Είναι αργά για δάκρυα, Ντόρα (Άννα, Κωστή, Μιχάλη...)

Του Θάνου Τζήμερου, ιδρυτή της κίνησης πολιτών ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ!

Μ’ αρέσει ο τίτλος «απλός» πολίτης. Φυσικά και αντιλαμβάνομαι ότι οι «σύνθετοι» πολιτικοί που τον δημιούργησαν και μας τον προσήψαν, του έβαλαν, σαν κρυφό κώδικα, μια εσάνς απαξίωσης. Εσείς οι «απλοί», τι να καταλάβετε από πολιτική; Αφήστε να το χειριστούμε εμείς, οι... αναβαθμισμένοι!

Εγώ όμως, το «απλός», το θεωρώ τίτλο τιμής. Ο απλός είναι ευθύς, αφτιασίδωτος. Του αρέσουν τα σταράτα λόγια. Ορθά – κοφτά. Έχει (ακόμα) επαφή με την κοινή λογική. Και, κυρίως, όταν μιλάει με τους άλλους «απλούς», τον καταλαβαίνουν. Εμείς, οι απλοί πολίτες λοιπόν, διατυπώνουμε μερικά απλά ερωτήματα. Στα οποία, περιέργως, δεν μπορεί κανείς «σύνθετος» να απαντήσει. Κάθε φορά που το προσπαθεί, στην καλύτερη περίπτωση, εκτίθεται. (Συνήθως γελοιοποιείται - αλλά φαίνεται ότι όταν γίνεσαι «σύνθετος», χάνεις την αίσθηση του γελοίου. Θα είναι, μάλλον, ένα είδος παρενέργειας που οφείλεται στην... αναβάθμιση.)

Τον τελευταίο καιρό, λοιπόν, παρατηρούμε ότι το είδος ΗΟΜΟ SAPIUS POLITICUS υφίσταται μετάλλαξη. Η κάμπια που χουζούρευε τόσα χρόνια προστατευμένη από το κουκούλι του διεφθαρμένου κρατισμού γίνεται μια διαπρύσια πεταλούδα της κάθαρσης! Θαύμα! Προσκυνήστε χριστιανοί!

ΨΕΥΔΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΜΠΛΟΓΚΟΣΦΑΙΡΑ

Εκρηκτικούς ρυθμούς έχει προσλάβει η μέσω Διαδικτύου διάδοση ψευδών, συκοφαντιών, ηλιθιοτήτων και κηρυγμάτων μίσους, με σκοπό την εξώθηση στην βία

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Μπορεί η περίφημη μπλογκόσφαιρα να έχει πολλές θετικές πλευρές και να αποτελεί μία νέα μορφή δημοσιογραφίας και διακίνησης ιδεών, πληροφοριών και γνώσεων, πλην όμως η άλλη όψη της μοιάζει με πραγματικό βόθρο. Και στον τελευταίο, κοινωνικά αποβράσματα και λοιπά ιζήματα, της πολιτικής κυρίως, εκβάλλουν τον ζόφο που έχουν μέσα τους.

Η έξοδος από το ευρώ δεν είναι λύση

Του Πάνου Καζάκου


Η κοινωνία μας βρίσκεται σε μια περίεργη κατάσταση: Πολλοί δεν έχουν καταλάβει τίποτε και συμπεριφέρονται σαν να μη συνέβη τίποτε, άλλοι πάγωσαν ή παραιτήθηκαν, μερικοί αναζητούν διέξοδο ξέροντας πόσο δύσβατος θα είναι ο δρόμος στο μέλλον.

Στο μεταξύ η κατάσταση χειροτερεύει - παρά την ανάσα ελπίδας της νέας κυβέρνησης και … της έκτης δόσης!. Το 2011 πλήθαιναν οι προειδοποιήσεις ότι η Ελλάδα θα βρεθεί εκτός ευρωζώνης αν δεν καταφέρει να εξυγιάνει τη δημόσια οικονομία της και δεν εφαρμόσει με συνέπεια ένα ευρύ πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Ξένα ιδρύματα και οίκοι υπολόγιζαν τις ποσοτικές επιπτώσεις της εξόδου και των πιθανών ισοζυγίων κόστους-ωφελειών για τις χώρες και τους πελάτες τους.

Ενώ για πολλούς η έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη είναι αναπόφευκτη, για μερικούς είναι και επιθυμητή και αναγκαία για να ανακάμψει η ελληνική οικονομία. Υποθέτοντας ότι έχουμε ως χώρα ακόμη επιλογή, θα ασχοληθώ στη συνέχεια με τη σύσταση για επιστροφή στη δραχμή.

Ο ΧΟΡΟΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΤΟΥ ALTER

Αποκαλυπτικά στοιχεία φέρνουν στην δημοσιότητα οι απλήρωτοι εργαζόμενοι στον τηλεοπτικό σταθμό –που είναι απορίας άξιον πώς απέσπασε από εμπορικές τράπεζες δάνεια 500 εκατ. ευρώ.

Δημοσιεύουμε στην συνέχεια κείμενο που μάς απέστειλαν οι απλήρωτοι εργαζόμενοι του τηλεοπτικού σταθμού Alter και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του για το ποιοι διαμορφώνουν την κοινή γνώμη στην Ελλάδα, σε ποιο επίπεδο και, βέβαια, με ποιο κόστος. Διότι αυτό που προκύπτει από τα γραφόμενα των απλήρωτων εργαζομένων είναι ότι κάποιες τράπεζες –άγνωστον με ποια κριτήρια – χρηματοδότησαν ένα απίθανο κύκλωμα χρυσοδάκτυλων, οι οποίοι από το πρωί μέχρι το βράδυ το έπαιζαν τιμητές και εισαγγελείς, σε μία προσπάθεια να αποκομίζουν εκατομμύρια μέσω της χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Τελικά, το απίστευτο αυτό κύκλωμα «κολλητών» και «νονών» του φτωχού λαού, σήμερα έχει υπονομεύσει και ολόκληρο τον χώρο των μέσων μαζικής επικοινωνίας, κομμάτι των οποίων αντιμετωπίζει το φάσμα της οριστικής κατάρρευσης. Μεταξύ άλλων, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι του Alter αναφέρουν και τα ακόλουθα:

Ο ΜΕΓΑΛΟΣΧΗΜΩΝ ΕΦΡΑΙΜ

«Πρόσεχε παιδί μου, να διαφυλάξης καλώς την έντιμον πενίαν ημών»
Ο πατέρας του Αλ. Παπαδιαμάντη, παπα-Αδαμάντιος

Η υπόθεση Εφραίμ, που αφέθηκε να «σιτέψει», έπληξε βαρύτατα το κύρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, και περισσότερο ακόμη την μοναστική πολιτεία με όσα αυτή σήμαινε για το λαό. Και είναι άξιο απορίας πώς αφέθηκε ο ηγούμενος της Μονής επί τόσο χρόνο ανεμπόδιστος να προβαίνει στις χρηματιστηριακές πράξεις του χωρίς ούτε οι μοναχοί της Μονής, ούτε η επιστασία του Αγίου Όρους, ούτε η Αρχιεπισκοπή Αθηνών, αλλ’ ούτε και το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης, στη δύναμη του οποίου ανήκει, να θεωρήσουν ότι είχαν καθήκον να επέμβουν για να ανακόψουν τις δραστηριότητες του ηγούμενου της Μονής.

Τα Ευρωπαϊκά βραβεία Κωνσταντίνος Καλλιγάς σε 7 δημοσιογράφους

Για 15η συνεχή χρονιά, το ελληνικό τμήμα της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων απένειμε τα βραβεία ήθους και δημοσιογραφικού προσανατολισμού «Κωνσταντίνος Καλλιγάς», τιμώντας την μνήμη του ιδρυτού και πρώτου προέδρου του.


Σε μία σεμνή τελετή, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συσκέψεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα, τα βραβεία απενεμήθησαν στους δημοσιογράφους Στέφανο Κασιμάτη (Καθημερινή), Μανώλη Βασιλάκη (Athens Book Review), Κατερίνα Ακριβοπούλου (Σκάϊ), Κώστα Αργυρό (ΝΕΤ), Περικλή Βασιλόπουλο (ΕΡΤ και ΕΡΑ), Διονύση Μάλαμο (περιφερειακός Τύπος) και Παντελή Μαραβέλια (Κόσμος Σαββατοκύριακο).

ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ Η ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ;

Το ΚΚ Βορείου Κορέας και το ΚΚΕ είναι τα μοναδικά σταλινικά κόμματα στον κόσμο. Δεν θα πρέπει, λοιπόν, η κ.Αλέκα Παπαρήγα να τιμήσει την μνήμη του Κιμ Γιονγκ-Ιλ;

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

«Χάθηκε ο ήλιος του 21ου αιώνα. Έρχεται όμως ο καινούργιος…». Με αυτά τα λόγια χιλιάδες μεγάφωνα σε ολόκληρη την Βόρειο Κορέα ανήγγειλαν τον θάνατο του δικτάτορα Κιμ Γιονγκ-Ιλ, μέλους της δυναστείας του αιμοσταγούς Κιμ-Ιλ Σουνγκ, του ανθρώπου που μετέτρεψε την χώρα του σε ένα απέραντο στρατόπεδο. Ένα στρατόπεδο που ποτέ δεν πρόκειται να ανοίξει γιατί στηρίζεται από Κίνα και Ρωσία, που το χρησιμοποιούν ως γεωπολιτικό όπλο στις σχέσεις τους με την Δύση και, κυρίως, με τις ΗΠΑ. Εξάλλου, η παρανοϊκή δυναστεία των Σουνγκ φρόντισε να αποκτήσει και πυρηνικά όπλα, τα οποία, με την σειρά τους, είναι η αστείρευτη πηγή πλούτου ενός στρατιωτικού κατεστημένου που κάθεται πάνω σε ένα εκατομμύριο στρατό –αριθμός απίστευτος για μία χώρα 25 εκατομμυρίων κατοίκων οι οποίοι κυριολεκτικά πεθαίνουν από την πείνα.

Η Αμερική επιστρέφει. Η μήπως όχι;

Του Λευτέρη Δρακόπουλου*


Σε μια -από τις λίγες- αποκαλυπτικές στιγμές της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, ο Πρόεδρος Ομπάμα ανακοίνωσε από το βήμα του Αυστραλιανού Κοινοβουλίου στις 17 Νοεμβρίου, το νέο αμυντικό δόγμα των ΗΠΑ στον Ειρηνικό. Ο Πρόεδρος Ομπάμα δεν μας έχει δώσει την εντύπωση του γνώστη της εξωτερικής πολιτικής και με βεβαιότητα θα μπορούσαμε να εικάσουμε πως το «δόγμα» έχει συνταχθεί μάλλον από το επιτελείο της Υπουργού Εξωτερικών Χίλαρυ Κλίντον. Άλλωστε, οι επισκέψεις της Υπουργού στην περιοχή και η πρόσφατη (6 Δεκ) αυτό-ανάδειξη των ΗΠΑ σε προστάτιδα δύναμη των δικαιωμάτων της έκφρασης, της θρησκευτικότητας και (!) της ερωτικής [από]κλίσης, παγκοσμίως, μάλλον αποκαλύπτουν ότι η ιθύνουσα πένα του «δόγματος» έχει ως γεωγραφική και κοινωνική θέση τις ελίτ συνοικίες των Βορειοανατολικών ακτών των ΗΠΑ., Γεννιέται λοιπόν, μια νέα παγκόσμια εκστρατεία, με χροιά Δημοκρατικού χαρίσματος τύπου Κένεντυ, η οποία εκδηλώνεται τόσο μέσω ρητορικής όσο και μέσω ισχύος. Ο Ειρηνικός ήταν η μόνη διαθέσιμη επιλογή για να στηθεί το σκηνικό της επανερχόμενης Αμερικής.

Η 20Η ΜΑΡΤΙΟΥ 2012

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Θα πρέπει οι διάφοροι «ειδήμονες» και άλλοι «βαρύγδουποι» αναλυτές και οικονομικοί συνταγογράφοι να μάς απαντήσουν σε ένα πολύ βασικό ερώτημα: Την 20η Μαρτίου 2012, ήτοι σε τρεις μήνες, λήγει ένα ομόλογο 14.5 δισεκατ. ευρώ, το οποίο θα πρέπει απαραιτήτως να πληρωθεί αν οι υπεύθυνοι της χώρας θέλουν να αποφευχθεί η άτακτη χρεοκοπία της και, βεβαίως, η αναπόφευκτη έξοδός της από την ευρωζώνη –πιθανότατα δε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Και για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος της πληρωμής των 14,5 δισεκατ. ευρώ, η υπό τον πρωθυπουργό κ. Λουκά Παπαδήμο κυβέρνησις θα πρέπει να φέρει τα επάνω κάτω από πλευράς λήψεως μέτρων.

Είναι πλέον κατεπείγουσα ανάγκη να σταματήσουν οι λήψεις οριζόντιων φοροεισπρακτικών μέτρων και να ξεκινήσει μία πολύ γενναία προσπάθεια συρρικνώσεως του δημοσίου τομέα και όλων των πηγών του παραγωγής διαφθοράς και εγκληματικής στασιμότητος σε επενδύσεις.

Ο ΒΑΣ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΞΙΩΣΕΙΣ

Από τον πρώην υπουργό κ. Βασίλη Κοντογιαννόπουλο λάβαμε την ακόλουθη δήλωση:


«1.Το αίτημα για την μισθολογική εξίσωση Βουλευτών και Δικαστικών Λειτουργών, που προβλέπει το Σύνταγμα και το Ζ’ Ψήφισμα του 1974, το υπέβαλα το 2007, σε χρόνο δηλαδή ανύποπτο σε σχέση με τη σημερινή οικονομική κρίση.

»2.Μέσα στις σημερινές τραγικές οικονομικές συνθήκες, η αξίωση από το χρεωκοπημένο δημόσιο οποιασδήποτε οικονομικής απαίτησης είναι ασύμβατη με το πολιτικό ήθος, που πιστεύω ότι έχω επιδείξει σε όλη την πολιτική μου διαδρομή. Κατά συνέπεια, δεν υφίσταται για μένα κανένα ζήτημα οικονομικής διεκδίκησης. Έδωσα ήδη στον Δικηγόρο μου την εντολή να υποβάλλει την σχετική παραίτηση από κάθε ένδικο μέσο.

»3.Ο λόγος που δεν το έπραξα νωρίτερα ήταν η επιλογή μου να εκδοθεί πρώτα η αναγνωριστική δικαστική απόφαση και κατόπιν να αποποιηθώ οποιοδήποτε χρηματικό ποσό θα μου επιδίκαζε. Κι αυτό γιατί έκρινα ότι η αποποίηση, εξ αιτίας της κρίσης, κάθε οικονομικής αξίωσης, να μην ερμηνευθεί και ως απεμπόληση της συνταγματικά κατοχυρωμένης μισθολογικής εξίσωσης Βουλευτών και Δικαστικών.

»4.Αποτελεί βαθειά πεποίθησή μου ότι η μισθολογική μεταχείριση των Βουλευτών, που επιφυλλάσει το Σύνταγμα, είναι ζήτημα Δημοκρατίας και ποιότητας του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. Τη θέση αυτή υποστήριζα πάντοτε και την υποστηρίζω και σήμερα, που δεν είμαι βουλευτής. Κόντρα στους κρουνούς του λαϊκισμού και του αντικοινοβουλευτισμού, που συνιστούν, μαζί με την οικονομική κρίση, απειλή για την ομαλότητα και σταθερότητα της πολιτικής μας ζωής».

Περιττόν να τονίσουμε ότι ο κ. Β.Κοντογιαννόπουλος πάντα διακρίθηκε για το πολιτικό του ήθος κα την βαθειά δημοκρατική συνείδησή του. Ίσως αυτά τα δύο χαρίσματά του να τον κρατούν σήμερα εκτός ελληνικού κοινοβουλίου.