Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΗΣ «ΣΥΝΗΓΕΣΙΑΣ»

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Επιτακτική για την ανθρώπινη ανάπτυξη είναι η έλευση και διάδοση της καινοτομίας –με τον όρο δε αυτόν εννοούμε την ώθηση και την πίεση που δέχεται ένα μοντέλο έως ότου σπάσει.

Σε όρους ηγεσίας, το σπασμένο μοντέλο είναι η θεωρία του «μεγάλου άνδρα». Χάρη στην αυξανόμενη πολυπλοκότητα της εργασίας και της κοινωνίας –η οποία ανεβαίνει και λόγω της επιρροής του Διαδικτύου και του ανοδικού παγκόσμιου εμπορίου– οι μοναχικοί ήρωες δεν μπορούν πλέον να ασκούν την εξουσία όπως είχαν συνηθίσει. Τόσο στην πολιτική όσο και στις επιχειρήσεις, η ατομική ηγεσία δεν είναι πλέον συμβατή με την πραγματικότητα όταν η τελευταία οδηγεί σε μεγάλες επιχειρήσεις και σε διασυνοριακά δίκτυα. Μοιραία, λοιπόν, οι οργανισμοί και οι επιχειρήσεις πρέπει να μάθουν να λειτουργούν συλλογικά, είτε πρόκειται για μικρές ομάδες είτε για ευρύτερες οντότητες.

Ο ειδικός σε θέματα ηγεσίας Warren Bennis, από το 1997, έστρεψε την προσοχή του από τους μεγάλους άνδρες στα μεγάλα γκρουπ. Αυτό ήταν εξάλλου και το θέμα του βιβλίου του Organizing Genius, στο οποίο τόνιζε ότι ακόμα και τα πιο ασήμαντα και ταπεινά προβλήματα απαιτούν συλλογικές λύσεις. Συνεπώς, τα άτομα θα πρέπει να συνεργάζονται με στόχο τους πολλούς και το όφελός τους.

Παρόλα αυτά, έρευνες που έγιναν τα 15 τελευταία χρόνια από το Χάρβαρντ δείχνουν ότι υπάρχουν σοβαρές προκλήσεις στην πορεία προς αυτό το νέο μοντέλο. Ο ηγέτες πολλές φορές αγωνίζονται να προστατεύσουν τις εξουσίες και να προωθήσουν προσωρινούς θριάμβους, παρά να εντάξουν την δράση τους σε συλλογικά πλαίσια. Αυτή η τάση, υπογραμμίζει ο W.Bennis, δείχνει ότι στους κόλπους των μεγάλων επιχειρήσεων και οργανώσεων υπάρχουν ηγέτες που έχουν ισχυρό «εγώ» και είναι ανοικτοί, συνεργάσιμοι και ευέλικτοι –ενώ οι ηγέτες με το μεγάλο «εγώ» είναι άκαμπτοι και θέλουν να ελέγχουν τα πάντα. Τα ισχυρά «εγώ» προσέχουν τους άλλους και τείνουν ευήκοον ους, ενώ τα υπερμεγέθη «εγώ» απορρίπτουν.

Αυτό είναι πρόβλημα, υπογραμμίζει ο Μάϊκλ Εϊσνερ στο τελευταίο βιβλίο του Working Together: Why Great Partnerships Succeed (εκδ. Harper Collins). Ένα βιβλίο που αξίζει τον κόπο να διαβαστεί γιατί ανοίγει νέους δρόμους στο φαινόμενο της «συνηγεσίας», το οποίο φαίνεται ότι είναι και αποφασιστικός παράγων επιτυχίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: