Ένα νέο «δημοσιογραφικό φρούτο» αναπτύσσεται στην Ελλάδα, με μη μετρήσιμες για την ώρα πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις
του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου
Θα συμφωνήσουμε πλήρως με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλο ο οποίος, στην Καθημερινή της Κυριακής του Πάσχα έγραφε, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα για το φαινόμενο των blogs και του ρόλου τους:
«Τα ανώνυμα blogs ελάχιστη σχέση έχουν με την δημοσιογραφία των πολιτών. Συνήθως, πίσω τους κρύβονται συγκεκριμένοι «δημοσιογράφοι» που διακρίθηκαν και διακρίνονται για ο,τιδήποτε άλλο εκτός από την δημοσιογραφία. Ήδη παράγουν μία ολόκληρη γενιά «δημοσιογράφων» που θεωρούν την ηθική και την δεοντολογία κάτι κακό και εντελώς άχρηστο. Προτιμούν να πλουτίσουν εκβιάζοντας μέσω του γνωστού κύκλου: η «είδηση» πρώτα δημοσιεύεται στο δικό τους «δέντρο» ανώνυμων blogs (βλέπεις, έτσι, το ίδιο κείμενο σε 20 blogs), μετά περνά σε κάποια περιθωριακή εφημερίδα και μετά σε κάποιο παράνομο τηλεοπτικό σταθμό. Η επιτυχία τους είναι όταν την δουν γραμμένη σε κάποια έγκυρη εφημερίδα.
»Η πλήρης ανομία στον χώρο της ενημέρωσης, συμβατικής και ηλεκτρονικής, έχει μετατρέψει τα ΜΜΕ σε ένα «πλυντήριο» για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος που μόνον με το ποδόσφαιρο μπορεί να συγκριθεί.
»Σήμερα, το καλύτερο δίκτυο blogs (πάντα ανώνυμα) το διαθέτουν διάφοροι εκβιαστές και οι ακροδεξιοί που δεν έχουν αποδεχθεί τα κοινοβουλευτικά πλαίσια. Και αυτό γίνεται στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης. Το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο δεν υποχρεώνει ούτε καν την αναγραφή του ονόματος του διαχειριστή ενός blog. Αν κάποιος κερδίζει τελικά από την ανωνυμία είναι οι εκβιαστές, όχι οι πολίτες. Τα ανώνυμα blogs δεν είναι «δημοσιογραφία των πολιτών», αλλά «δημοσιογραφία των εκβιαστών».
Με την προσθήκη ότι, πέρα από τα ακροδεξιά blogs, υπάρχουν και τα ακροαριστερά που είναι εξίσου χυδαία, ύπουλα και προκλητικά, οι παραπάνω διαπιστώσεις του κ. Θεοδ. Πάγκαλου μάς βρίσκουν απολύτως σύμφωνους. Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί ότι όλα τα blogs δεν είναι ανώνυμα και μεταξύ αυτών υπάρχουν αρκετά που είναι και πολύ καλού δημοσιογραφικού επιπέδου. Τα blogs αυτά είναι επώνυμα και συνιστούν μιαν άλλη μορφή δημοσιογραφίας, που στην Ελλάδα ανακαλύπτεται σήμερα αλλά έχει κάποια χρόνια ζωής πίσω της.
Ο υπογράφων υπήρξε ο πρώτος που υπογράμμισε την σημασία των blogs, το 1999 στην Πάτρα, με την ευκαιρία της δεύτερης συνάντησης του ΔΣ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συντακτών (ΠΟΕΣΥ). Είχαμε επισημάνει τότε ότι τα blogs αποτελούσαν μια νέα μορφή δημοσιογραφίας, η οποία, με τον τρόπο που εξελισσόταν, οδηγούσε στην κατάργηση των εκδοτικών δικαιωμάτων. Οδηγούσε όμως και σε σοβαρές παρεκτροπές, οι οποίες υπονόμευαν αυτή την ίδια την δημοσιογραφία.
Σε αυτούς λοιπόν που πανηγύριζαν για την υπερδημοκρατία που καθιέρωνε το Διαδίκτυο μέσω των blogs, συνιστούσαμε τότε αρκετή προσοχή, γιατί παράλληλα αναπτυσσόταν και μία μαφιόζικου τύπου δημοσιογραφική πρακτική, η οποία, ως φαίνεται, στην χώρα μας φιλοδοξεί να γίνει σχολή! Σύμφωνα με πληροφορίες μας, παραδημοσιογραφικά κυκλώματα εκβιάζουν μεγάλες εταιρείες και απειλούν με σαμποτάζ τα προϊόντα τους, κυρίως στον χώρο των σουπερμάρκετ. Τα κυκλώματα αυτά χρησιμοποιούν αριστερό λεξιλόγιο και εμφανίζονται ως «προστάτες» του λαού –τον οποίο βέβαια απεχθάνονται. Προσπαθούν έτσι να πετύχουν την κοινωνική τους νομιμοποίηση σε μια χώρα που αρέσκεται στο να τής χαϊδεύουν τα αυτιά και στην οποία φταίνε πάντα οι άλλοι για ό,τι συμβαίνει.
Σημειώνουμε ακόμα ότι, σε επικοινωνιακό επίπεδο, η «εκβιαστική μπλογκοδημοσιογραφία» δημιουργεί νέους όρους, οι οποίοι είναι δύσκολα αντιμετωπίσιμοι, όπως συμβαίνει και με την παραδοσιακή τακτική των «ψιθύρων». Πάνω στο θέμα αυτό όμως θα επανέλθουμε ξεχωριστά.
του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου
Θα συμφωνήσουμε πλήρως με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλο ο οποίος, στην Καθημερινή της Κυριακής του Πάσχα έγραφε, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα για το φαινόμενο των blogs και του ρόλου τους:
«Τα ανώνυμα blogs ελάχιστη σχέση έχουν με την δημοσιογραφία των πολιτών. Συνήθως, πίσω τους κρύβονται συγκεκριμένοι «δημοσιογράφοι» που διακρίθηκαν και διακρίνονται για ο,τιδήποτε άλλο εκτός από την δημοσιογραφία. Ήδη παράγουν μία ολόκληρη γενιά «δημοσιογράφων» που θεωρούν την ηθική και την δεοντολογία κάτι κακό και εντελώς άχρηστο. Προτιμούν να πλουτίσουν εκβιάζοντας μέσω του γνωστού κύκλου: η «είδηση» πρώτα δημοσιεύεται στο δικό τους «δέντρο» ανώνυμων blogs (βλέπεις, έτσι, το ίδιο κείμενο σε 20 blogs), μετά περνά σε κάποια περιθωριακή εφημερίδα και μετά σε κάποιο παράνομο τηλεοπτικό σταθμό. Η επιτυχία τους είναι όταν την δουν γραμμένη σε κάποια έγκυρη εφημερίδα.
»Η πλήρης ανομία στον χώρο της ενημέρωσης, συμβατικής και ηλεκτρονικής, έχει μετατρέψει τα ΜΜΕ σε ένα «πλυντήριο» για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος που μόνον με το ποδόσφαιρο μπορεί να συγκριθεί.
»Σήμερα, το καλύτερο δίκτυο blogs (πάντα ανώνυμα) το διαθέτουν διάφοροι εκβιαστές και οι ακροδεξιοί που δεν έχουν αποδεχθεί τα κοινοβουλευτικά πλαίσια. Και αυτό γίνεται στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης. Το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο δεν υποχρεώνει ούτε καν την αναγραφή του ονόματος του διαχειριστή ενός blog. Αν κάποιος κερδίζει τελικά από την ανωνυμία είναι οι εκβιαστές, όχι οι πολίτες. Τα ανώνυμα blogs δεν είναι «δημοσιογραφία των πολιτών», αλλά «δημοσιογραφία των εκβιαστών».
Με την προσθήκη ότι, πέρα από τα ακροδεξιά blogs, υπάρχουν και τα ακροαριστερά που είναι εξίσου χυδαία, ύπουλα και προκλητικά, οι παραπάνω διαπιστώσεις του κ. Θεοδ. Πάγκαλου μάς βρίσκουν απολύτως σύμφωνους. Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί ότι όλα τα blogs δεν είναι ανώνυμα και μεταξύ αυτών υπάρχουν αρκετά που είναι και πολύ καλού δημοσιογραφικού επιπέδου. Τα blogs αυτά είναι επώνυμα και συνιστούν μιαν άλλη μορφή δημοσιογραφίας, που στην Ελλάδα ανακαλύπτεται σήμερα αλλά έχει κάποια χρόνια ζωής πίσω της.
Ο υπογράφων υπήρξε ο πρώτος που υπογράμμισε την σημασία των blogs, το 1999 στην Πάτρα, με την ευκαιρία της δεύτερης συνάντησης του ΔΣ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συντακτών (ΠΟΕΣΥ). Είχαμε επισημάνει τότε ότι τα blogs αποτελούσαν μια νέα μορφή δημοσιογραφίας, η οποία, με τον τρόπο που εξελισσόταν, οδηγούσε στην κατάργηση των εκδοτικών δικαιωμάτων. Οδηγούσε όμως και σε σοβαρές παρεκτροπές, οι οποίες υπονόμευαν αυτή την ίδια την δημοσιογραφία.
Σε αυτούς λοιπόν που πανηγύριζαν για την υπερδημοκρατία που καθιέρωνε το Διαδίκτυο μέσω των blogs, συνιστούσαμε τότε αρκετή προσοχή, γιατί παράλληλα αναπτυσσόταν και μία μαφιόζικου τύπου δημοσιογραφική πρακτική, η οποία, ως φαίνεται, στην χώρα μας φιλοδοξεί να γίνει σχολή! Σύμφωνα με πληροφορίες μας, παραδημοσιογραφικά κυκλώματα εκβιάζουν μεγάλες εταιρείες και απειλούν με σαμποτάζ τα προϊόντα τους, κυρίως στον χώρο των σουπερμάρκετ. Τα κυκλώματα αυτά χρησιμοποιούν αριστερό λεξιλόγιο και εμφανίζονται ως «προστάτες» του λαού –τον οποίο βέβαια απεχθάνονται. Προσπαθούν έτσι να πετύχουν την κοινωνική τους νομιμοποίηση σε μια χώρα που αρέσκεται στο να τής χαϊδεύουν τα αυτιά και στην οποία φταίνε πάντα οι άλλοι για ό,τι συμβαίνει.
Σημειώνουμε ακόμα ότι, σε επικοινωνιακό επίπεδο, η «εκβιαστική μπλογκοδημοσιογραφία» δημιουργεί νέους όρους, οι οποίοι είναι δύσκολα αντιμετωπίσιμοι, όπως συμβαίνει και με την παραδοσιακή τακτική των «ψιθύρων». Πάνω στο θέμα αυτό όμως θα επανέλθουμε ξεχωριστά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου