώρηση The Athens Review of Books. Με εκδότρια την Μαρία Βασιλάκη και διευθυντή τον Μανώλη Βασιλάκη, η μηνιαία αυτή έκδοση είναι, όπως δηλώνει και ο τίτλος της, αφιερωμένη στο βιβλίο. Κάθε δε έκδοσή της, πέρα από τις παρουσιάσεις βιβλίων και ιδεών, φέρνει στο προσκήνιο και ένα πρόσωπο του συγγραφικού χώρου.
Έτσι, το τελευταίο τεύχος της ABR είναι αφιερωμένο στον Αυστριακό συγγραφέα Ζαν Αμερύ και το βιβλίο του «Πέρα από την ενοχή και την εξιλέωση» (εκδ. Άγρα), που είναι μία διαφορετική «ενδοσκόπηση» της φρίκης του Άουσβιτς. Επίσης, στο τελευταίο τεύχος της ABR διαβάσαμε μία θαυμάσια παρουσίαση του Παναγή Βουρλούμη του βιβλίου του Jason Manolopoulou για την παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση, τις προεκτάσεις της στην Ελλάδα, καθώς και μία διεξοδική προσέγγιση της ελληνικής κρίσης από τον Νίκο Μουζέλη. Εντυπωσιακό είναι και το κείμενο του Μανώλη Βασιλάκη για τα δέκα χρόνια από το τρομοκρατικό κτύπημα κατά των Διδύμων Πύργων της Νέας Υόρκης την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Αναφερόμενος στην τότε –και πάντα παρούσα– γελοιότητα του ελληνικού αντιαμερικανισμού γράφει:
«Ο εξωφρενικός αντιαμερικανισμός που είχε εκφραστεί με ποικίλους τρόπους το 2001 ήταν συγκρίσιμος μόνο με εκείνον της κοινής γνώμης του Πακιστάν, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που έγιναν τότε. Άλλωστε, σύμφωνα με τους Helleban, «κάτω των ΗΠΑ η τρομοκρατία, όλοι μαζί πορεία στην πρεσβεία…». Αυτό το τυφλό μίσος εκφράστηκε από τους «λειτουργούς» όλων των ελληνικών ΜΜΕ και διάφορους λεγόμενους ή φερόμενους «πνευματικούς» ανθρώπους. Η λίστα όμως των θαυμαστών του Μπιν Λάντεν είναι τεράστια και ζητώ συγγνώμη που θα αδικήσω εκατοντάδες τους οποίους δεν αναφέρω εδώ, αν και έχω φροντίσει στο παρελθόν να μην ξεχαστούν τα ονόματα και οι «αγωνιστικές» περγαμηνές τους.
»Συνεπώς, από την θέση αυτή συλλυπούμαι τον θεατρικό συγγραφέα Γ.Διαλεγμένο που δήλωνε: «Εγώ αισθάνθηκα υπέροχα! Ήθελα να βιντεοσκοπήσω τα δύο αεροπλάνα να περνούν μέσα από τους Πύργους, όποτε ήμουν θλιμμένος να τα βλέπω και να ευχαριστιέμαι». Τον Δ.Δανίκα που έγραφε πως «αισθάνθηκ[ε] σαν πιστολέρο από ταινία του Τζον Χιούστον που ορμάει εναντίον της συμμορίας ουρλιάζοντας kill the sons of the bitches». Τον βάρδο της φτωχολογιάς Λευτέρη Παπαδόπουλο που έγραφε για τις ΗΠΑ ότι είναι «πανεπιστήμιο συνωμοσιών και φωλιά ειδεχθών δολοφόνων». Τον Γ. Σκούρτη που ρωτούσε: «Υπάρχει ΑΘΩΟΣ λαός; Υπάρχουν ΑΘΩΑ θύματα;». Τους βάρβαρους «επαναστάτες» της κατ’ ευφημισμόν Ελευθεροτυπίας που έγραφαν διάφορα εξωφρενικά, όπως: «Και να υψώνονται υφήλια Επιτέλους για την μαχαιριά στην καρδιά του κτήνους, της υπερδύναμης, του δυνάστη … Ο πόλεμος που μαίνεται είναι προαιώνιος. Είναι πόλεμος ανάμεσα στους δούλους και στους αφεντάδες. Ανάμεσα στους Λαπιθες και τους Κενταύρους. Ανάμεσα στους εργάτες και τους καπιταλιστές. Ανάμεσα στους ισχυρούς και τους αδύνατους».
Παρενθετικά σημειώνουμε ότι όσοι θέλουν να αποκτήσουν μία ιδιαίτερη διάσταση της κρίσης που πλήττει σήμερα την χώρα, καλά θα έκαναν να διαβάσουν το βιβλίο του Μαν.Βασιλάκη «Καλά να Πάθουν». Ένα βιβλίο το οποίο στην ουσία αποδεικνύει ότι στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης, το πνευματικό οικοδόμημα κατακλύσθηκε από έναν ιδεολογικό οχετό ο ρόλος του οποίου υπήρξε καθοριστικός στην πορεία προς την σημερινή κρίση.
Ξεχωριστό ακόμα στο τελευταιό τείχος της ABR είναι και το κριτικό άρθρο του Λεωνίδα Χατζηπροδρομίδη για τον Σλοβένο φιλόσοφο Σλαβόϊ Ζίζεκ, τον άνθρωπο που εν έτει 2011 προσπάθησε να αθωώσει τον σταλινισμό και τα εγκλήματά του. Τέλος, μεταξύ άλλων πολύ καλών άρθρων, ξεχωρίσαμε και αυτά των Θάνου Βερέμη και Τζώρτζη Παγουλάτου που αναφέρονται στον Μάρκο Δραγούμη τον αποβιώσαντα πριν δύο μήνες φιλελεύθερο στοχαστή.
Οι ενδιαφερόμενοι να γραφούν συνδρομητές στην επιθεώρηση ABR μπορούν να τηλεφωνήσουν στο 2107241063 ή να στείλουν φαξ στον ίδιο αριθμό. Η ετήσια συνδρομή είναι 50 ευρώ –και αξίζει με το παραπάνω…
Στην Ελλάδα της συνολικής παρακμής υπάρχουν, ευτυχώς, και κάποιες οάσεις. Μία από αυτές, στον πνευματικό χώρο, είναι η μηνιαία επιθεώρηση The Athens Review of Books. Με εκδότρια την Μαρία Βασιλάκη και διευθυντή τον Μανώλη Βασιλάκη, η μηνιαία αυτή έκδοση είναι, όπως δηλώνει και ο τίτλος της, αφιερωμένη στο βιβλίο. Κάθε δε έκδοσή της, πέρα από τις παρουσιάσεις βιβλίων και ιδεών, φέρνει στο προσκήνιο και ένα πρόσωπο του συγγραφικού χώρου.
Έτσι, το τελευταίο τεύχος της ABR είναι αφιερωμένο στον Αυστριακό συγγραφέα Ζαν Αμερύ και το βιβλίο του «Πέρα από την ενοχή και την εξιλέωση» (εκδ. Άγρα), που είναι μία διαφορετική «ενδοσκόπηση» της φρίκης του Άουσβιτς. Επίσης, στο τελευταίο τεύχος της ABR διαβάσαμε μία θαυμάσια παρουσίαση του Παναγή Βουρλούμη του βιβλίου του Jason Manolopoulou για την παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση, τις προεκτάσεις της στην Ελλάδα, καθώς και μία διεξοδική προσέγγιση της ελληνικής κρίσης από τον Νίκο Μουζέλη. Εντυπωσιακό είναι και το κείμενο του Μανώλη Βασιλάκη για τα δέκα χρόνια από το τρομοκρατικό κτύπημα κατά των Διδύμων Πύργων της Νέας Υόρκης την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Αναφερόμενος στην τότε –και πάντα παρούσα– γελοιότητα του ελληνικού αντιαμερικανισμού γράφει:
«Ο εξωφρενικός αντιαμερικανισμός που είχε εκφραστεί με ποικίλους τρόπους το 2001 ήταν συγκρίσιμος μόνο με εκείνον της κοινής γνώμης του Πακιστάν, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που έγιναν τότε. Άλλωστε, σύμφωνα με τους Helleban, «κάτω των ΗΠΑ η τρομοκρατία, όλοι μαζί πορεία στην πρεσβεία…». Αυτό το τυφλό μίσος εκφράστηκε από τους «λειτουργούς» όλων των ελληνικών ΜΜΕ και διάφορους λεγόμενους ή φερόμενους «πνευματικούς» ανθρώπους. Η λίστα όμως των θαυμαστών του Μπιν Λάντεν είναι τεράστια και ζητώ συγγνώμη που θα αδικήσω εκατοντάδες τους οποίους δεν αναφέρω εδώ, αν και έχω φροντίσει στο παρελθόν να μην ξεχαστούν τα ονόματα και οι «αγωνιστικές» περγαμηνές τους.
»Συνεπώς, από την θέση αυτή συλλυπούμαι τον θεατρικό συγγραφέα Γ.Διαλεγμένο που δήλωνε: «Εγώ αισθάνθηκα υπέροχα! Ήθελα να βιντεοσκοπήσω τα δύο αεροπλάνα να περνούν μέσα από τους Πύργους, όποτε ήμουν θλιμμένος να τα βλέπω και να ευχαριστιέμαι». Τον Δ.Δανίκα που έγραφε πως «αισθάνθηκ[ε] σαν πιστολέρο από ταινία του Τζον Χιούστον που ορμάει εναντίον της συμμορίας ουρλιάζοντας kill the sons of the bitches». Τον βάρδο της φτωχολογιάς Λευτέρη Παπαδόπουλο που έγραφε για τις ΗΠΑ ότι είναι «πανεπιστήμιο συνωμοσιών και φωλιά ειδεχθών δολοφόνων». Τον Γ. Σκούρτη που ρωτούσε: «Υπάρχει ΑΘΩΟΣ λαός; Υπάρχουν ΑΘΩΑ θύματα;». Τους βάρβαρους «επαναστάτες» της κατ’ ευφημισμόν Ελευθεροτυπίας που έγραφαν διάφορα εξωφρενικά, όπως: «Και να υψώνονται υφήλια Επιτέλους για την μαχαιριά στην καρδιά του κτήνους, της υπερδύναμης, του δυνάστη … Ο πόλεμος που μαίνεται είναι προαιώνιος. Είναι πόλεμος ανάμεσα στους δούλους και στους αφεντάδες. Ανάμεσα στους Λαπιθες και τους Κενταύρους. Ανάμεσα στους εργάτες και τους καπιταλιστές. Ανάμεσα στους ισχυρούς και τους αδύνατους».
Παρενθετικά σημειώνουμε ότι όσοι θέλουν να αποκτήσουν μία ιδιαίτερη διάσταση της κρίσης που πλήττει σήμερα την χώρα, καλά θα έκαναν να διαβάσουν το βιβλίο του Μαν.Βασιλάκη «Καλά να Πάθουν». Ένα βιβλίο το οποίο στην ουσία αποδεικνύει ότι στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης, το πνευματικό οικοδόμημα κατακλύσθηκε από έναν ιδεολογικό οχετό ο ρόλος του οποίου υπήρξε καθοριστικός στην πορεία προς την σημερινή κρίση.
Ξεχωριστό ακόμα στο τελευταιό τείχος της ABR είναι και το κριτικό άρθρο του Λεωνίδα Χατζηπροδρομίδη για τον Σλοβένο φιλόσοφο Σλαβόϊ Ζίζεκ, τον άνθρωπο που εν έτει 2011 προσπάθησε να αθωώσει τον σταλινισμό και τα εγκλήματά του. Τέλος, μεταξύ άλλων πολύ καλών άρθρων, ξεχωρίσαμε και αυτά των Θάνου Βερέμη και Τζώρτζη Παγουλάτου που αναφέρονται στον Μάρκο Δραγούμη τον αποβιώσαντα πριν δύο μήνες φιλελεύθερο στοχαστή.
Οι ενδιαφερόμενοι να γραφούν συνδρομητές στην επιθεώρηση ABR μπορούν να τηλεφωνήσουν στο 2107241063 ή να στείλουν φαξ στον ίδιο αριθμό. Η ετήσια συνδρομή είναι 50 ευρώ –και αξίζει με το παραπάνω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου