Της Μαριεττας Γιαννακου*Τα αποτελέσματα των εξετάσεων δεν εξέπληξαν τους στοιχειωδώς ορθολογιστές και σκεπτομένους αυτού του τόπου. Παρ’ ολίγον να περάσουν στο πανεπιστήμιο και αυτοί που δεν έδωσαν εξετάσεις. Ας μην ανησυχούν, όμως, διότι το 2013 η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας υπόσχεται την ελεύθερη πρόσβαση στα ΑΕΙ. Υποθέτω ότι τώρα θα γίνει και μια μελέτη για να δούμε σε ποιο βαθμό η κατάργηση της βάσης του 10 πέτυχε τους στόχους που είχαν τεθεί. Αλήθεια ποιους στόχους;
Βέβαια για όσους έχουν ιδέα από ανώτατη εκπαίδευση, ξέρουν δηλαδή ότι ο χώρος αυτός συνεπάγεται την ανάπτυξη επιστήμης και έρευνας, είναι προφανής η διά των έργων κατάργηση της έννοιας της ανώτατης εκπαίδευσης, έννοιας που ισχύει στην Ευρώπη από τον 11ο αιώνα, όταν δημιουργήθηκε το πρώτο Πανεπιστήμιο της Ευρώπης, εκείνο της Bologna. Θα μου πείτε, τώρα θα ασχοληθούμε με το τι έλεγαν περί Επιστήμης και Πανεπιστημίων και Ανώτατης Εκπαίδευσης τον 11ο αιώνα; Εδώ είμαστε στον 21ο και στην Ελλάδα μας, όπου είσαι ό,τι δηλώνεις. Οι εξετάσεις για τα ΑΕΙ ασφαλώς πρέπει να αλλάξουν. Γι’ αυτό και από το 2006 όπως είχα δημόσια ανακοινώσει, το υπουργείο και το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας σε συνεργασία μελετούσαν τη διεθνή πραγματικότητα, ώστε να βρεθεί ο κατάλληλος τρόπος που θα αποδέσμευε το λύκειο από το εξεταστικό σύστημα. Την αποδέσμευση είχαν ζητήσει τα ΑΕΙ, οι οργανώσεις εκπαιδευτικών και τα κοινοβουλευτικά κόμματα.
Σήμερα «είμαστε σε άλλη εποχή». Η οικονομική κρίση και η διεθνής επιτροπεία μας επιβάλλουν πολλά, αλλά μας «επιτρέπουν» και πολλά. Μας επιβάλλουν, π.χ. σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία, αλλά μας «επιτρέπουν» να αγνοούμε τη διεθνή πραγματικότητα, την ανάγκη για υψηλής ποιότητας εκπαίδευση και αριστεία, τον σεβασμό σε όλα τα επαγγέλματα και την ποιότητά τους και κυρίως την ισόρροπη ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού σε μια εποχή οικονομικής παγκοσμιοποίησης και σκληρότατου ανταγωνισμού σε όλα τα επίπεδα. Μα θα μου πείτε, στην πολιτική το σημαντικότερο απ’ όλα, όπως συμβουλεύουν οι επικοινωνιολόγοι, είναι να υπόσχεσαι, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Λέμε στους νέους που δίνουν πανελλήνιες εξετάσεις ότι τους προσφέρουμε θέσεις ακόμα και αν δώσουν λευκή κόλλα και ξεχνάμε να τους θυμίσουμε ότι οι εξετάσεις για την ανώτατη εκπαίδευση δεν είναι μόνο για να εγγραφούν στα ανώτατα ιδρύματα, αλλά και για να διαπιστώσουμε αν είναι σε θέση να παρακολουθήσουν και να περατώσουν τις σπουδές τους. Αλλωστε με το αν θα τελειώσουν ποιος ασχολείται; Αν θα έχουν ένα χαρτί στο χέρι που δεν θα σημαίνει τίποτα, ποιος έχει απάντηση; Αυτό που έχει σημασία για «το σύστημα» είναι ότι μέχρι τότε θα «βολευτούν» πολλές καταστάσεις. Θα έχουμε περισσότερους φοιτητές και λιγότερους ανέργους, θα δουλεύουν οι υπηρεσίες ενοικίασης και τροφοδοσίας της περιφέρειας (αφού χάσαμε τα στρατόπεδα, τώρα τι μας μένει;) και θα περηφανεύονται οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι για την αγάπη τους στον λαό, αφού καταργήθηκε το άβατο του 10 στα ΑΕΙ. Για όλα αυτά ανεξάρτητος παρατηρητής του 2020 θα καταγράψει τα συμπεράσματά του. Το ερώτημα είναι αν θα τον ακούσουν σ’ ετούτη τη χώρα και αν θα καταλάβουν ότι οι πολιτικές του σήμερα, που χαϊδεύουν τ’ αυτιά και προσφέρουν φρούδες ελπίδες στη νεολαία, θα καταδικαστούν οριστικά και θα ανοίξουμε όλοι μαζί ένα παράθυρο στο μέλλον.
Η ουσία πάντως είναι μία, πότε θα πάψουμε να ρωτάμε τι θα κάνει η πατρίδα μας για εμάς, δηλαδή το κράτος και οι πολιτικοί, και θα αποφασίσουμε ότι το σημαντικό και υποχρέωσή μας είναι το τι προσφέρουμε εμείς για την πατρίδα μας.
* Επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ. στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πρώην υπουργός Παιδείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου