Η συγχώνευση Alpha και Eurobank

Του Στέφανου Μάνου

Πριν από 6 μήνες, με άρθρο μου στην ΕΣΤΙΑ, διατύπωσα την άποψη ότι ορθώς απέρριψε η Alpha την πρόταση της Εθνικής να την απορροφήσει. Και τούτο διότι η απορρόφηση της Alpha από την Εθνική θα σήμαινε στην ουσία την κρατικοποίηση της αρχαιότερης ιδιωτικής Ελληνικής τράπεζας.

Αντιθέτως σήμερα χαιρετίζω την πρόθεση των δύο ιδιωτικών Ελληνικών τραπεζών, Alpha και Eurobank, να συγχωνευτούν και να δημιουργήσουν μια νέα μεγάλη ιδιωτική τράπεζα. Ιδιαίτερα θετική είναι η προσθήκη στο νέο σχήμα ενός πολύ μεγάλου και αξιόπιστου ξένου επενδυτή.

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΡΩΣ-ΚΑΝ

Απεδείχθη ότι ένας από τους πιο ισχυρούς σοσιαλιστές του πλανήτη μας, πέρα από το πολιτικό ταλέντο του είναι πάμπλουτος, επιρρεπής στην χλιδή και σεξουαλικά προβληματικός. Τουλάχιστον, όμως, αυτός δεν είναι αιμοσταγής όπως άλλοι «προοδευτικοί» ηγέτες

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Ένα πρώτο δίδαγμα από την θορυβώδη υπόθεση Ντομινίκ Στρως-Καν είναι η ανευθυνότητα μέρους του Τύπου, ο οποίος, για λόγους λαϊκισμού και στυγνής κερδοσκοπίας, δικάζει και καταδικάζει χωρίς κανέναν απολύτως σεβασμό για τα ατομικά δικαιώματα.

Η ΝΕΑ ΚΑΦΕΝΕΙΑΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η ανάπτυξη και διείσδυση του Διαδικτύου δημιουργεί νέους όρους άσκησης της δημοσιογραφίας, για το καλύτερο ή για το χειρότερο κυρίως για την φήμη και την εικόνα επιχειρήσεων και «επωνύμων» προσώπων του δημοσίου βίου

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Κάποτε, μάς υπενθύμισε προσφάτως ο βρεταννικός The Economist, το καφενείο –υπό την ελληνική και την ευρύτερη ευρωπαϊκή μορφή του– ήταν τόπος ανάγνωσης εφημερίδων, ανταλλαγής απόψεων και κυκλοφορίας ειδήσεων. Κατά το γνωστό περιοδικό, «τα καφενεία, πριν 300 χρόνια, ήταν ιδεώδης χώρος για ελεύθερες συζητήσεις και δωρεάν ανάγνωση κάθε μορφής και περιεχομένου τυπωμένων ειδήσεων.

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΘΗΝΑΣ – ΤΕΛ ΑΒΙΒ

Το άρθρο που ακολουθεί το εντοπίσαμε μεταφρασμένο στην ιστοσελίδα του δημοσιογράφου Ζαν Κοέν και θεωρούμε ότι πρέπει να διαβαστεί. Δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στην εφημερίδα Jerusalem Post και προκαλεί εντύπωση η ψυχρή λογική αποτίμηση των σχέσεων των δύο χωρών, σε συνδυασμό με την καταγραφή των πιθανών κινήτρων που τις φέρνουν πιο κοντά. Σημειώνουμε ότι, στις διεθνείς σχέσεις, τα συμφέροντα και η καλύτερη εξυπηρέτησή τους παίζουν σημαντικό ρόλο και βέβαια είναι υπεράνω κάποιων γελοίων, αλλά και επικίνδυνων, θεωρήσεων για το ποιόν και την αξία του ενός ή του άλλου λαού. Ακολουθεί το άρθρο της Jerusalem Post, με ημερομηνία 10-7-2011:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΚΙΔΗΣ: ΜΥΘΟΣ Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΙΜΩΝ ΣΤΑ ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ

Σε συνέντευξή του, ο γνωστός καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ), αναλύει για το 2010 την πορεία τιμών στα σουπερμάρκετ, οι οποίες ήσαν χαμηλότερες από τον πληθωρισμό και πτωτικές χωρίς τον ΦΠΑ

του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Γνωστός για τις έρευνές του στον τομέα του λιανεμπορίου και του ηλεκτρονικού εμπορίου, ο καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργος Δουκίδης αναλύει τα αποτελέσματα μιας σημαντικής έρευνας του ΙΕΛΚΑ για την εξέλιξη των τιμών των προϊόντων οργανωμένου λιανεμπορίου τροφίμων στην Ελλάδα για το 2010. Είναι δε σαφές από την έρευνα αυτή ότι τα περί ακρίβειας στο οργανωμένο λιανεμπόριο είναι περισσότερο προϊόν τηλεοπτικού λαϊκισμού, παρά της πραγματικότητας.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ…

Ας διαβάσουν κάποιοι προσεκτικά τί απεφάσισαν Γάλλοι και Γερμανοί

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Η περί ευρωομολόγου φημολογία ξεκίνησε πριν μία διετία από τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μίμη Ανδρουλάκη, ο οποίος, ως γνησιότατο τέκνο της κομμουνιστικής αριστεράς την δεκαετία του 1980, στην ουσία πρότεινε έναν τρόπο να επωμιστούν το τεράστιο ελληνικό χρέος οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και την ευρωζώνη. Την πρόταση δε αυτή ο ευφυής Μ.Ανδρουλάκης διετύπωσε γνωρίζοντας καλά ότι εν έτει 2009 θα ήταν δύσκολη –αν όχι αδύνατη– η εγκατάσταση στην Ελλάδα μιας «δικτατορίας του προλεταριάτου», η οποία και θα διέγραφε το ελληνικό χρέος, όπως είχε πράξει το 1917 στην Ρωσία ο Βλαδίμηρος Λένιν.

Η θεωρία που εξηγεί, σχεδόν, τα πάντα

του Thomas L. Friedman (The New York Times)

Πού οφείλεται η γεωγραφικώς εξαπλούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια που οδηγεί σε βίαιες εξεγέρσεις, σε ανατροπές και σε αμφισβητήσεις κάθε εξουσίας

Το Λονδίνο καίγεται. Η Αραβική Ανοιξη ξεσηκώνει πλήθη εξεγερμένων εναντίον των απολυταρχικών εξουσιών σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο. Το Ισραηλινό Καλοκαίρι κατεβάζει 250.000 Ισραηλινούς στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για το αφόρητα υψηλό κόστος στέγασης και για τον τρόπο με τον οποίο η χώρα τους διοικείται από μια κοινωνικώς «στεγανή» πολιτική ελίτ. Από την Αθήνα μέχρι τη Βαρκελώνη οι νέοι της Ευρώπης συρρέουν στις πλατείες των πόλεών τους για να διαμαρτυρηθούν κατά της ανεργίας και της άδικης κατανομής των εισοδημάτων. Στις ΗΠΑ ένα οργισμένο Κόμμα του Τσαγιού προκύπτει από το πουθενά για να καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις.

Τι τρέχει αλήθεια;

Ζακ Ντελόρ: «Στο χείλος του γκρεμού η Ευρωζώνη»

Στο χείλος του γκρεμού βλέπει την Ευρωζώνη ο Ζακ Ντέλορ, εμβληματική φιγούρα στην πορεία προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση, που σημειώνει πως όταν η Ευρώπη υπόσχεται ανέφικτες θεσμικές εξελίξεις «βάζει τρικλοποδιά στον εαυτό της» και προτείνει μία μερική και προσωρινή αμοιβαιότητα των χρεών στη ζώνη του κοινού νομίσματος.

Σε συνέντευξή του στο L'Express, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφέρεται στα λάθη του παρελθόντος και τους κινδύνους του σήμερα: Τα οικονομικά μοντέλα των κρατών της ΕΕ, υποστηρίζει, είναι σήμερα πολύ διαφορετικά ώστε να πιστεύουμε σε πραγματικές θεσμικές αλλαγές, λέγοντας επίσης πως «και η πρόταση θεσμοθέτησης ενός Ευρωπαίου υπουργού Οικονομικών δεν έχει νόημα».

ΕΝΑΣ «ΑΤΥΧΟΣ» ΝΕΟΣ

Η αλήθεια για τα τραγικά και εξόχως επικίνδυνα γεγονότα του Λονδίνου και πού οδηγεί η συνειδητή διαστρέβλωσή τους ή η αφελέστατη ερμηνεία τους

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Μετά την «προοδευτική» Ελλάδα, το φαινόμενο επεκτείνεται τώρα και στις άλλες δυτικές χώρες. Έτσι, κάθε βία με εγκληματική δραστηριότητα –και με εν ψυχρώ δολοφονία, ακόμα– όλο και περισσότεροι «ειδικοί» και μη την αποδίδουν στην «κακούργα κοινωνία» και στην κοινωνικο-οικονομική κρίση. Και η ανάλυση τελειώνει εκεί. Επίσης, δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε ότι η αστυνομία θα πρέπει να δείχνει ανοχή και κατανόηση σε όλους αυτούς τους «καημένους» νέους που καίνε, λεηλατούν, βιάζουν και δολοφονούν, γιατί η «κακούργα κοινωνία» και ο «άπληστος καπιταλισμός» τούς ωθούν προς παρόμοιες εκδηλώσεις.

«ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ ΔΑΝΕΙΑ» ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΗ!!!

Στην Ελλάδα της χρεοκοπίας καθιερώνονται και τα «απεργιακά» δάνεια! Πρόκειται για παγκόσμιο γεγονός!

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Να που την εποχή κυριαρχίας της χρηματοπιστωτικής οικονομίας, η Ελλάδα εγκαινιάζει, παγκοσμίως, έναν νέο θεσμό. Αυτόν των «απεργιακών δανείων». Την πρωτοπορία δε στο επίπεδο αυτό έχει η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ), εταιρεία εισηγμένη επίσης στο Χρηματιστήριο.

Μια κρίση που αλλάζει βαθιά τον κόσμο

του Πάσχου Μανδραβέλη

Aυτή η κρίση θα αλλάξει βαθιά τον καπιταλισμό των ελεύθερων αγορών, όπως τον ξέρουμε μέχρι τώρα. Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην επιστροφή στις παλιές συνταγές του προστατευτισμού ή του κρατισμού. Δεν υπάρχει τρόπος επιστροφής στο παλιό μοντέλο για τον απλό λόγο ότι οι τεχνολογίες άλλαξαν ριζικά το τοπίο και υπονόμευσαν αυτό το μοντέλο.

ΟΙ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Οι συμμορίες στην Ευρώπη είναι ένα φαινόμενο που συνεχώς διογκώνεται και προσλαμβάνει διαστάσεις οι οποίες σε κάποια φάση θα είναι αδύνατον να ελεγχθούν. Το θέμα, μαζί με την τρομοκρατία, είναι από τα σοβαρότερα στην ήπειρό μας

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

«Οι συμμορίες στην Ευρώπη είναι ένα εκρηκτικό φαινόμενο, που κανείς δεν θέλει να αντιμετωπίσει με την πρέπουσα σοβαρότητα. Αποτελεί δε μέσα στην καρδιά των μεγάλων πόλεων προέκταση του οργανωμένου εγκλήματος, στο οποίο σκοπίμως επιδιώκουν κάποιοι να δίνουν και πολιτική χροιά. Έτσι, κάτω από την μύτη μας έχει ήδη δημιουργηθεί μία διεθνής των κουκουλοφόρων, η οποία στο Λονδίνο και σε άλλες αγγλικές πόλεις έκανε επίδειξη δυνάμεως». Αυτά μάς υπογράμμισε κορυφαίος σύμβουλος της βρεταννικής αστυνομίας, ο καθηγητής Πωλ Γουΐλκινσον, που θεωρείται και από τους κορυφαίους στην Ευρώπη σε θέματα τρομοκρατίας.

ΑΛΑΙΝ ΜΠΑΟΥΕΡ: ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΣ…

Ένας κορυφαίος Γάλλος ειδικός σε θέματα εγκληματολογίας και σύμβουλος του προέδρου Νικολά Σαρκοζύ, αναλύει και ερμηνεύει τα τελευταία δραματικά γεγονότα στο Λονδίνο –και εδώ καλά θα έκαναν κάποιοι να τον ακούσουν

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Με βάση τις εμπειρίες σας, ποιοι μηχανισμοί προκάλεσαν στο Λονδίνο και σε άλλες μεγάλες βρεταννικές πόλεις αυτή την έκρηξη βίας;

Το σχήμα αυτών των βίαιων εξεγέρσεων τείνει να γίνει πλέον κλασσικό. Όλα ξεκινούν από μιαν αστυνομική επέμβαση η οποία έχει άσχημη τροπή και, ως εκ τούτου, πυροδοτεί βιαιότητες. Οι τελευταίες διαρκούν τέσσερις με πέντε ημέρες και στην συνέχεια ακολουθεί η εκτόνωση. Σε σύγκριση με το παρελθόν, θα έλεγα ότι αυτές οι εξεγέρσεις έχουν προσλάβει πλέον και επαγγελματικό χαρακτήρα…

ΜΗΝΥΣΤΕ ΤΟΥΣ…

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Αν οι επιχειρηματίες του τουριστικού κλάδου θέλουν να σώσουν τον ελληνικό τουρισμό και την ελληνική οικονομία, πρέπει να προστατεύσουν την πελατεία τους. Και για να το πετύχουν αυτό, ένας τρόπος υπάρχει. Να καταθέσουν χιλιάδες μηνύσεις κατά αυτών που ζημιώνουν την οικονομία περί το ένα εκατομμύριο ευρώ την ημέρα και διακυβεύουν την πρώτη πλουτοπαραγωγική πηγή της χώρας με τρόπο πού ούτε αδίστακτοι μαφιόζοι δεν θα αποτολμούσαν.

Ας ζητήσουν από τα Σωματεία 10-12 εκατ. ευρώ αποζημιώσεις. Θα είναι αυτή η ενέργεια μία ηθική ικανοποίηση για τους χιλιάδες Έλληνες και ξένους τουρίστες που καταταλαιπωρήθηκαν και καταεξευτελίστηκαν από έναν φασιστικό οχετό που εξευτελίζει κάθε ιδέα ανθρώπινου και δημοκρατικού δικαιώματος.

Απέναντι στον οχετό αυτόν θα έπρεπε επιτέλους να ξεσηκωθεί και ό,τι απομένει στην χώρα από την έννοια της κοινωνίας των πολιτών. Όσο οι πολίτες εθίζονται στην βία, στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους, στην ανομία και στην αλητοποίηση της πολιτικής, τόσο το μέλλον της δημοκρατίας στην χώρα μας θα γίνεται ζοφερότερο. Ταυτοχρόνως, θα απομακρύνονται απελπιστικά και οι προοπτικές ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, η οποία από τις αρχές του 2011 έχει υποστεί σοβαρότατες ζημιές –ζημιές τις οποίες η σιωπηλή πλειοψηφία είναι αυτή που τις πληρώνει.