του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Αρνητική και εν ολίγοις σκληρή υπήρξε η στάση που κράτησαν την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλλες οι συνομιλητές του προέδρου της ΝΔ κ. Αντώνη Σαμαρά. Οι κ.κ. Μπαρόζο, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και βαν Ρομπέϊ, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, έδειξαν μεγάλον εκνευρισμό απέναντι στον Έλληνα πολιτικό και τις απόψεις του. Θεωρούν δε ότι παίζει αντιευρωπαϊκό παιχνίδι.
Τα αίτια της ρήξης μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών και του κ. Α.Σαμαρά πρέπει να αναζητηθούν στην πολιτική ιστορία του προέδρου της ΝΔ, στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) στην προώθηση του νέου δανείου προς την Ελλάδα και στον διαφορετικό πολιτικό σχεδιασμό των πρωταγωνιστών.
Στην ΕΕ βαθμολογούν αρνητικά το πέρασμα του κ.Α.Σαμαρά από το υπουργείο Εξωτερικών επί κυβέρνησης Μητσοτάκη και τις θέσεις που διατύπωσε στο λεγόμενο Σκοπιανό. Το πρόβλημα στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και πΓΔΜ εξακολουθεί να δυσκολεύει τον στρατηγικό σχεδιασμό της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Οι Ευρωπαίοι παράγοντες επενδύουν σε αυτή την φάση στην διαλλακτικότητα και τον συμβιβασμό και δεν θα ήθελαν να βρεθούν αντιμέτωποι με νέα εθνικά υπερήφανα «όχι» του κ. Σαμαρά στις σχέσεις της Ελλάδας με τα Σκόπια και την Τουρκία ή στην διαχείριση του θηριώδους χρέους του ελληνικού Δημοσίου.
Ο κ.Μπαρόζο και ο κ.Ρομπέϊ έχουν την τάση, όπως όλοι οι ισχυροί παράγοντες της ΕΕ, να δίνουν προτεραιότητα στην συνεργασία με τις κυβερνήσεις των χωρών μελών και να κρατούν αποστάσεις ασφαλείας από τα κόμματα της αντιπολίτευσης –ιδιαίτερα όταν διατυπώνουν με δυναμικό τρόπο τις αντιρρήσεις τους στην πολιτική που εφαρμόζεται υπό την αιγίδα της ΕΕ.
Ας σημειωθεί πάντως ότι, κατά ορισμένους αντιευρωπαϊστές συμβούλους του κ. Α.Σαμαρά, η ευρωπαϊκή απομόνωση της ΝΔ, όπως απεδείχθη από τελευταία δημοσκόπηση, οδηγεί στην ενίσχυσή της στο εσωτερικό. Όσο δεν είναι κυβέρνηση, όμως. Διότι, στην αντίθετη περίπτωση, τί θα πράξει; Γι αυτό, κάποιοι από το περιβάλλον του τονίζουν ότι ο κ. Αντ. Σαμαράς θα έπρεπε να ρίξει βάρος στο μεταρρυθμιστικό σκέλος του Μνημονίου, όπως έκανε η πορτογαλική δεξιά.
Ο ηγέτης της τελευταίας, κ. Κοέλιο, αποδυνάμωσε τους Σοσιαλιστές και τους οδήγησε στην μεγαλύτερη εκλογική ήττα των τελευταίων δεκαετιών, υιοθετώντας μία φιλελεύθερη πλατφόρμα υπέρβασης του Μνημονίου, σε διάστημα τριών χρόνων, μέσα από την υιοθέτηση μιας πιο τολμηρής πολιτικής διαρθρωτικών αλλαγών και μείωσης των δημοσίων δαπανών. Ίσως αυτή να είναι η μόνη ρεαλιστική επιλογή για την ΝΔ, προκειμένου να συνδυάσει την μελλοντική πολιτική της κυριαρχία στην Ελλάδα με την δημιουργική συνεννόηση με την ΕΕ και τις κυβερνήσεις των ισχυρότερων κρατών μελών.
Αρνητική και εν ολίγοις σκληρή υπήρξε η στάση που κράτησαν την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλλες οι συνομιλητές του προέδρου της ΝΔ κ. Αντώνη Σαμαρά. Οι κ.κ. Μπαρόζο, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και βαν Ρομπέϊ, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, έδειξαν μεγάλον εκνευρισμό απέναντι στον Έλληνα πολιτικό και τις απόψεις του. Θεωρούν δε ότι παίζει αντιευρωπαϊκό παιχνίδι.
Τα αίτια της ρήξης μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών και του κ. Α.Σαμαρά πρέπει να αναζητηθούν στην πολιτική ιστορία του προέδρου της ΝΔ, στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) στην προώθηση του νέου δανείου προς την Ελλάδα και στον διαφορετικό πολιτικό σχεδιασμό των πρωταγωνιστών.
Στην ΕΕ βαθμολογούν αρνητικά το πέρασμα του κ.Α.Σαμαρά από το υπουργείο Εξωτερικών επί κυβέρνησης Μητσοτάκη και τις θέσεις που διατύπωσε στο λεγόμενο Σκοπιανό. Το πρόβλημα στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και πΓΔΜ εξακολουθεί να δυσκολεύει τον στρατηγικό σχεδιασμό της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Οι Ευρωπαίοι παράγοντες επενδύουν σε αυτή την φάση στην διαλλακτικότητα και τον συμβιβασμό και δεν θα ήθελαν να βρεθούν αντιμέτωποι με νέα εθνικά υπερήφανα «όχι» του κ. Σαμαρά στις σχέσεις της Ελλάδας με τα Σκόπια και την Τουρκία ή στην διαχείριση του θηριώδους χρέους του ελληνικού Δημοσίου.
Ο κ.Μπαρόζο και ο κ.Ρομπέϊ έχουν την τάση, όπως όλοι οι ισχυροί παράγοντες της ΕΕ, να δίνουν προτεραιότητα στην συνεργασία με τις κυβερνήσεις των χωρών μελών και να κρατούν αποστάσεις ασφαλείας από τα κόμματα της αντιπολίτευσης –ιδιαίτερα όταν διατυπώνουν με δυναμικό τρόπο τις αντιρρήσεις τους στην πολιτική που εφαρμόζεται υπό την αιγίδα της ΕΕ.
Ας σημειωθεί πάντως ότι, κατά ορισμένους αντιευρωπαϊστές συμβούλους του κ. Α.Σαμαρά, η ευρωπαϊκή απομόνωση της ΝΔ, όπως απεδείχθη από τελευταία δημοσκόπηση, οδηγεί στην ενίσχυσή της στο εσωτερικό. Όσο δεν είναι κυβέρνηση, όμως. Διότι, στην αντίθετη περίπτωση, τί θα πράξει; Γι αυτό, κάποιοι από το περιβάλλον του τονίζουν ότι ο κ. Αντ. Σαμαράς θα έπρεπε να ρίξει βάρος στο μεταρρυθμιστικό σκέλος του Μνημονίου, όπως έκανε η πορτογαλική δεξιά.
Ο ηγέτης της τελευταίας, κ. Κοέλιο, αποδυνάμωσε τους Σοσιαλιστές και τους οδήγησε στην μεγαλύτερη εκλογική ήττα των τελευταίων δεκαετιών, υιοθετώντας μία φιλελεύθερη πλατφόρμα υπέρβασης του Μνημονίου, σε διάστημα τριών χρόνων, μέσα από την υιοθέτηση μιας πιο τολμηρής πολιτικής διαρθρωτικών αλλαγών και μείωσης των δημοσίων δαπανών. Ίσως αυτή να είναι η μόνη ρεαλιστική επιλογή για την ΝΔ, προκειμένου να συνδυάσει την μελλοντική πολιτική της κυριαρχία στην Ελλάδα με την δημιουργική συνεννόηση με την ΕΕ και τις κυβερνήσεις των ισχυρότερων κρατών μελών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου