Ο ΕΥΡΩ-ΙΣΛΑΜΙΚΟΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Το άρθρο του κ. Ανδρέα Ανδριανόπουλου στην Εστία της 4ης Αυγούστου για τον εξισλαμισμό της Ευρώπης, που έχει ήδη αρχίσει με «καλούς ρυθμούς», ήταν το ορεκτικό σε μία πραγματικότητα η οποία θα έπρεπε να αποτελεί ένα από τα ζωτικά θέματα προς προβληματισμό και στην χώρα μας.

Την πραγματικότητα αυτή –την οποία δεκάδες βιβλία περιγράφουν με ζοφερά χρώματα σε ολόκληρη την Ευρώπη, πλην Ελλάδος, βέβαια– προσφάτως την περιέγραψε σε μία πολύ κλειστή συνάντηση με Ευρωπαίους, Αμερικανούς και Ασιάτες επιχειρηματίες και τραπεζίτες ο γνωστός Βρεταννός ιστορικός Νάϊλς Φέργκιουσον, που θεωρείται κορυφή στην αποκαλούμενη εικονική ή αντίστροφη ιστορία (counter-factual history). Ειδικός επίσης σε θέματα οικονομίας, αποικιοκρατίας και ιμπεριαλισμού, ο Ν. Φέργκιουσον ενοχλεί κατεστημένες σιδερένιες απόψεις και απομυθοποιεί πολλές πραγματικότητες.

Έτσι, στην δεύτερη μετά το 2004 συνάντησή του με την χρηματοοικονομική ελίτ, ο 46χρονος Βρεταννο-Σκωτσέζος ιστορικός, αναλύοντας σημερινά γεγονότα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ευρώπη είναι πλέον αντικείμενο ισλαμο-μουσουλμανικής αποικιοκρατίας, η οποία, σε βάθος χρόνου, είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει σε έναν ευρωπαϊκό εμφύλιο πόλεμο μεταξύ ευρω-χριστιανών και ευρω-ισλαμιστών.

«Πέρα από την δημογραφική της κάμψη και την συνακόλουθη αστάθεια, η Ευρώπη αποικίζεται από πληθυσμούς μεταναστών, μουσουλμάνων κατά κύριο λόγο, που πέρα από την τεράστια πολιτική διαφοροποίησή τους έναντι των Ευρωπαίων, όλο και περισσότερο αντιστέκονται στην ενσωμάτωση και απορρόφησή τους από τις αμιγώς ευρωπαϊκές κοινωνίες. Έτσι, το σενάριο μιας εμφύλιας συγκρούσεως μεταξύ μεταναστών και γηρασκόντων ευρωπαϊκών πληθυσμών είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποκλείσουμε», είπε ο Νάϊλς Φέργκιουσον. Υπενθύμισε δε ότι, μετά την Μεγάλη Πανώλη, οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί υπήρξαν η κινητήρια δύναμη μιας ιστορικής αλλαγής. Ο πλεονάζων ευρωπαϊκός πληθυσμός ξεχύθηκε στα πέρατα της γης και μετά το 1500 άλλαξε τον κόσμο.

Από το 1980 και μετά, η κατάσταση αλλάζει άρδην. Η Ευρώπη ακολουθεί φθίνουσα δημογραφική πορεία και η κατάσταση αυτή μάς πάει κάποιους αιώνες πίσω. Μάς οδηγεί στην εποχή της Αλάμπρας στην Γρανάδα και της αραβικής κυριαρχίας στην Ισπανία. Για να καταλάβουμε, έτσι, το πεπρωμένο της Ευρώπης, πρέπει να ξαναδιαβάσουμε την φανταστική και μη ηθελημένη προφητεία του Γίββωνος στο έργο του Παρακμή και Πτώση, όπου φαντάζεται τί θα είχε συμβεί αν οι Άραβες (Βερβεροι από την Βόρειο Αφρική) είχαν κερδίσει την ιστορική μάχη του Πουατιέ και είχαν πια περάσει από την Ισπανία στην Γαλλία και πέρα από αυτήν. Πολλά τζαμιά θα στόλιζαν την Οξφόρδρη!

Αυτά ανέφερε στους ακροατές του ο Νάϊλς Φέργκιουσον. Κάποιοι θα θεωρήσουν τις απόψεις του κινδυνολογικές, υπερβολικές, αν όχι ξενόφοβες. Πλανώνται όμως πλάνην οικτράν.

Διότι, απλούστατα, τις προβλέψεις του γνωστού καθηγητή επιβεβαιώνουν κορυφαίοι Άραβες φιλόσοφοι και μελετητές του Ισλάμ, όπως για παράδειγμα ο Ιμπν Ουαράκ, το έργο του οποίου σχετικά με τις επεκτατικές φιλοδοξίες του Ισλάμ αποτελεί μία πολύτιμη ιστορική πηγή πληροφοριών και εμπειριών. Το τζιχάντ (ο Ιερός Πόλεμος), αναφέρει ο Ιμπν Ουαράκ, είναι το κίνητρο της φιλοσοφίας και του πολιτισμού του Ισλάμ. Από την επεξεργασία αυτού του δόγματος στις νομολογίες του 8ου και του 9ου αιώνα, η εγκυρότητά του ποτέ δεν αμφισβητήθηκε.

«Αντιθέτως», υποστηρίζει ο Σύριος καθηγητής των Διεθνών Σχέσεων Μπασάμ Τιμπί, «οι τζιχαντιστικές θεωρίες προσαρμόζονται στην εποχή μας, γεγονός που τις καθιστά εξόχως επικίνδυνες. Και από την άποψη αυτή οι δυτικοί καλά θα έκαναν να μελετήσουν σε βάθος την παλαιστινιακή τρομοκρατία και τις διάφορες πτυχές της».

Από την πλευρά του, ο Σεΐχης Αμπντούλ Χαντί Παλατζί, ιμάμης του Μιλάνου, τάσσεται υπέρ της συνεργασίας μουσουλμάνων και δυτικών χριστιανών, αλλά τονίζει ότι αυτός δεν είναι στόχος της Χαμάς και της Χεζμπολλάχ. «Οι οργανώσεις αυτές, πέρα από την εξαφάνιση από προσώπου γης του Ισραήλ, έχουν ως δεύτερο στόχο την καταστροφή της δυτικού τύπου δημοκρατίας και τα όπλα που χρησιμοποιούν προς την κατεύθυνση αυτή είναι εξόχως επικίνδυνα, γιατί δεν δίνουν καμμιάν απολύτως αξία στην ανθρώπινη ζωή. Υπό αυτή την έννοια, είναι σοβαρό λάθος των Ευρωπαίων να αντιμετωπίζουν την ισλαμική τρομοκρατία με τα παραδοσιακά δυτικά κριτήρια», τονίζει ο ιμάμης του Μιλάνου –και σίγουρα τα λόγια του χρήζουν μεγάλης προσοχής, διότι το θέμα του Ισλάμ είναι επίκαιρο, καυτό και σε βάθος χρόνου επικίνδυνο.

Κλείνοντας, όμως, θα θέλαμε να εκφράσουμε μία απορία. Γιατί η φαιοκόκκινη χορωδία δεν επιδεικνύει αντιτουρκικό μένος από τότε που η Τουρκία πλησιάζει προς το εχθρικό για την Δύση ισλάμ; Την απάντηση θα δώσουμε σε προσεχές άρθρο μας.