του Jeffrey Frankel*
Eλλάδα και Ιταλία, απεγνωσμένες αφότου τα παλαιά πολιτικά συστήματα τις οδήγησαν στο χρέος και στην κρίση, επέλεξαν αντί για πολιτικούς τεχνοκράτες οικονομολόγους -το Λουκά Παπαδήμο και το Μάριο Μόντι- να ηγηθούν των νέων κυβερνήσεων.
Και οι δύο μπορούν να περιγραφούν ως καθηγητές: ο Μόντι ήταν πρόεδρος του Πανεπιστημίου Bocconi, καθώς και Ευρωπαίος επίτροπος, ενώ ο Παπαδήμος ήταν συνάδελφός μου στη Σχολή Διοίκησης Kennedy του Χάρβαρντ από τότε που ολοκλήρωσε τη θητεία του ως αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Μέσα σε λίγο καιρό και οι δύο άνδρες πιθανότατα θα προκαλέσουν πρωτοσέλιδα με τίτλους όπως οι ακόλουθοι: «Ως καθηγητές παίρνουν "Α" στα οικονομικά, αλλά αποτυγχάνουν στην πολιτική». Αυτό θα είναι άδικο. Δεν θα είναι η έλλειψη της πολιτικής ικανότητας που θα τους εμποδίσει, αλλά μάλλον η έλλειψη πολιτικής εξουσίας.
Eλλάδα και Ιταλία, απεγνωσμένες αφότου τα παλαιά πολιτικά συστήματα τις οδήγησαν στο χρέος και στην κρίση, επέλεξαν αντί για πολιτικούς τεχνοκράτες οικονομολόγους -το Λουκά Παπαδήμο και το Μάριο Μόντι- να ηγηθούν των νέων κυβερνήσεων.
Και οι δύο μπορούν να περιγραφούν ως καθηγητές: ο Μόντι ήταν πρόεδρος του Πανεπιστημίου Bocconi, καθώς και Ευρωπαίος επίτροπος, ενώ ο Παπαδήμος ήταν συνάδελφός μου στη Σχολή Διοίκησης Kennedy του Χάρβαρντ από τότε που ολοκλήρωσε τη θητεία του ως αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Μέσα σε λίγο καιρό και οι δύο άνδρες πιθανότατα θα προκαλέσουν πρωτοσέλιδα με τίτλους όπως οι ακόλουθοι: «Ως καθηγητές παίρνουν "Α" στα οικονομικά, αλλά αποτυγχάνουν στην πολιτική». Αυτό θα είναι άδικο. Δεν θα είναι η έλλειψη της πολιτικής ικανότητας που θα τους εμποδίσει, αλλά μάλλον η έλλειψη πολιτικής εξουσίας.