*Για όσους αγνοούν κάποιους αριθμούς, τα ποσοτικά στοιχεία που παραθέτει ο Στέλιος Κράλογλου είναι αποκαλυπτικά: Εκρηκτικές διαστάσεις λαμβάνει το δημόσιο χρέος της χώρας, τροφοδοτούμενο από το τεράστιο έλλειμμα του προϋπολογισμού, το οποίο το 2009 έφθασε το 15,4% του ΑΕΠ (ξεπέρασε τα 36 δισεκατ. ευρώ). Παρά τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα που έχουν ληφθεί, οι δανειακές ανάγκες του Δημοσίου είναι τεράστιες λόγω της δυναμικής που έχει λάβει πλέον το δημόσιο χρέος, το οποίο στο τέλος Σεπτεμβρίου 2010 έφθασε τα 336,8 δισεκατ. ευρώ (144% του ΑΕΠ), από τα 317 δισεκατ. ευρώ ή 137% του ΑΕΠ πού ήταν στο τέλος Ιουνίου. Με λίγα λόγια, κάθε Έλληνας χρωστά 33.600 ευρώ μόνο και μόνο λόγω του δημοσίου χρέους. Αν στο ποσόν αυτό προστεθεί και το ιδιωτικό χρέος, τότε το μέλλον των Ελλήνων πολιτών είναι υποθηκευμένο… Το χρέος του ελληνικού Δημοσίου επιβαρύνθηκε μέσα σε ένα τρίμηνο κατά περίπου 20 δισεκατ. ευρώ, καθώς προστέθηκαν σε αυτό περίπου 10 δισεκατ. ευρώ που είναι οι συσσωρευμένες ζημίες του ΟΣΕ. Δεν αποκλείονται μάλιστα περαιτέρω επιβαρύνσεις από δάνεια που έχουν συναφθεί με την εγγύηση του Δημοσίου και άλλες ΔΕΚΟ και δεν έχουν αποπληρωθεί.
*Τους τελευταίους μήνες όλη η Ελλάδα, και όχι μόνον, μιλάει για την κρίση χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει ποια είναι τα πρόσωπα αυτής της κρίσης. Η χώρα βουλιάζει στα χρέη της και φτωχαίνει μέρα με την ημέρα και οι υπερχρεωμένοι πολίτες της διαπιστώνουν πως τα χρήματα που δεν έχουν είναι περισσότερα από αυτά που έχουν για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Η Ελλάδα κατηγορεί την Ευρώπη και η Ευρώπη προσπαθεί να ξορκίσει την κρίση ονομάζοντάς την «ελληνική». Όμως, μήπως η οικονομική πλευρά της κρίσης δεν είναι παρά το σύμπτωμα, ή μάλλον ένα από τα συμπτώματα; Μήπως πίσω από τα επιτόκια και τα spreads κρύβονται άλλοι παράγοντες, κοινωνικοί, ιστορικοί, ψυχολογικοί, που οδήγησαν στην σημερινή πανωλεθρία;
Δύο μυθιστοριογράφοι, ο Πέτρος Μάρκαρης και ο Τάκης Θεοδωρόπουλος, ένας σκηνοθέτης, ο Βασίλης Παπαβασιλείου και ένας δημοσιογράφος, ο Πάσχος Μανδραβέλης, προσπαθούν, μέσα από τέσσερα κείμενα, να ανιχνεύσουν τις υπόγειες διεργασίες που υπονόμευσαν το οικοδόμημα της μεταπολίτευσης, το γέμισαν ρωγμές, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει πια να γκρεμιστεί. Τέσσερα κείμενα γραμμένα από διαφορετικές οπτικές γωνίες, γραμμένα όμως με κοινό παρονομαστή την πεποίθηση πως στην έξοδό μας από την κρίση δεν θα μάς οδηγήσουν τα μέτρα μιας πανικόβλητης πολιτικής τάξης και οι προσπάθειες της αποσαθρωμένης δημόσιας διοίκησης. Η έξοδος από την κρίση προϋποθέτει την συνειδητοποίηση όλων των παραμέτρων που μάς οδήγησαν σε αυτήν. Το βιβλίο αυτό πρέπει να διαβαστεί περισσότερο σαν πρόσκληση σε έναν δημόσιο διάλογο τον οποίον η ελληνική κοινωνία τον έχει ανάγκη σήμερα περισσότερο από ποτέ.
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου, ώρα 8.30μμ, ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24, Αθήνα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου