Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Επί τρεις γενιές είμαστε κάτοικοι Πατησίων και από μικρής ηλικίας, δεκαετία του ’40, πήγαινα για θέματα υγείας στο νοσοκομείο «Παμμακάριστος», στα Κάτω Πατήσια• τότε ανήκε στην καθολική εκκλησία και κυκλοφορούσαν στα κτήρια μοναχές με άσπρη καλύπτρα στο κεφάλι σαν φτερούγα. Για κάθε μικροπρόβλημα υγείας που μας παρουσιαζόταν, πηγαίναμε από συνήθεια πάντα σ’ αυτό το νοσοκομείο. Αργότερα έκανα σ’ αυτό και 1-2 σοβαρές επεμβάσεις.

Τις τελευταίες δεκαετίες μπορώ να βεβαιώσω ότι η πορεία (και) αυτού του νοσοκομείου είναι καθοδική, μέχρις οριστικής απαξιώσεως. Δεν έχει νόημα να απαριθμήσω τώρα τα προβλήματα σε στελέχη και οργάνωση, ο κόσμος των Πατησίων τα ζει καθημερινά και μόνο οι «αρμόδιοι» φαίνεται να σκιαμαχούν για να περάσει ο καιρός.

Αυτές τις εβδομάδες, μάλιστα, έχουν καταργηθεί τα «τηλεφωνικά ραντεβού» στον τετραψήφιο αριθμό 1535 και έχει επανέλθει το παλιό σύστημα με κοινά τηλέφωνα, τα οποία όμως «έχουν αλλάξει» - κάτι σαν «μετακομίσαμε και αλλάξαμε τηλέφωνο» που λέγαμε μέχρι πριν 10-15 χρόνια. Αλλά και σ’ αυτά τα νέα τηλέφωνα αμφιβάλλω αν μπορεί κάποιος να κλείσει ραντεβού, εγώ δεν το κατάφερα πάντως επί πολλές ημέρες: το ένα τηλέφωνο είναι διαρκώς κατειλημμένο και το δεύτερο διαρκώς ελεύθερο αλλά δεν εξυπηρετείται. Επί ώρες αυτό, αφού η αυτόματη επιλογή που θέτω σε λειτουργία το επιβεβαιώνει.

Η κυρία υποδιευθύντρια, στην οποία απευθύνθηκα, προσπάθησε καλοπροαίρετα να μου εξηγήσει τα προβλήματα του νοσοκομείου και του «συστήματος υγείας», αλλά εγώ δεν ενδιαφέρομαι να ενημερωθώ για τις οργανωτικές αδυναμίες τους που ζω καθημερινά, ένα πόνο στην κοιλιά έχω και ψάχνω για γιατρό…

Πιστεύω ότι είναι, επιτέλους, καιρός να εγκαταλειφθούν όλες οι ιδεοληψίες των ιδιοτελών κομματικών και συνδικαλιστικών παραγόντων περί «δημόσιου συστήματος υγείας» και να γυρίσουμε στις καθολικές καλόγριες. Ελπίζω ότι τότε θα γίνεται καλύτερη επιλογή προσωπικού και συνεχής μετεκπαίδευσή του, οπότε θα προκύψει και ορθολογική οργάνωση στη λειτουργία του νοσοκομείου.

Μπορεί, βέβαια, πάλι να μη γινόμαστε καλά, αλλά τότε θα φροντίσουν τουλάχιστον οι καλόγριες να μας παρηγορήσουν με τη θεϊκή συμπαράσταση. Όταν το σύγχρονο κράτος με τους μαθητευόμενους υπουργούς του αδυνατεί, το μόνο που μας μένει είναι να καταφύγουμε σε μεσαιωνικούς θεούς και δαίμονες!

Δεν υπάρχουν σχόλια: