του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Αν η ελληνική οικονομία δεν βρισκόταν στα χάλια που βρίσκεται, η συνταγή του προέδρου της ΝΔ κ. Αντώνη Σαμαρά σίγουρα θα περιείχε αρκετές θετικές προτάσεις. Όμως, στην παρούσα φάση οι προτάσεις αυτές ναι μεν παραμένουν θετικές, πλην όμως είναι σε μεγάλο βαθμό ανεφάρμοστες.
Το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας δεν είναι η επανεκκίνησή της. Η πληγή –που κάθε μέρα χειροτερεύει– είναι ο δημόσιος τομέας, το απίθανο κόστος του, η αναποτελεσματικότητά του και βεβαίως η διεθνούς πλέον φήμης διαφθορά του. Αν λοιπόν ο δημόσιος τομέας δεν συρρικνωθεί άμεσα, με ταυτόχρονο εξορθολογισμό του, η ελληνική οικονομία είναι καταδικασμένη.
Το τεράστιο αυτό πρόβλημα, ο κ. Α.Σαμαράς, στο πρόγραμμα της ΝΔ που φέρει τον τίτλο «Ζάππειο ΙΙ» μάλλον το παρακάμπτει. Διότι δεν λέει σχεδόν τίποτε περί της διαχειρίσεως του δημοσίου χρέους. Αντιθέτως, επιμένει –πολύ σωστά– στην ανάπτυξη, η οποία όμως είναι αδιανόητη υπό τις σημερινές γραφειοκρατικές συνθήκες στην χώρα μας. Σίγουρα, για να γίνει βιώσιμο το χρέος, απαιτείται ανάπτυξη. Όμως, πρωτίστως, απαιτούνται πρωτογενή πλεονάσματα, δηλαδή τα έξοδα του κράτους να είναι λιγότερα από τα έσοδά του, χωρίς να υπολογίζονται οι δαπάνες για τόκους. Και ο κ. Α. Σαμαράς δεν είπε τίποτα ουσιαστικό για το πώς θα το πετύχει αυτό, γιατί τότε θα στενοχωρούσε το ακροατήριό του και τους εν δυνάμει ψηφοφόρους του.
Αντιθέτως, είπε μόνον πράγματα που ακούγονται ευχάριστα. Είπε πως στόχος είναι η επανεκκίνηση της οικονομίας και προς την κατεύθυνση αυτή θα μειώσει την φορολογία για να προσελκύσει επενδύσεις. Η φορολογία, ωστόσο, ήταν χαμηλή στην τελευταία διακυβέρνηση της χώρας από την ΝΔ, αλλά επενδύσεις δεν ήλθαν. Και δεν ήλθαν γιατί το βασικό πρόβλημα των επενδυτών με την Ελλάδα δεν είναι η φορολογία, αλλά η γραφειοκρατία και το εν γένει αντιεπιχειρηματικό περιβάλλον. Και το τελευταίο, όσο κι αν ο πρόεδρος της ΝΔ θέλει να το αναβαθμίσει, η όποια προσπάθειά του θα είναι καταδικασμένη. Διότι το επιχειρείν δεν προωθείται με διατάγματα, αλλά με έργα που το στηρίζουν ουσιαστικά. Και ένα από τα έργα αυτά είναι η σύγκρουση με «κεκτημένα» των μαφιόζικων ομάδων που εξέθρεψε το πολιτικό σύστημα και οι οποίες λυμαίνονται το Δημόσιο.
Παρόλα αυτά, όπως εύστοχα παρατήρησε ο Γ.Μαλούχος στο ηλεκτρονικό Βήμα, στις προτάσεις του κ. Α.Σαμαρά υπάρχει και ένα άλλο σκέλος που μπορεί να βοηθήσει την χώρα, αν βέβαια η κυβέρνηση αποφασίσει αυτή να συγκρουσθεί με τις συντεχνίες. Η «πλάτη» που βάζει η ΝΔ στην υπόθεση των ΔΕΚΟ, με κορυφαίο παράδειγμα την ΔΕΗ, είναι πρωτοφανής και στερεί την κυβέρνηση από κάθε δικαιολογία για καθυστερήσεις και ολιγωρίες. Και δεν ήταν μόνον η ΔΕΗ, αλλά όλος ο δημόσιος «επιχειρηματικός» τομέας επί του οποίου κυριαρχεί το ΠΑΣΟΚ δια των συνδικαλιστών του. Από τις εικόνες των προσώπων τους είναι βέβαιον ότι οι παριστάμενοι στο Ζάππειο συνδικαλιστές, κ.κ. Παπασπύρος και Παναγόπουλος, ένοιωσαν ότι κάτι νέο και σημαντικό συμβαίνει όταν άκουσαν την επίθεση Σαμαρά στους «τσιφλικάδες» των ΔΕΚΟ.
Συνεπώς, αν η κυβέρνηση προχωρούσε προς την κατεύθυνση αυτή με την ανοχή της ΝΔ, δεν είναι απίθανο να μπορούσε, σε δεύτερη φάση, να βελτιώσει τους όρους του Μνημονίου. Κάτι τέτοιο θα το δεχόταν και η Ευρώπη, η οποία όντως στηρίζει την Ελλάδα.
Έλα όμως που η κυβέρνηση δεν θέλει να προχωρήσει στην υπόθεση των ΔΕΚΟ! Η κ.Τ.Μπιρμπίλη έχει από καιρό ξεκαθαρίσει, μαζί με άλλους συναδέλφους της, ότι δεν έχει καμμία διάθεση να υποστηρίξει την πώληση της ΔΕΗ και άλλων εταιρειών του Δημοσίου. Έχει αναλάβει την αποστολή να κρατάει τα μπόσικα με τους πράσινους συνδικαλιστές, για να μην κηρύξουν τον πόλεμο στον κ. Γ.Παπανδρέου και τους χαϊδεύει κατά καιρούς με διάφορες τοποθετήσεις που τους αρέσει να ακούνε…
Με το «Ζάππειο ΙΙ», τα προσχήματα αυτά καταρρέουν. Η κυβέρνηση δεν έχει πλέον κανένα άλλοθι να καθυστερεί: δεν την πιέζουν μόνον οι υφιστάμενες δεσμεύσεις της, δεν την πιέζει μόνον η τρόϊκα –τώρα την πιέζει και η στάση της ΝΔ. Πρέπει να προχωρήσει. Μετά τον διεμβολισμό Σαμαρά, ο κ. Γ. Παπανδρέου είναι πλέον αναγκασμένος να πάρει διαζύγιο από τον κ. Φωτόπουλο, αν θέλει να επανακτήσει κάποιο έστω τμήμα της αξιοπιστίας του.
Αν η ελληνική οικονομία δεν βρισκόταν στα χάλια που βρίσκεται, η συνταγή του προέδρου της ΝΔ κ. Αντώνη Σαμαρά σίγουρα θα περιείχε αρκετές θετικές προτάσεις. Όμως, στην παρούσα φάση οι προτάσεις αυτές ναι μεν παραμένουν θετικές, πλην όμως είναι σε μεγάλο βαθμό ανεφάρμοστες.
Το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας δεν είναι η επανεκκίνησή της. Η πληγή –που κάθε μέρα χειροτερεύει– είναι ο δημόσιος τομέας, το απίθανο κόστος του, η αναποτελεσματικότητά του και βεβαίως η διεθνούς πλέον φήμης διαφθορά του. Αν λοιπόν ο δημόσιος τομέας δεν συρρικνωθεί άμεσα, με ταυτόχρονο εξορθολογισμό του, η ελληνική οικονομία είναι καταδικασμένη.
Το τεράστιο αυτό πρόβλημα, ο κ. Α.Σαμαράς, στο πρόγραμμα της ΝΔ που φέρει τον τίτλο «Ζάππειο ΙΙ» μάλλον το παρακάμπτει. Διότι δεν λέει σχεδόν τίποτε περί της διαχειρίσεως του δημοσίου χρέους. Αντιθέτως, επιμένει –πολύ σωστά– στην ανάπτυξη, η οποία όμως είναι αδιανόητη υπό τις σημερινές γραφειοκρατικές συνθήκες στην χώρα μας. Σίγουρα, για να γίνει βιώσιμο το χρέος, απαιτείται ανάπτυξη. Όμως, πρωτίστως, απαιτούνται πρωτογενή πλεονάσματα, δηλαδή τα έξοδα του κράτους να είναι λιγότερα από τα έσοδά του, χωρίς να υπολογίζονται οι δαπάνες για τόκους. Και ο κ. Α. Σαμαράς δεν είπε τίποτα ουσιαστικό για το πώς θα το πετύχει αυτό, γιατί τότε θα στενοχωρούσε το ακροατήριό του και τους εν δυνάμει ψηφοφόρους του.
Αντιθέτως, είπε μόνον πράγματα που ακούγονται ευχάριστα. Είπε πως στόχος είναι η επανεκκίνηση της οικονομίας και προς την κατεύθυνση αυτή θα μειώσει την φορολογία για να προσελκύσει επενδύσεις. Η φορολογία, ωστόσο, ήταν χαμηλή στην τελευταία διακυβέρνηση της χώρας από την ΝΔ, αλλά επενδύσεις δεν ήλθαν. Και δεν ήλθαν γιατί το βασικό πρόβλημα των επενδυτών με την Ελλάδα δεν είναι η φορολογία, αλλά η γραφειοκρατία και το εν γένει αντιεπιχειρηματικό περιβάλλον. Και το τελευταίο, όσο κι αν ο πρόεδρος της ΝΔ θέλει να το αναβαθμίσει, η όποια προσπάθειά του θα είναι καταδικασμένη. Διότι το επιχειρείν δεν προωθείται με διατάγματα, αλλά με έργα που το στηρίζουν ουσιαστικά. Και ένα από τα έργα αυτά είναι η σύγκρουση με «κεκτημένα» των μαφιόζικων ομάδων που εξέθρεψε το πολιτικό σύστημα και οι οποίες λυμαίνονται το Δημόσιο.
Παρόλα αυτά, όπως εύστοχα παρατήρησε ο Γ.Μαλούχος στο ηλεκτρονικό Βήμα, στις προτάσεις του κ. Α.Σαμαρά υπάρχει και ένα άλλο σκέλος που μπορεί να βοηθήσει την χώρα, αν βέβαια η κυβέρνηση αποφασίσει αυτή να συγκρουσθεί με τις συντεχνίες. Η «πλάτη» που βάζει η ΝΔ στην υπόθεση των ΔΕΚΟ, με κορυφαίο παράδειγμα την ΔΕΗ, είναι πρωτοφανής και στερεί την κυβέρνηση από κάθε δικαιολογία για καθυστερήσεις και ολιγωρίες. Και δεν ήταν μόνον η ΔΕΗ, αλλά όλος ο δημόσιος «επιχειρηματικός» τομέας επί του οποίου κυριαρχεί το ΠΑΣΟΚ δια των συνδικαλιστών του. Από τις εικόνες των προσώπων τους είναι βέβαιον ότι οι παριστάμενοι στο Ζάππειο συνδικαλιστές, κ.κ. Παπασπύρος και Παναγόπουλος, ένοιωσαν ότι κάτι νέο και σημαντικό συμβαίνει όταν άκουσαν την επίθεση Σαμαρά στους «τσιφλικάδες» των ΔΕΚΟ.
Συνεπώς, αν η κυβέρνηση προχωρούσε προς την κατεύθυνση αυτή με την ανοχή της ΝΔ, δεν είναι απίθανο να μπορούσε, σε δεύτερη φάση, να βελτιώσει τους όρους του Μνημονίου. Κάτι τέτοιο θα το δεχόταν και η Ευρώπη, η οποία όντως στηρίζει την Ελλάδα.
Έλα όμως που η κυβέρνηση δεν θέλει να προχωρήσει στην υπόθεση των ΔΕΚΟ! Η κ.Τ.Μπιρμπίλη έχει από καιρό ξεκαθαρίσει, μαζί με άλλους συναδέλφους της, ότι δεν έχει καμμία διάθεση να υποστηρίξει την πώληση της ΔΕΗ και άλλων εταιρειών του Δημοσίου. Έχει αναλάβει την αποστολή να κρατάει τα μπόσικα με τους πράσινους συνδικαλιστές, για να μην κηρύξουν τον πόλεμο στον κ. Γ.Παπανδρέου και τους χαϊδεύει κατά καιρούς με διάφορες τοποθετήσεις που τους αρέσει να ακούνε…
Με το «Ζάππειο ΙΙ», τα προσχήματα αυτά καταρρέουν. Η κυβέρνηση δεν έχει πλέον κανένα άλλοθι να καθυστερεί: δεν την πιέζουν μόνον οι υφιστάμενες δεσμεύσεις της, δεν την πιέζει μόνον η τρόϊκα –τώρα την πιέζει και η στάση της ΝΔ. Πρέπει να προχωρήσει. Μετά τον διεμβολισμό Σαμαρά, ο κ. Γ. Παπανδρέου είναι πλέον αναγκασμένος να πάρει διαζύγιο από τον κ. Φωτόπουλο, αν θέλει να επανακτήσει κάποιο έστω τμήμα της αξιοπιστίας του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου