Εάν πράγματι ο πρωθυπουργός θέλει –όπως δείχνει– να μην το βάλει στα πόδια με το «πολιτικό κόλπο» των πρόωρων εκλογών και ταυτόχρονα να αποφύγει την ρήξη με το κόμμα του και με το μεγαλύτερο μέρος της κυβέρνησής του, δεν έχει άλλον δρόμο από το να αποκαλύψει όλη την αλήθεια για την κρίση. Την αλήθεια που έρχεται έτσι κι αλλιώς στο επόμενο δίμηνο Μαΐου-Ιουνίου με αλυσίδα γεγονότων που θα γίνονται γνωστά θέλει-δεν-θέλει η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ
του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου
Δεν θα διαφωνήσω με την παραπάνω εκτίμηση που κάνει ο εκλεκτός συνάδελφος Γιώργος Κράλογλου στο Capital.gr, προσθέτω δε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό: Οι ομόλογοι του κ. Γ.Α.Παπανδρέου στην ευρωζώνη, όπως μάς δήλωσε ένας εξ αυτών με μεγάλο ειδικό βάρος, «έχουν βαρεθεί να ακούνε τα ίδια και τα ίδια και να μην βλέπουν σχεδόν τίποτα –πέρα, βέβαια, από οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, που μόνον τους πιο αδύναμους πλήττουν…».
Από την πλευρά του, πεπειραμένος και πάντα καλά ενημερωμένος Γερμανός συνάδελφος του τηλεοπτικού καναλιού ZDF μάς υπογράμμισε ότι όλο και περισσότερο πολλοί Γερμανοί πολιτικοί, από όλα τα κόμματα, θεωρούν ότι υπήρξε τραγικό λάθος η αποδοχή της εισόδου της Ελλάδας στην ευρωζώνη, αν όχι στην ΕΟΚ του 1981, και άρα πρέπει να βρεθεί τρόπος «η πατάτα αυτή των Χέλμου Σμιτ και Ζισκάρ ντ’ Εσταίν να διορθωθεί. Πώς, όμως;…». Μόνον με μία Ευρώπη δύο ή και τριών ταχυτήτων, απαντούν ορισμένοι κοινοτικοί παράγοντες –και όχι από τους πιο ασήμαντους.
Κατά τα λοιπά, μέσα στον Μάϊο ο Γ.Α.Παπανδρέου και οι συν αυτώ υπουργοί του θα ακούσουν σκληρή γλώσσα από τις παραγωγικές τάξεις, που έφθασαν στο αμήν. Θα κληθούν να δώσουν φερέγγυες απαντήσεις σε θέματα που δεν αναβάλλονται πλέον, ούτε και αμβλύνονται με την «αγορά χρόνου». Πολύ σωστά λοιπόν ο Γ.Κράλογλου γράφει και αναρωτιέται ταυτοχρόνως με ποιον τρόπο ο πρωθυπουργός θα μπορέσει να κλείσει αυτά τα μέτωπα, όταν γνωρίζει ότι η στάση πληρωμών του Δημοσίου σε τεχνικές εταιρείες, σε εξαγωγικές εταιρείες που διεκδικού επιστροφή ΦΠΑ, σε συνταξιούχους του Δημοσίου που διεκδικούν νόμιμο εφάπαξ, θα συνεχιστεί όλο το 2011, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα.
Αλλά οι καμπάνες που θα ακουστούν μέχρι την τελευταία άκρη της Ελλάδας θα είναι και αυτές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το άνοιγμα του κρατικού μονοπωλίου της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ με καθαρές λύσεις και χωρίς τερτίπια τύπου Μπιρμπίλη. Ορισμένοι ισχυροί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που ξεκαρδίζονται στα γέλια με τα παιδαριώδη καμώματα διατήρησης του μονοπωλίου της ΔΕΗ, έχουν ήδη περάσει στον κ. Γ.Παπακωνσταντίνου το μήνυμα ότι «…η οικονομική κρίση της χώρας σας και τα αδιέξοδά σας δεν θα σάς επιτρέπουν πολιτικά παιχνίδια με τις οδηγίες της ΕΕ».
Παρόμοιες ηχηρές καμπάνες θα ακουστούν προς το τέλος Μαΐου, θα αφορούν το πραγματικό άνοιγμα των επαγγελμάτων με ολοκλήρωση της εφαρμογής των νόμων και κλείσιμο των κενών που έχουν αφήσει οι δήθεν ρυθμίσεις με τις κοινές υπουργικές αποφάσεις που έπονται …αλλά το κόμμα και η μισή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν θέλουν να εφαρμοστούν. Και ενώ θα βουΐζουν τα αυτιά μας από τις καμπάνες αυτές, στο βάθος θα ακούγεται και ο ήχος εκείνων που θα μεταφέρουν το «μήνυμα» της πραγματικής αποκρατικοποίησης που δεν γίνεται πράξη και της πραγματικής συρρίκνωσης του Δημοσίου που είναι μόνον στα χαρτιά, μαζί με τις δήθεν περικοπές στις ΔΕΚΟ που δίδονται με το «κόλπο» της άλλης τσέπης…
Πώς θα επιμείνει ο κ.Γ.Α.Παπανδρέου στην συντήρηση κλίματος αισιοδοξίας για πορεία της οικονομίας προς τις ελεύθερες αγορές όταν το Δημόσιο συνεχίζει την στάση πληρωμών και η μισή κυβέρνησή του μάχεται τα μέτρα εκείνα που πρέπει να πάρει;
Ξεχάστε, συνεπώς, την αισιοδοξία και τα άλλα φραστικά μηνύμα ελπίδας. Το πλοίο «Ελλάς» μπάζει νερά από παντού, αλλά καπετάνιοι και πληρώματα σφυρίζουν αδιάφορα. Μοιράζουν τρύπια σωσίβια και σάπιες βάρκες στους επιβάτες και το μόνον που εύχονται είναι να βουλιάζουν όσο γίνεται πιο αργά. Εξάλλου, όλος αυτός ο εσμός καπεταναίων και πληρωμάτων τις δικές του λέμβους σωτηρίας τις έχει μια χαρά φυλαγμένες… Ας μην ξεχνάμε ότι οι περιουσίες των εκλεκτών του έθνους πάνε πολύ πιο μακρυά από τα 2 δισεκατ. ευρώ. Αρκούν για παιδιά και εγγόνια…
του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου
Δεν θα διαφωνήσω με την παραπάνω εκτίμηση που κάνει ο εκλεκτός συνάδελφος Γιώργος Κράλογλου στο Capital.gr, προσθέτω δε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό: Οι ομόλογοι του κ. Γ.Α.Παπανδρέου στην ευρωζώνη, όπως μάς δήλωσε ένας εξ αυτών με μεγάλο ειδικό βάρος, «έχουν βαρεθεί να ακούνε τα ίδια και τα ίδια και να μην βλέπουν σχεδόν τίποτα –πέρα, βέβαια, από οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, που μόνον τους πιο αδύναμους πλήττουν…».
Από την πλευρά του, πεπειραμένος και πάντα καλά ενημερωμένος Γερμανός συνάδελφος του τηλεοπτικού καναλιού ZDF μάς υπογράμμισε ότι όλο και περισσότερο πολλοί Γερμανοί πολιτικοί, από όλα τα κόμματα, θεωρούν ότι υπήρξε τραγικό λάθος η αποδοχή της εισόδου της Ελλάδας στην ευρωζώνη, αν όχι στην ΕΟΚ του 1981, και άρα πρέπει να βρεθεί τρόπος «η πατάτα αυτή των Χέλμου Σμιτ και Ζισκάρ ντ’ Εσταίν να διορθωθεί. Πώς, όμως;…». Μόνον με μία Ευρώπη δύο ή και τριών ταχυτήτων, απαντούν ορισμένοι κοινοτικοί παράγοντες –και όχι από τους πιο ασήμαντους.
Κατά τα λοιπά, μέσα στον Μάϊο ο Γ.Α.Παπανδρέου και οι συν αυτώ υπουργοί του θα ακούσουν σκληρή γλώσσα από τις παραγωγικές τάξεις, που έφθασαν στο αμήν. Θα κληθούν να δώσουν φερέγγυες απαντήσεις σε θέματα που δεν αναβάλλονται πλέον, ούτε και αμβλύνονται με την «αγορά χρόνου». Πολύ σωστά λοιπόν ο Γ.Κράλογλου γράφει και αναρωτιέται ταυτοχρόνως με ποιον τρόπο ο πρωθυπουργός θα μπορέσει να κλείσει αυτά τα μέτωπα, όταν γνωρίζει ότι η στάση πληρωμών του Δημοσίου σε τεχνικές εταιρείες, σε εξαγωγικές εταιρείες που διεκδικού επιστροφή ΦΠΑ, σε συνταξιούχους του Δημοσίου που διεκδικούν νόμιμο εφάπαξ, θα συνεχιστεί όλο το 2011, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα.
Αλλά οι καμπάνες που θα ακουστούν μέχρι την τελευταία άκρη της Ελλάδας θα είναι και αυτές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το άνοιγμα του κρατικού μονοπωλίου της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ με καθαρές λύσεις και χωρίς τερτίπια τύπου Μπιρμπίλη. Ορισμένοι ισχυροί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που ξεκαρδίζονται στα γέλια με τα παιδαριώδη καμώματα διατήρησης του μονοπωλίου της ΔΕΗ, έχουν ήδη περάσει στον κ. Γ.Παπακωνσταντίνου το μήνυμα ότι «…η οικονομική κρίση της χώρας σας και τα αδιέξοδά σας δεν θα σάς επιτρέπουν πολιτικά παιχνίδια με τις οδηγίες της ΕΕ».
Παρόμοιες ηχηρές καμπάνες θα ακουστούν προς το τέλος Μαΐου, θα αφορούν το πραγματικό άνοιγμα των επαγγελμάτων με ολοκλήρωση της εφαρμογής των νόμων και κλείσιμο των κενών που έχουν αφήσει οι δήθεν ρυθμίσεις με τις κοινές υπουργικές αποφάσεις που έπονται …αλλά το κόμμα και η μισή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν θέλουν να εφαρμοστούν. Και ενώ θα βουΐζουν τα αυτιά μας από τις καμπάνες αυτές, στο βάθος θα ακούγεται και ο ήχος εκείνων που θα μεταφέρουν το «μήνυμα» της πραγματικής αποκρατικοποίησης που δεν γίνεται πράξη και της πραγματικής συρρίκνωσης του Δημοσίου που είναι μόνον στα χαρτιά, μαζί με τις δήθεν περικοπές στις ΔΕΚΟ που δίδονται με το «κόλπο» της άλλης τσέπης…
Πώς θα επιμείνει ο κ.Γ.Α.Παπανδρέου στην συντήρηση κλίματος αισιοδοξίας για πορεία της οικονομίας προς τις ελεύθερες αγορές όταν το Δημόσιο συνεχίζει την στάση πληρωμών και η μισή κυβέρνησή του μάχεται τα μέτρα εκείνα που πρέπει να πάρει;
Ξεχάστε, συνεπώς, την αισιοδοξία και τα άλλα φραστικά μηνύμα ελπίδας. Το πλοίο «Ελλάς» μπάζει νερά από παντού, αλλά καπετάνιοι και πληρώματα σφυρίζουν αδιάφορα. Μοιράζουν τρύπια σωσίβια και σάπιες βάρκες στους επιβάτες και το μόνον που εύχονται είναι να βουλιάζουν όσο γίνεται πιο αργά. Εξάλλου, όλος αυτός ο εσμός καπεταναίων και πληρωμάτων τις δικές του λέμβους σωτηρίας τις έχει μια χαρά φυλαγμένες… Ας μην ξεχνάμε ότι οι περιουσίες των εκλεκτών του έθνους πάνε πολύ πιο μακρυά από τα 2 δισεκατ. ευρώ. Αρκούν για παιδιά και εγγόνια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου