Μετά τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου δημιουργήθηκε η ελπίδα ότι η Ελλάδα είχε κερδίσει χρόνο για να βάλλει σε τάξη το σπίτι της. Τρεις μήνες αργότερα έχουν γίνει ελάχιστα. Γι αυτό άλλωστε η κυβέρνηση «τρέχει και δεν φθάνει» κάτω από την ψυχικά εξουθενωτική πίεση της τρόϊκα.
του Στέφανου Μάνου
Είναι αλήθεια ότι μέχρι πριν 4 μήνες διατηρούσα την αισιοδοξία ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να αλλάξει πορεία, να περιορίσει δραστικά τις κρατικές δαπάνες, ώστε το 2011 να τελειώσει με ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα. Το πρωτογενές πλεόνασμα θα ήταν το μήνυμα προς τις αγορές ότι αρχίσαμε να εκλογικευόμαστε. Ότι αρχίζουμε να ζούμε με όσα βγάζουμε. Το πλεόνασμα σε συνδυασμό με μερικές αποκρατικοποιήσεις και διαρθρωτικές αλλαγές (στην αγορά εργασίας και στα επαγγέλματα) θα άλλαζαν την ψυχολογία των αγορών και κυρίως τη δική μας. Θα διαφαινόταν διέξοδος. Στην ιστοσελίδα της ΔΡΑΣΗΣ http://www.drassi.gr/ θα βρείτε τις ανακοινώσεις της ΔΡΑΣΗΣ και άρθρα των συνεργατών της. Θα βρείτε επίσης ένα συγκλονιστικό ρολόϊ του Ελληνικού χρέους. Προειδοποιούμε, υποδεικνύουμε, προτείνουμε, σε ...κουφούς.
Δυστυχώς η πραγματικότητα διέψευσε την ελπίδα. Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης δεν ωφέλησε. Εδώ που φθάσαμε, δεν πιστεύω ότι η κυβέρνηση μπορεί να τα βγάλει πέρα.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, στη συνάντηση τους την περασμένη Κυριακή, Μέρκελ και Σαρκοζί αποφάσισαν το γενναίο κούρεμα του Ελληνικού χρέους και τη χρεοκοπία της Ελλάδας, χωρίς να ξεκαθαρίσουν τις λεπτομέρειες, που θα ανακοινωθούν στο τέλος του μήνα. Η χλιαρή έκθεση της τρόϊκα δεν αλλάζει αυτή την εικόνα.
Ο μόνος θετικός τρόπος θεώρησης της απόφασης είναι ότι μας έδωσαν άλλες 20-30 μέρες να αποφασίσουμε τι θέλουμε: Να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να μη χρεοκοπήσουμε ή να χρεοκοπήσουμε και νομοτελειακά να οδηγηθούμε εκτός Ευρωζώνης.
Την επομένη της συνάντησης Μέρκελ-Σαρκοζί, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας κ. Σαμαράς, επανέλαβε τη γνωστή του θέση: «όχι» στα σενάρια της συγκυβέρνησης και σε κάθε προοπτική συναίνεσης με τους χειρισμούς της κυβέρνησης. Η Ν.Δ. συμφωνεί στους στόχους (ποιους, δεν διευκρινίστηκε), αλλά διαφωνεί τελείως με τους χειρισμούς της κυβέρνησης και τις συμφωνίες που «επέβαλε» στην κυβέρνηση η τρόϊκα. Η Ν.Δ. ζητεί, εδώ και τώρα εκλογές, προκειμένου με ισχυρή εντολή να επαναδιαπραγματευθεί τους όρους αυτών των συμφωνιών εμμένοντας στους ίδιους (αδιευκρίνιστους όμως) στόχους.
Για μένα, ο στόχος είναι ένας: να μη χρεοκοπήσουμε και να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη και στην Ευρώπη. Με αυτό το στόχο συμφωνεί η κυβέρνηση; Συμφωνεί η Ν.Δ.; Φοβάμαι ότι, για να συνεννοηθούμε, πρέπει να επιβεβαιώσουν το στόχο και στη συνέχεια να μιλήσουμε για τους τρόπους για να τον επιτύχομε. Προέχει λοιπόν, και τα δύο κόμματα, να μας πουν ποιον στόχο επιδιώκουν.
Με δεδομένες τις αποφάσεις Μέρκελ-Σαρκοζί (χρεοκοπία σε 20-30 ημέρες) οι θέσεις του κ. Σαμαρά τοποθετούνται στη σφαίρα της εικονικής πραγματικότητας. Διότι δεν λαμβάνουν υπόψη τους τον παράγοντα του χρόνου. Οι εκλογές που επιδιώκει, αν αποφασιστούν, θα γίνουν αφού συντελεστεί η χρεοκοπία. Μετά όμως τη χρεοκοπία δεν θα υπάρχει μνημόνιο για επαναδιαπραγμάτευση. Και τι θα κάνει χωρίς ...μνημόνιο ο κ. Σαμαράς; Θα υπάρχουν πάντως τα συντρίμμια πάνω στα οποία θα πρέπει να στηριχτεί η επανεκκίνηση που ονειρεύεται.
Αν το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. συμφωνούν ότι έχει προτεραιότητα η αποτροπή της επικείμενης χρεοκοπίας, ότι αυτός είναι ο άμεσος στόχος, τότε δεν χρειάζεται να συναινέσουν σε οτιδήποτε, δεν χρειάζεται να συγκυβερνήσουν. Χρειάζεται να επιλέξουν έναν άνθρωπο από τον οποίο να ζητήσουν να κάνει ό,τι χρειάζεται για να μη χρεοκοπήσουμε. Ένα «στρατηγό» που θα κάνει τη δουλειά του (για να μη χρεοκοπήσουμε) χωρίς υποβολείς και κομματικούς παρατρεχάμενους.
Αν πάλι, είτε το ΠΑΣΟΚ, είτε η Ν.Δ. ή και τα δύο κόμματα θεωρούν ότι η χρεοκοπία είναι ήσσονος σημασίας και προτεραιότητα έχουν άλλοι στόχοι, ας βγουν να μας το πουν. Διότι όπως σωστά παρατήρησε ο κ. Σαμαράς: «Οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν ελεύθερα και δημοκρατικά στο προσκήνιο. Όχι στο παρασκήνιο, με αιφνιδιασμούς και εκβιασμούς».
Το συμπέρασμα (κατά τη δική μου βέβαια γνώμη): Η τοποθέτηση περί εκλογών του κ. Σαμαρά και πολλών τηλεοπτικών συνοδοιπόρων του, αντέχει σε λογική θεώρηση, μόνον αν κάποιος πιστεύει ότι η επερχόμενη εντός μηνός χρεοκοπία της Ελλάδας, είναι δευτερεύουσας σημασίας.
Τι μπορούμε να κάνουμε, στο λίγο χρόνο που διαθέτουμε, για να μη χρεοκοπήσουμε; 1. Να υιοθετήσουμε, εδώ και τώρα, μια από τις 2-3 προτάσεις μαζικής εκποίησης περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου που έχουν τεθεί υπόψη της κυβέρνησης. Θα αποφέρουν 100-150 δις Ευρώ οπότε το χρέος θα περιοριστεί κάτω από το 100% του ΑΕΠ και θα αναπνεύσουμε. 2. Να περιορίσουμε δραστικά τις κρατικές δαπάνες ώστε ήδη το 2011 να έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα.
Το ερώτημα που μένει είναι απλό: Ποιος θα κάνει τις δύο αποφασιστικές κινήσεις; Έχουμε 20 μέρες μπροστά μας.
Υπάρχει ακόμη διέξοδος. Για λίγες εβδομάδες. Επειδή το πολιτικό σύστημα είναι κουφό (ή πάντως πάσχει από οξεία βαρηκοΐα) και ζει στον κόσμο του (στην εικονική του πραγματικότητα) φωνάξτε. Φωνάξτε όσο δυνατά μπορείτε.
του Στέφανου Μάνου
Είναι αλήθεια ότι μέχρι πριν 4 μήνες διατηρούσα την αισιοδοξία ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να αλλάξει πορεία, να περιορίσει δραστικά τις κρατικές δαπάνες, ώστε το 2011 να τελειώσει με ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα. Το πρωτογενές πλεόνασμα θα ήταν το μήνυμα προς τις αγορές ότι αρχίσαμε να εκλογικευόμαστε. Ότι αρχίζουμε να ζούμε με όσα βγάζουμε. Το πλεόνασμα σε συνδυασμό με μερικές αποκρατικοποιήσεις και διαρθρωτικές αλλαγές (στην αγορά εργασίας και στα επαγγέλματα) θα άλλαζαν την ψυχολογία των αγορών και κυρίως τη δική μας. Θα διαφαινόταν διέξοδος. Στην ιστοσελίδα της ΔΡΑΣΗΣ http://www.drassi.gr/ θα βρείτε τις ανακοινώσεις της ΔΡΑΣΗΣ και άρθρα των συνεργατών της. Θα βρείτε επίσης ένα συγκλονιστικό ρολόϊ του Ελληνικού χρέους. Προειδοποιούμε, υποδεικνύουμε, προτείνουμε, σε ...κουφούς.
Δυστυχώς η πραγματικότητα διέψευσε την ελπίδα. Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης δεν ωφέλησε. Εδώ που φθάσαμε, δεν πιστεύω ότι η κυβέρνηση μπορεί να τα βγάλει πέρα.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, στη συνάντηση τους την περασμένη Κυριακή, Μέρκελ και Σαρκοζί αποφάσισαν το γενναίο κούρεμα του Ελληνικού χρέους και τη χρεοκοπία της Ελλάδας, χωρίς να ξεκαθαρίσουν τις λεπτομέρειες, που θα ανακοινωθούν στο τέλος του μήνα. Η χλιαρή έκθεση της τρόϊκα δεν αλλάζει αυτή την εικόνα.
Ο μόνος θετικός τρόπος θεώρησης της απόφασης είναι ότι μας έδωσαν άλλες 20-30 μέρες να αποφασίσουμε τι θέλουμε: Να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να μη χρεοκοπήσουμε ή να χρεοκοπήσουμε και νομοτελειακά να οδηγηθούμε εκτός Ευρωζώνης.
Την επομένη της συνάντησης Μέρκελ-Σαρκοζί, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας κ. Σαμαράς, επανέλαβε τη γνωστή του θέση: «όχι» στα σενάρια της συγκυβέρνησης και σε κάθε προοπτική συναίνεσης με τους χειρισμούς της κυβέρνησης. Η Ν.Δ. συμφωνεί στους στόχους (ποιους, δεν διευκρινίστηκε), αλλά διαφωνεί τελείως με τους χειρισμούς της κυβέρνησης και τις συμφωνίες που «επέβαλε» στην κυβέρνηση η τρόϊκα. Η Ν.Δ. ζητεί, εδώ και τώρα εκλογές, προκειμένου με ισχυρή εντολή να επαναδιαπραγματευθεί τους όρους αυτών των συμφωνιών εμμένοντας στους ίδιους (αδιευκρίνιστους όμως) στόχους.
Για μένα, ο στόχος είναι ένας: να μη χρεοκοπήσουμε και να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη και στην Ευρώπη. Με αυτό το στόχο συμφωνεί η κυβέρνηση; Συμφωνεί η Ν.Δ.; Φοβάμαι ότι, για να συνεννοηθούμε, πρέπει να επιβεβαιώσουν το στόχο και στη συνέχεια να μιλήσουμε για τους τρόπους για να τον επιτύχομε. Προέχει λοιπόν, και τα δύο κόμματα, να μας πουν ποιον στόχο επιδιώκουν.
Με δεδομένες τις αποφάσεις Μέρκελ-Σαρκοζί (χρεοκοπία σε 20-30 ημέρες) οι θέσεις του κ. Σαμαρά τοποθετούνται στη σφαίρα της εικονικής πραγματικότητας. Διότι δεν λαμβάνουν υπόψη τους τον παράγοντα του χρόνου. Οι εκλογές που επιδιώκει, αν αποφασιστούν, θα γίνουν αφού συντελεστεί η χρεοκοπία. Μετά όμως τη χρεοκοπία δεν θα υπάρχει μνημόνιο για επαναδιαπραγμάτευση. Και τι θα κάνει χωρίς ...μνημόνιο ο κ. Σαμαράς; Θα υπάρχουν πάντως τα συντρίμμια πάνω στα οποία θα πρέπει να στηριχτεί η επανεκκίνηση που ονειρεύεται.
Αν το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. συμφωνούν ότι έχει προτεραιότητα η αποτροπή της επικείμενης χρεοκοπίας, ότι αυτός είναι ο άμεσος στόχος, τότε δεν χρειάζεται να συναινέσουν σε οτιδήποτε, δεν χρειάζεται να συγκυβερνήσουν. Χρειάζεται να επιλέξουν έναν άνθρωπο από τον οποίο να ζητήσουν να κάνει ό,τι χρειάζεται για να μη χρεοκοπήσουμε. Ένα «στρατηγό» που θα κάνει τη δουλειά του (για να μη χρεοκοπήσουμε) χωρίς υποβολείς και κομματικούς παρατρεχάμενους.
Αν πάλι, είτε το ΠΑΣΟΚ, είτε η Ν.Δ. ή και τα δύο κόμματα θεωρούν ότι η χρεοκοπία είναι ήσσονος σημασίας και προτεραιότητα έχουν άλλοι στόχοι, ας βγουν να μας το πουν. Διότι όπως σωστά παρατήρησε ο κ. Σαμαράς: «Οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν ελεύθερα και δημοκρατικά στο προσκήνιο. Όχι στο παρασκήνιο, με αιφνιδιασμούς και εκβιασμούς».
Το συμπέρασμα (κατά τη δική μου βέβαια γνώμη): Η τοποθέτηση περί εκλογών του κ. Σαμαρά και πολλών τηλεοπτικών συνοδοιπόρων του, αντέχει σε λογική θεώρηση, μόνον αν κάποιος πιστεύει ότι η επερχόμενη εντός μηνός χρεοκοπία της Ελλάδας, είναι δευτερεύουσας σημασίας.
Τι μπορούμε να κάνουμε, στο λίγο χρόνο που διαθέτουμε, για να μη χρεοκοπήσουμε; 1. Να υιοθετήσουμε, εδώ και τώρα, μια από τις 2-3 προτάσεις μαζικής εκποίησης περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου που έχουν τεθεί υπόψη της κυβέρνησης. Θα αποφέρουν 100-150 δις Ευρώ οπότε το χρέος θα περιοριστεί κάτω από το 100% του ΑΕΠ και θα αναπνεύσουμε. 2. Να περιορίσουμε δραστικά τις κρατικές δαπάνες ώστε ήδη το 2011 να έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα.
Το ερώτημα που μένει είναι απλό: Ποιος θα κάνει τις δύο αποφασιστικές κινήσεις; Έχουμε 20 μέρες μπροστά μας.
Υπάρχει ακόμη διέξοδος. Για λίγες εβδομάδες. Επειδή το πολιτικό σύστημα είναι κουφό (ή πάντως πάσχει από οξεία βαρηκοΐα) και ζει στον κόσμο του (στην εικονική του πραγματικότητα) φωνάξτε. Φωνάξτε όσο δυνατά μπορείτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου