Η συμφωνία της Συνόδου Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου κρίνεται ασαφής και ευάλωτη από τους ειδικούς των χρηματοοικονομικών συναλλαγών. Είναι, όμως;
του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
«Σοβαρά είναι τα κενά που παρουσιάζει η συμφωνία για την προστασία της ευρωζώνης και την περικοπή του ελληνικού δημόσιου χρέους», τονίζουν εν χορώ οι περισσότεροι από τους εγκυρότερους χρηματοοικονομικούς αναλυτές, που από καιρό τώρα παρακολουθούν τις εξελίξεις στην ευρωζώνη. Βέβαια, οι περισσότεροι από αυτούς εκπροσωπούν τον αγγλοσαξωνικό κόσμο –και είναι γνωστό ότι τα αισθήματα του τελευταίου για το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι κάθε άλλο παρά θερμά είναι…
Αναφορικά με την Ελλάδα, θεωρείται απίθανο το «κούρεμα» κατά 50% του ελληνικού δημοσίου χρέους να επιτρέψει στην χώρα να έχει δημοσιονομική βιωσιμότητα, με δεδομένη την ύφεση που ήδη πλήττει την οικονομία της. Προβληματισμούς δημιουργεί επίσης στους παρατηρητές-αναλυτές και ο τρόπος που η απόφαση για περικοπή του χρέους θα περάσει από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Αμφισβητείται έτσι ότι οι ευρωπαϊκές αποφάσεις θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν πλειοψηφία 180 βουλευτών που ενδεχομένως θα ήθελε ο πρωθυπουργός Γ.Α.Παπανδρέου.
Ερωτηματικά προκαλεί και το ευρωπαϊκό σχέδιο για επανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών. Επισημαίνεται ότι τα αυστηρότερα stress-tests, που ως γνωστόν προωθεί η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή (ΕΒΑ), έχουν προκαλέσει έντονο προβληματισμό στις διοικήσεις των τραπεζικών ιδρυμάτων, καθώς θα πρέπει να αυξήσουν το core Tier 1 πάνω από 9%. Αυτό όμως σημαίνει πως οι τράπεζες θα χρειαστούν «φρέσκα» κεφάλαια, τα οποία είναι πολύ δύσκολο να αντληθούν στην τρέχουσα συγκυρία.
Η δυσχερής θέση στην οποία βρίσκονται οι τράπεζες στην Ευρώπη αποτυπώνεται στην ανάλυση της Credit Suisse, που υπολογίζει πως 66 από τις 89 ευρωπαϊκές τράπεζες αναμένεται να μην περάσουν τα νέα stress-tests της ΕΒΑ, τα οποία θέτουν τον πήχυ του core Tier 1 στο 9%, εκτιμώντας ταυτόχρονα πως θα πρέπει να αντλήσουν νέα κεφάλαια ύψους 220 δισεκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τον ελβετικό οίκο, οι μεγαλύτερες κεφαλαιακές ανάγκες θα προκύψουν για τις Royal Bank of Scotland (19 δισεκατ. ευρώ), Deutsche Bank (14 δισεκατ. ευρώ) και BNP Paribas (14 δισεκατ. ευρώ). Όσον αφορά στις ελληνικές τράπεζες, η Credit Suisse υπολογίζει πως η Εθνική θα χρειαστεί φρέσκα κεφάλαια ύψους 7,5 δισεκατ. ευρώ, για την Τράπεζα Πειραιώς εκτιμά πως θα χρειαστεί κεφαλαιακή ενίσχυση 3,9 δισεκατ. ευρώ, η Eurobank 3,8 δισεκατ. ευρώ, η Alpha Bank 2,2 δισεκατ.ευρώ και η Τράπεζα Κύπρου 978 εκατ. ευρώ. Αναφορικά δε με την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, επισημαίνεται ότι στο κόστος της δεν περιλαμβάνονται προσεχείς απώλειες από δάνεια, οι οποίες εντούτοις εκτιμάται ότι θα είναι σοβαρές.
Όσον αφορά στην μόχλευση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας (EFSF), μπορεί να γίνεται λόγος για ενίσχυσή του με 1 τρισεκατ. ευρώ, πλην όμως οι λεπτομέρειες αυτής της ενίσχυσης παραμένουν ασαφείς. Στο μέτρο δε που η μόχλευση αυτή θα γίνει χωρίς κεφάλαια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), μένει ο συνδυασμός ενός ασφαλιστικού σχήματος και ενός νέου ειδικού σκοπού επενδυτικού οχήματος (SPIV), που θα προσελκύσει νέους επενδυτές στις αγορές κρατικών ομολόγων που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Στην συμφωνία προβλέπεται ότι οι νέοι αυτοί επενδυτές, που θα μπορούσαν να είναι Κινέζοι, θα έχουν κάλυψη για το πρώτο 20% οιασδήποτε μελλοντικής ζημίας που θα μπορούσαν να υποστούν από την τοποθέτησή τους σε ευρωπαϊκά ομόλογα. Μένει να δούμε βέβαια ποιες αναδυόμενες χώρες θα μπορούσαν να δεχθούν αυτή την προσφορά.
Πέρα, όμως, από τον προαναφερόμενο σκεπτικισμό, όσοι γνωρίζουν με ποιον τρόπο οικοδομείται η Ευρώπη υπογραμμίζουν ότι η τελευταία Σύνοδος Κορυφής κάνει πιο αδρή την θέληση της Γερμανίας και της Γαλλίας να προχωρήσει η Ευρώπη. Και, από την άποψη αυτή, πρόβλεψή μας είναι ότι οι μήνες που έρχονται θα είναι πλούσιοι σε εξελίξεις. Πολλά θέματα θα πέσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με πρώτο και σημαντικότερο αυτό της αναθεώρησης των Συνθηκών και της δημιουργίας μιας κοινής ευρωπαϊκής δημοσιονομικής αρχής. Με άλλα λόγια, προβλέπουμε ότι μέχρι το 2015 η ευρωζώνη θα έχει αποκτήσει ένα είδος υπουργείου Οικονομικών, στο οποίο, όπως είναι φυσικό, θα μεταφερθούν και τμήματα εθνικής οικονομικής κυριαρχίας. Σπεύδουμε δε να δηλώσουμε ότι, σε όποιους δεν αρέσει η εξέλιξη αυτή, αντί να μάς ζαλίζουν τα αυτιά με γελοίες ψευτοπατριωτικές κορώνες και λοιπούς λεονταρισμούς για συνοικιακά καφενεία, ας δηλώσουν ξεκάθαρα ότι επιλογή τους είναι μία Ελλάδα εκτός Ευρώπης. Θα γνωρίζουμε έτσι για τί μιλάμε.
του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
«Σοβαρά είναι τα κενά που παρουσιάζει η συμφωνία για την προστασία της ευρωζώνης και την περικοπή του ελληνικού δημόσιου χρέους», τονίζουν εν χορώ οι περισσότεροι από τους εγκυρότερους χρηματοοικονομικούς αναλυτές, που από καιρό τώρα παρακολουθούν τις εξελίξεις στην ευρωζώνη. Βέβαια, οι περισσότεροι από αυτούς εκπροσωπούν τον αγγλοσαξωνικό κόσμο –και είναι γνωστό ότι τα αισθήματα του τελευταίου για το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι κάθε άλλο παρά θερμά είναι…
Αναφορικά με την Ελλάδα, θεωρείται απίθανο το «κούρεμα» κατά 50% του ελληνικού δημοσίου χρέους να επιτρέψει στην χώρα να έχει δημοσιονομική βιωσιμότητα, με δεδομένη την ύφεση που ήδη πλήττει την οικονομία της. Προβληματισμούς δημιουργεί επίσης στους παρατηρητές-αναλυτές και ο τρόπος που η απόφαση για περικοπή του χρέους θα περάσει από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Αμφισβητείται έτσι ότι οι ευρωπαϊκές αποφάσεις θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν πλειοψηφία 180 βουλευτών που ενδεχομένως θα ήθελε ο πρωθυπουργός Γ.Α.Παπανδρέου.
Ερωτηματικά προκαλεί και το ευρωπαϊκό σχέδιο για επανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών. Επισημαίνεται ότι τα αυστηρότερα stress-tests, που ως γνωστόν προωθεί η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή (ΕΒΑ), έχουν προκαλέσει έντονο προβληματισμό στις διοικήσεις των τραπεζικών ιδρυμάτων, καθώς θα πρέπει να αυξήσουν το core Tier 1 πάνω από 9%. Αυτό όμως σημαίνει πως οι τράπεζες θα χρειαστούν «φρέσκα» κεφάλαια, τα οποία είναι πολύ δύσκολο να αντληθούν στην τρέχουσα συγκυρία.
Η δυσχερής θέση στην οποία βρίσκονται οι τράπεζες στην Ευρώπη αποτυπώνεται στην ανάλυση της Credit Suisse, που υπολογίζει πως 66 από τις 89 ευρωπαϊκές τράπεζες αναμένεται να μην περάσουν τα νέα stress-tests της ΕΒΑ, τα οποία θέτουν τον πήχυ του core Tier 1 στο 9%, εκτιμώντας ταυτόχρονα πως θα πρέπει να αντλήσουν νέα κεφάλαια ύψους 220 δισεκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τον ελβετικό οίκο, οι μεγαλύτερες κεφαλαιακές ανάγκες θα προκύψουν για τις Royal Bank of Scotland (19 δισεκατ. ευρώ), Deutsche Bank (14 δισεκατ. ευρώ) και BNP Paribas (14 δισεκατ. ευρώ). Όσον αφορά στις ελληνικές τράπεζες, η Credit Suisse υπολογίζει πως η Εθνική θα χρειαστεί φρέσκα κεφάλαια ύψους 7,5 δισεκατ. ευρώ, για την Τράπεζα Πειραιώς εκτιμά πως θα χρειαστεί κεφαλαιακή ενίσχυση 3,9 δισεκατ. ευρώ, η Eurobank 3,8 δισεκατ. ευρώ, η Alpha Bank 2,2 δισεκατ.ευρώ και η Τράπεζα Κύπρου 978 εκατ. ευρώ. Αναφορικά δε με την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, επισημαίνεται ότι στο κόστος της δεν περιλαμβάνονται προσεχείς απώλειες από δάνεια, οι οποίες εντούτοις εκτιμάται ότι θα είναι σοβαρές.
Όσον αφορά στην μόχλευση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας (EFSF), μπορεί να γίνεται λόγος για ενίσχυσή του με 1 τρισεκατ. ευρώ, πλην όμως οι λεπτομέρειες αυτής της ενίσχυσης παραμένουν ασαφείς. Στο μέτρο δε που η μόχλευση αυτή θα γίνει χωρίς κεφάλαια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), μένει ο συνδυασμός ενός ασφαλιστικού σχήματος και ενός νέου ειδικού σκοπού επενδυτικού οχήματος (SPIV), που θα προσελκύσει νέους επενδυτές στις αγορές κρατικών ομολόγων που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Στην συμφωνία προβλέπεται ότι οι νέοι αυτοί επενδυτές, που θα μπορούσαν να είναι Κινέζοι, θα έχουν κάλυψη για το πρώτο 20% οιασδήποτε μελλοντικής ζημίας που θα μπορούσαν να υποστούν από την τοποθέτησή τους σε ευρωπαϊκά ομόλογα. Μένει να δούμε βέβαια ποιες αναδυόμενες χώρες θα μπορούσαν να δεχθούν αυτή την προσφορά.
Πέρα, όμως, από τον προαναφερόμενο σκεπτικισμό, όσοι γνωρίζουν με ποιον τρόπο οικοδομείται η Ευρώπη υπογραμμίζουν ότι η τελευταία Σύνοδος Κορυφής κάνει πιο αδρή την θέληση της Γερμανίας και της Γαλλίας να προχωρήσει η Ευρώπη. Και, από την άποψη αυτή, πρόβλεψή μας είναι ότι οι μήνες που έρχονται θα είναι πλούσιοι σε εξελίξεις. Πολλά θέματα θα πέσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με πρώτο και σημαντικότερο αυτό της αναθεώρησης των Συνθηκών και της δημιουργίας μιας κοινής ευρωπαϊκής δημοσιονομικής αρχής. Με άλλα λόγια, προβλέπουμε ότι μέχρι το 2015 η ευρωζώνη θα έχει αποκτήσει ένα είδος υπουργείου Οικονομικών, στο οποίο, όπως είναι φυσικό, θα μεταφερθούν και τμήματα εθνικής οικονομικής κυριαρχίας. Σπεύδουμε δε να δηλώσουμε ότι, σε όποιους δεν αρέσει η εξέλιξη αυτή, αντί να μάς ζαλίζουν τα αυτιά με γελοίες ψευτοπατριωτικές κορώνες και λοιπούς λεονταρισμούς για συνοικιακά καφενεία, ας δηλώσουν ξεκάθαρα ότι επιλογή τους είναι μία Ελλάδα εκτός Ευρώπης. Θα γνωρίζουμε έτσι για τί μιλάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου