ΕΕΔΕ: Αισιοδοξία για το μέλλον

Τη στιγμή που απειλητικά σύννεφα πλανώνται πάνω από την ελληνική οικονομία και τις κοινωνικές αρθρώσεις της στην τελευταία 4η Συνάντηση Κορυφής CEO Summit 2010, την οποία διοργάνωσε η Ελληνική Εταιρία Διοικήσεως Επιχειρήσεων, τα συμπεράσματα που μπορεί να εξάγει κανείς περιέχουν αρκετές δόσεις αισιοδοξίας.

Συγκεκριμένα, από πολλούς εισηγητές υποστηρίχθηκε ότι σε ιστορικές στιγμές εθνικής κατάθλιψης και απαισιοδοξίας γίνεται ενστικτώδης η προσπάθεια αναζήτησης από τις κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις σημείων αναφοράς στα οποία μπορεί κανείς να στηριχθεί, για να βρει το κουράγιο να επιβιώσει και να ελπίζει. Είναι ξεκάθαρο ότι η σημερινή συγκυρία αποτελεί για την μεταπολιτευτική Ελλάδα το πλέον κομβικό κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό χρονικό σημείο. Όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν πλέον ότι η πορεία της χώρας και η ζωή των πολιτών δεν μπορεί να συνεχίσει να εξελίσσεται γραμμικά προς τα πάνω, όπως αυτό συνέβαινε τις τρεις τελευταίες δεκαετίες. Η καμπύλη έσπασε και η πλήρης απορρύθμιση της προηγούμενης κοινωνικής συνάρτησης είναι πλέον γεγονός. Ως εκ τούτου η προβλεψιμότητα πλέον για το αύριο είναι παρελθόν και οι κανόνες παραμένουν άγνωστοι.

Στην παρατηρούμενη έτσι συνολική απορρύθμιση οι πολίτες νοιώθουν ότι απαιτείται αναδιάρθρωση των κριτηρίων τα οποία για δεκαετίες αποτελούσαν το πλαίσιο επιλογής πολιτικών εξουσιών, τρόπων ζωής και εργασίας και κοινωνικής κουλτούρας. Νοιώθουν έτσι οι πολίτες ότι μάλλον έχασαν για πάντα «το δικαίωμα στο περιττό», το οποίο αποτέλεσε την κρατούσα λογική για πάρα πολλά χρόνια. Όπως, λοιπόν, διαπιστώθηκε στο 4ο CEO Summit της ΕΕΔΕ βασικό ζητούμενο στη σημερινή συγκυρία είναι να βγούμε γρήγορα από την κρίση με άλλα ποιοτικά κριτήρια και με διαφορετικές απ’ ό,τι στο παρελθόν αντιλήψεις σχετικές με την εθνική ανάπτυξη και προκοπή. Τονίστηκε, επίσης, στο συνέδριο ότι η ελληνική κοινωνία καλείται πλέον να στηρίζεται στο «είμαι», δηλαδή στο «υπάρχω» και όχι στο «έχω». Σκιαγραφήθηκαν, έτσι, αξίες όπως: ειλικρίνεια, ηθική και διαφάνεια, εργατικότητα, πειθαρχία, οργάνωση, κουλτούρα, αποφασιστικότητα, σύνεση, εξωστρέφεια και διάθεση για προσφορά. Τονίστηκε, επίσης, ότι στην Ελλάδα τεράστιες πρέπει να είναι οι επενδύσεις σε ανθρώπινο και φυσικό κεφάλαιο, σε παραγωγικότητα, καινοτομία στη διοίκηση, παιδεία και τεχνολογική πρόοδο. Θα πρέπει επίσης στις μελλοντικές φάσεις εξόδου από την ύφεση να απενοχοποιηθούν οι έννοιες του κέρδους και της επιχειρηματικότητας. Ταυτόχρονα, όμως, είναι ανάγκη να ενισχυθούν η δημιουργικότητα, η επάρκεια, η προσαρμοστικότητα και η ευθύνη.

Αναφερόμενος στη σημερινή κρίση ο κύριος ομιλητής του Συνεδρίου, κύριος Ilian Mihov, Πρύτανης Έρευνας στο INSEAD, τόνισε με έμφαση ότι στις κοινωνίες του σήμερα και του αύριο και άρα και στην Ελλάδα, μηχανή της ανάπτυξης είναι ήδη και θα είναι περισσότερο η νέα επιχειρηματικότητα. «Παρά την κρίση ο κύριος Mihov υπογράμμισε ότι στη σημερινή Ελλάδα κάποιες από τις επείγουσες μεταρρυθμίσεις δεν είναι τόσο δύσκολες. Αρκεί βέβαια να αναγνωριστεί ότι για τη δημιουργία απασχόλησης και πλούτου θα απαιτείται διευρυμένη επιχειρηματικότητα που μόνο αυτή θα οδηγεί και σε υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης». Πρόσθεσε επίσης ότι αυτή τη στιγμή η χώρα μας υπολείπεται των άλλων ευρωπαϊκών χωρών όσον αφορά στο φιλικό προς το επιχειρείν περιβάλλον, με αποτέλεσμα να είναι τελευταία στην κατάταξη μεταξύ τριάντα οικονομιών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. «Μερικές από τις μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες για τη διευκόλυνση της δημιουργίας μεταρρυθμίσεων δεν είναι τόσο πολύπλοκες όσο πιστεύει κανείς. Για παράδειγμα, στη Σιγκαπούρη υπάρχουν μόνο τρεις διαδικασίες-βήματα προκειμένου να ανοίξει κάποιος τη δική του επιχείρηση, ενώ μερικές εταιρίες μπορούν να γραφτούν στα μητρώα μέσα σε μια μόνο ημέρα. Αντιθέτως στην Ελλάδα απαιτούνται δεκαπέντε διαδικασίες βήματα. Έτσι το πρώτο βήμα για την αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητας δεν είναι άλλο από την κατάργηση των εμποδίων στην έναρξη μιας επιχείρησης», τόνισε ο ομιλητής.

Εφεξής, λοιπόν, διαπιστώθηκε στο συνέδριο, ότι το κράτος μπορεί να προσφέρει στην αγορά και στην κοινωνία μέσω της απελευθέρωσης της επιχειρηματικής δύναμης, τη στήριξη κλάδων που είναι συμβατοί με τα φυσικά πλεονεκτήματα της χώρας, την ενίσχυση της παιδείας, την αναπτέρωση του επιχειρηματικού ηθικού και την εύρυθμη λειτουργία της δικαιοσύνης. «Χρειαζόμαστε όχι ένα κράτος που οδηγεί την αγορά, αλλά που παρακολουθεί και υποστηρίζει μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες, που στηρίζουν την ανάπτυξη», τόνισε ο Πρόεδρος του Δ.Σ. της ΕΕΔΕ κ. Κωνσταντίνος Λαμπρινόπουλος. Υποστηρίχθηκε τέλος ότι επείγουν πλέον η καταγραφή και αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας, η έξυπνη ρύθμιση των παραδοσιακών μονοπωλίων (αερομεταφορές, τηλεπικοινωνίες κτλ.) και η προστασία της εικόνας των πολιτικών εξουσιών.