της Μαρίας Χούκλη (protagon.gr)
Ούτε μήνας πέρασε. Ούτε μήνας. Να βράσω και τα εθνικά διακυβεύματα και τα κρίσιμα διλήμματα. Είναι εικόνα πόλης αυτή; Είναι εικόνα ευρωπαϊκής πρωτεύουσας αυτή; Μάλλον με φαβέλα του Ριο μοιάζει. Τίγκα στο σκουπίδι, όπου να κοιτάξεις βουνό το βρώμικο πλαστικό, σκισμένες σακούλες, σαπισμένα φρούτα, χαρτιά πάσης φύσεως εκκρίσεων, όλα τα ιζήματα του καταναλωτισμού μας εκεί στο δρόμο, στο πεζοδρόμιο, στην πλατεία, δίπλα στο νοσοκομείο, δίπλα στο σχολείο, κάτω από τη μύτη μας, μπροστά στα μάτια και κανείς μα κανείς να μην ντρέπεται;
Και όλα τα λόγια όλων που ζήτησαν την ψήφο μας στις πρόσφατες εκλογές με σημαία “κάνω την πόλη καθαρή”; Κανείς μας, κανείς να μην νιώθει την ανάγκη κάτι να πει, κάτι να κάνει; Ο Νικήτας Κακλαμάνης είναι ακόμα δήμαρχος, έχει ευθύνη να καθαρίσει την πόλη, ο Γιώργος Καμίνης εξελέγη δήμαρχος, έχει και αυτός ευθύνη να είναι καθαρή η πόλη, ο Γιάννης Σγουρός, ο μέλλων μικρός πρωθυπουργός του λεκανοπέδιου έχει ευθύνη, το υπουργείο περιβάλλοντος έχει ευθύνη να αναλάβει πρωτοβουλία γιατί περιβάλλον δεν είναι μια αριστοκρατική υπόθεση κυρία Μπιρμπίλη, αλλά καθημερινό στοίχημα στο δρόμο, ο υπουργός (Δημόσιας) Υγείας έχει ευθύνη, η δεξιά, η αριστερά, οι φλύαροι μόνο την περίοδο των εκλογών Οικολόγοι έχουν ευθύνη και για τα μικρά όχι μόνο τα υψιπετή συχνά κούφια ιδεολογήματα. Όλοι εμείς έχουμε ευθύνη που καταντήσαμε τη ζωή μας απομεινάρι πλαστικής σακούλας, να την προσπερνάμε κάθε πρωί σαν να μην μας αφορά. Πρωτοβουλίες πολιτών, ανέκδοτο που δεν βγάζει γέλιο.
Η αγωνία για τα spreads μας μάρανε.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου