Εκρηκτικούς ρυθμούς έχει προσλάβει η μέσω Διαδικτύου διάδοση ψευδών, συκοφαντιών, ηλιθιοτήτων και κηρυγμάτων μίσους, με σκοπό την εξώθηση στην βία
του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Μπορεί η περίφημη μπλογκόσφαιρα να έχει πολλές θετικές πλευρές και να αποτελεί μία νέα μορφή δημοσιογραφίας και διακίνησης ιδεών, πληροφοριών και γνώσεων, πλην όμως η άλλη όψη της μοιάζει με πραγματικό βόθρο. Και στον τελευταίο, κοινωνικά αποβράσματα και λοιπά ιζήματα, της πολιτικής κυρίως, εκβάλλουν τον ζόφο που έχουν μέσα τους.
Έτσι, όπως πολύ σωστά έγραψε στα «Νέα» της 24ης Δεκεμβρίου ο Θανάσης Χειμωνάς, υπό τον τίτλο «Ψέματα στην ελληνική μπλογκόσφαιρα», η τελευταία δυστυχώς είναι κρίκος μιας απέραντης αλυσσίδας από κάλπικες ειδήσεις οι οποίες διαδίδονται ωσάν την φοβερή πανώλη τους χαλεπούς καιρούς του Μεσαίωνα. Από μελοδραματικά ψεματάκια, όπως τα παιδάκια που λιποθυμούν από ασιτία επειδή οι γονείς τους δεν έχουν να τους πάρουν κορνφλέϊκς, έως εξωφρενικές μπούρδες σαν τον στρατό από Ολλανδούς και Γερμανούς κομάντο που κάνουν γυμνάσια στην Λάρισα ούτως ώστε να πνίξουν στο αίμα την ελληνική εξέγερση (όταν αυτή ξεσπάσει).
Όλα αυτά τα παραμύθια διαμορφώνουν κλίμα. Δυστυχώς, πολλοί συμπατριώτες μας πιστεύουν ο,τιδήποτε τους σερβίρει ο Internet Explorer τους. Το τσιτάτο «Αγνοήστε τα κρατικοδίαιτα, πλουτοκρατικά, σιωνιστικά ΜΜΕ και αγκαλιάστε το ελεύθερο και ανεξάρτητο Διαδίκτυο» κερδίζει συνεχώς έδαφος σε μία χώρα όπου ο τελευταίος φούφουτος μπορεί να «ανεβάσει» ανεξέλεγκτα «ειδήσεις» δικής του επινόησης –ακόμα και σε, σχετικά, mainstream ειδησεογραφικά sites.
Η παραπληροφόρηση αυτή, σε συνδυασμό με οχετό ύβρεων, απειλών και συκοφαντιών, δημιουργεί ένα θανατηφόρο μείγμα, το οποίο ως μόνον στόχο έχει το ξέσπασμα μιας θεότυφλης βίας. Μία θεότυφλη βία την οποία επιδιώκει ένας φαιοκόκκινος οχετός υπανθρώπων, απέναντι στον οποίον, δυστυχώς, η κοινωνία μας δείχνει πρωτοφανή ανοχή. Όμως, στην παρούσα φάση κρίσης που βρίσκεται η χώρα, αυτός ο οχετός όχι μόνον φουσκώνει επικίνδυνα, αλλά γίνεται προσβάσιμος σε όλους με ένα κλικ. Ένα κλικ που, πολλαπλασιαζόμενο, μπορεί να αποβεί μοιραίο για την δημοκρατία, τις ατομικές ελευθερίες και την αξιοπρέπεια του καθενός. Επειδή, όμως, είναι πολύ δύσκολο να μπει μια τάξη σε μια τέτοια κατάσταση, τίθεται ένα μεγάλο θέμα αυτοπροστασίας. Θα πρέπει, δηλαδή, ο καθένας μας να ορθώσει φράγματα απέναντι στον οχετό.
του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Μπορεί η περίφημη μπλογκόσφαιρα να έχει πολλές θετικές πλευρές και να αποτελεί μία νέα μορφή δημοσιογραφίας και διακίνησης ιδεών, πληροφοριών και γνώσεων, πλην όμως η άλλη όψη της μοιάζει με πραγματικό βόθρο. Και στον τελευταίο, κοινωνικά αποβράσματα και λοιπά ιζήματα, της πολιτικής κυρίως, εκβάλλουν τον ζόφο που έχουν μέσα τους.
Έτσι, όπως πολύ σωστά έγραψε στα «Νέα» της 24ης Δεκεμβρίου ο Θανάσης Χειμωνάς, υπό τον τίτλο «Ψέματα στην ελληνική μπλογκόσφαιρα», η τελευταία δυστυχώς είναι κρίκος μιας απέραντης αλυσσίδας από κάλπικες ειδήσεις οι οποίες διαδίδονται ωσάν την φοβερή πανώλη τους χαλεπούς καιρούς του Μεσαίωνα. Από μελοδραματικά ψεματάκια, όπως τα παιδάκια που λιποθυμούν από ασιτία επειδή οι γονείς τους δεν έχουν να τους πάρουν κορνφλέϊκς, έως εξωφρενικές μπούρδες σαν τον στρατό από Ολλανδούς και Γερμανούς κομάντο που κάνουν γυμνάσια στην Λάρισα ούτως ώστε να πνίξουν στο αίμα την ελληνική εξέγερση (όταν αυτή ξεσπάσει).
Όλα αυτά τα παραμύθια διαμορφώνουν κλίμα. Δυστυχώς, πολλοί συμπατριώτες μας πιστεύουν ο,τιδήποτε τους σερβίρει ο Internet Explorer τους. Το τσιτάτο «Αγνοήστε τα κρατικοδίαιτα, πλουτοκρατικά, σιωνιστικά ΜΜΕ και αγκαλιάστε το ελεύθερο και ανεξάρτητο Διαδίκτυο» κερδίζει συνεχώς έδαφος σε μία χώρα όπου ο τελευταίος φούφουτος μπορεί να «ανεβάσει» ανεξέλεγκτα «ειδήσεις» δικής του επινόησης –ακόμα και σε, σχετικά, mainstream ειδησεογραφικά sites.
Η παραπληροφόρηση αυτή, σε συνδυασμό με οχετό ύβρεων, απειλών και συκοφαντιών, δημιουργεί ένα θανατηφόρο μείγμα, το οποίο ως μόνον στόχο έχει το ξέσπασμα μιας θεότυφλης βίας. Μία θεότυφλη βία την οποία επιδιώκει ένας φαιοκόκκινος οχετός υπανθρώπων, απέναντι στον οποίον, δυστυχώς, η κοινωνία μας δείχνει πρωτοφανή ανοχή. Όμως, στην παρούσα φάση κρίσης που βρίσκεται η χώρα, αυτός ο οχετός όχι μόνον φουσκώνει επικίνδυνα, αλλά γίνεται προσβάσιμος σε όλους με ένα κλικ. Ένα κλικ που, πολλαπλασιαζόμενο, μπορεί να αποβεί μοιραίο για την δημοκρατία, τις ατομικές ελευθερίες και την αξιοπρέπεια του καθενός. Επειδή, όμως, είναι πολύ δύσκολο να μπει μια τάξη σε μια τέτοια κατάσταση, τίθεται ένα μεγάλο θέμα αυτοπροστασίας. Θα πρέπει, δηλαδή, ο καθένας μας να ορθώσει φράγματα απέναντι στον οχετό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου