Από τον πρώην υπουργό κ. Βασίλη Κοντογιαννόπουλο λάβαμε την ακόλουθη δήλωση:
«1.Το αίτημα για την μισθολογική εξίσωση Βουλευτών και Δικαστικών Λειτουργών, που προβλέπει το Σύνταγμα και το Ζ’ Ψήφισμα του 1974, το υπέβαλα το 2007, σε χρόνο δηλαδή ανύποπτο σε σχέση με τη σημερινή οικονομική κρίση.
»2.Μέσα στις σημερινές τραγικές οικονομικές συνθήκες, η αξίωση από το χρεωκοπημένο δημόσιο οποιασδήποτε οικονομικής απαίτησης είναι ασύμβατη με το πολιτικό ήθος, που πιστεύω ότι έχω επιδείξει σε όλη την πολιτική μου διαδρομή. Κατά συνέπεια, δεν υφίσταται για μένα κανένα ζήτημα οικονομικής διεκδίκησης. Έδωσα ήδη στον Δικηγόρο μου την εντολή να υποβάλλει την σχετική παραίτηση από κάθε ένδικο μέσο.
»3.Ο λόγος που δεν το έπραξα νωρίτερα ήταν η επιλογή μου να εκδοθεί πρώτα η αναγνωριστική δικαστική απόφαση και κατόπιν να αποποιηθώ οποιοδήποτε χρηματικό ποσό θα μου επιδίκαζε. Κι αυτό γιατί έκρινα ότι η αποποίηση, εξ αιτίας της κρίσης, κάθε οικονομικής αξίωσης, να μην ερμηνευθεί και ως απεμπόληση της συνταγματικά κατοχυρωμένης μισθολογικής εξίσωσης Βουλευτών και Δικαστικών.
»4.Αποτελεί βαθειά πεποίθησή μου ότι η μισθολογική μεταχείριση των Βουλευτών, που επιφυλλάσει το Σύνταγμα, είναι ζήτημα Δημοκρατίας και ποιότητας του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. Τη θέση αυτή υποστήριζα πάντοτε και την υποστηρίζω και σήμερα, που δεν είμαι βουλευτής. Κόντρα στους κρουνούς του λαϊκισμού και του αντικοινοβουλευτισμού, που συνιστούν, μαζί με την οικονομική κρίση, απειλή για την ομαλότητα και σταθερότητα της πολιτικής μας ζωής».
Περιττόν να τονίσουμε ότι ο κ. Β.Κοντογιαννόπουλος πάντα διακρίθηκε για το πολιτικό του ήθος κα την βαθειά δημοκρατική συνείδησή του. Ίσως αυτά τα δύο χαρίσματά του να τον κρατούν σήμερα εκτός ελληνικού κοινοβουλίου.
«1.Το αίτημα για την μισθολογική εξίσωση Βουλευτών και Δικαστικών Λειτουργών, που προβλέπει το Σύνταγμα και το Ζ’ Ψήφισμα του 1974, το υπέβαλα το 2007, σε χρόνο δηλαδή ανύποπτο σε σχέση με τη σημερινή οικονομική κρίση.
»2.Μέσα στις σημερινές τραγικές οικονομικές συνθήκες, η αξίωση από το χρεωκοπημένο δημόσιο οποιασδήποτε οικονομικής απαίτησης είναι ασύμβατη με το πολιτικό ήθος, που πιστεύω ότι έχω επιδείξει σε όλη την πολιτική μου διαδρομή. Κατά συνέπεια, δεν υφίσταται για μένα κανένα ζήτημα οικονομικής διεκδίκησης. Έδωσα ήδη στον Δικηγόρο μου την εντολή να υποβάλλει την σχετική παραίτηση από κάθε ένδικο μέσο.
»3.Ο λόγος που δεν το έπραξα νωρίτερα ήταν η επιλογή μου να εκδοθεί πρώτα η αναγνωριστική δικαστική απόφαση και κατόπιν να αποποιηθώ οποιοδήποτε χρηματικό ποσό θα μου επιδίκαζε. Κι αυτό γιατί έκρινα ότι η αποποίηση, εξ αιτίας της κρίσης, κάθε οικονομικής αξίωσης, να μην ερμηνευθεί και ως απεμπόληση της συνταγματικά κατοχυρωμένης μισθολογικής εξίσωσης Βουλευτών και Δικαστικών.
»4.Αποτελεί βαθειά πεποίθησή μου ότι η μισθολογική μεταχείριση των Βουλευτών, που επιφυλλάσει το Σύνταγμα, είναι ζήτημα Δημοκρατίας και ποιότητας του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. Τη θέση αυτή υποστήριζα πάντοτε και την υποστηρίζω και σήμερα, που δεν είμαι βουλευτής. Κόντρα στους κρουνούς του λαϊκισμού και του αντικοινοβουλευτισμού, που συνιστούν, μαζί με την οικονομική κρίση, απειλή για την ομαλότητα και σταθερότητα της πολιτικής μας ζωής».
Περιττόν να τονίσουμε ότι ο κ. Β.Κοντογιαννόπουλος πάντα διακρίθηκε για το πολιτικό του ήθος κα την βαθειά δημοκρατική συνείδησή του. Ίσως αυτά τα δύο χαρίσματά του να τον κρατούν σήμερα εκτός ελληνικού κοινοβουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου